On the road again!
Door HARMEN ANNE BAUKE EN AMELIE ON THE ROAD - 19-06-2009 05:24 Maandag.On the road again. Schitterende weg langs de kust. We rijden nog immer omhoog. De weg terug naar de 101 was een stuk eenvoudiger, doch mieters bochtig. Eerst een stop aan zee, lekker spelen. Later nog een stop aan zee, alles kletsnat. We beginnen altijd met opgerolde pijpen, daarna de natte broek uit, oeps ook een natte romper en het eindigt altijd volledig bloot. Amelie vindt de zee wel leuk maar moet verder niks van water hebben. Als we dan eindelijk de 101 bereiken gooit Harmen het stuur om bij het bordje: World Famous Drive thru Tree! Deze blijkt niet te bereiken voor campers en vereist daarbij een forse betaling te voet. We zijn er daarna nog drie tegen gekomen, wij wachten er op een waar we met de camper doorheen kunnen (12 ft). We hebben ook nog de world famous House in a Tree, de wordld famous Redwood dit en de world famous Redwood dat gezien.
We zijn weer onderweg en komen wat laat aan bij Humboldt Redwoods State Park. Daar is geen plek meer... maar Harmen blijft gewoon plakken aan de balie, en hop, komt terug bij de camper met de invalide plek! Mooi geasfalteerd. (Hessel: de camper voor 't eerst waterpas!) Weer heerlijke BBQ inclusief t mooi schouwspel van de blauwe vogel met een mooie kuif, die ons de worst van het bord eet. Hier waren we nog onder de indruk, maar we kunnen inmiddels wel uit ervaring spreken: die rotbeesten zijn erger dan eksters. Nu roepen we de hele BBQ kssssssst, kssssst. Ook tegen de beren overigens. Het is het eerste echte tadeloze plakje!
We staan midden tussen eeuwenoude redwoods, ze kunnen tot wel 110 meter hoog worden. Deze bomen groeien alleen in dit smalle stuk kust van noord california, een strook van 50 km breed ongeveer. Onder de redwoods is het donker, een enorm dak.
Verder is Harmen ervan overtuigd dat het hout voor ons kampvuur wat je overal koopt, afkomstig is van deze beschermde boomsoort. Ik hoef niet aan te voeren wat mijn mening is in deze me dunkt.
in de parken geen stroom en water maar wel heerlijke douches en zeer ruim opgezette campings met voor elke plek een berenkast. Tja een gewone kast in eerste instantie. Totdat we elkaar eens aankeken met een dikke grijns, zo van: wat doen al die andere kampeerders toch met al die plastic tupperware bakken in hun tent haha. Beren komen op pleken af met geurtjes, met name wasmiddel. En dan was er ook de man met de bijl tegenover ons.... en ook die bakken. Ja, eng. Maar hij ontpopte zich tot een uiterst vriendelijjke Tom Tom en die bijl bleek heed handig voor het tot handzamere proporties terugbrengen van onze "Redwood" houtblokken.
Tot zover.
Harmen en Anne