Dag 5: Tioga pas en Mono Lake
Door Henk, Ria, Hanneke, Martijn - 15-06-2009 23:47Dag 5:
Vanmorgen iets later wakker geworden. Ontbeten en vertrokken
vanaf de camping bij Groveland richting Tioga-pas. De pas is pas 3
weken open na het winterseizoen.
Wij zijn gewend aan Europese bergpassen met mini-weggetjes en
haarspeldbochten. Met het formaat Amerikaanse auto hebben ze
rekening gehouden, dus ruimere wegen en wat ze hier
haarspeldbochten noemen is voor ons een bocht. Na mooie
uitzichten/vergezichten rijden we steeds hoger de bergen in totdat…
we in de sneeuw rijden. Het niet heel erg veel meer, maar het is
wel duidelijk waarom de pas pas drie weken open is. De temperatuur
komt voor ons gevoel niet boven de 5 graden uit. De vergezichten
zijn “beautiful”. De dames vonden de rit wel spannend, met name het
laatste stuk waar we tegen de 10000 ft hoogte rijden langs erg
steile bergwanden kijkend in de diepte. Zonder vangrail. Alleen bij
uitkijkpunten staan hekjes of is een stenen afscheiding. Dit is
overigens erg goed geregeld hier. Veel uitkijkpunten langs de wegen
om even te stoppen en foto’s te maken.
Aangekomen bij Mono Lake zijn we meteen maar even naar het
meer gereden. Op afstand leek het niet zo speciaal, van dichtbij
erg bijzonder. 2,5 x zo zout als de zee en veel opgeloste soda
doordat het water niet weg kan uit het meer. Het verdampt dus. De
zouten blijven dan achter. Hierdoor zijn er mooie tufstenen pilaren
ontstaan. Mono Lake betekent vliegenmeer, de indianen aten vroeger
de larven van de vliegen. Er zitten nu nog duizenden vliegen. Het
gonst als je er doorheen loopt. Voor de rest zitten de vliegen op
de grond en heb je er dus geen last van.
Je mocht geen stenen meenemen, maar er kan per ongeluk toch
nog een stukje in je broekzak achterblijven ;-)
Ondertussen hebben we wel trek gekregen en heeft Henk voor het
eerst in de RV (zo noemen ze een camper hier) gereden. In het
plaatsje Lee Vining bij Mono Lake hebben we gegeten. Van een
plaatsje kun je nauwelijks spreken. Een paar huizen, een motel, een
benzinepomp en een eettentje/kroeg. Wel lekker eten trouwens. Ook
was er natuurlijk een Campground. Hier kregen we een mooi plaatsje
met uitzicht over het Mono Lake.
Het waait hier behoorlijk, en het is lekker fris.