5e bericht (13-05-2010)

Hallo luitjes,

Waarschijnlijk ons laatste mailtje uit Amerika. Helaas voor ons zit het er bijna op. Aankomende zaterdag om 18.30 uur vertrekt ons vliegtuig van Orlando naar Atlanta. En om 21.35 uur het laatste ritje naar huis; Atlanta – Amsterdam. We hebben voor de wind dus de terugreis zal iets korter zijn als de heenreis. Met een beetje mazzel zijn we dan zondag om 12.10 uur op Nederlandse bodem.

Maar zover is het nog niet, eerst nog een update van onze laatste belevenissen:

Zondag 9 mei (251 miles - International RV Park Campground)

We hebben dus de staat Georgia verruilt voor Florida. Bij de McDonald eraf om onze mailtje te versturen en die van jullie te lezen. De rest van de dag hebben we dus gereden.We zijn doorgereden naar Daytona. In totaal 251 mijl = 402 km-ers. Onderweg wel een paar keer gestopt hoor om te tanken, koffie te halen voor de chauffeur, bij de Walmart boodschappen gedaan. De airco staat dan aan in de winkel en dan is het buiten een enorm verschil. Buiten lekkerder wel te verstaan !

Maandag 10 mei (74 miles - Alexander Springs Recreation Area)

Camping op 5 minuten afstand dus op tijd voor de rondleiding op het circuit Daytona. Met treintje over de track met een hellingshoek van 31 graden in de bochten. We hebben op Victory Lane gestaan; de plek waar de prijsuitreiking plaats vind. Matt Kenseth (Dirk zijn rijder) had in 2009 de Nascar-wedstrijd op Daytona gewonnen. Helaas was de race van 2010 al verreden dus de auto van Matt was al weg. In 2006 Canada hadden we een 3D-Nascar film gezien. Je kon die ook kopen dus dat hebben we toen gedaan. En de film die ze hier lieten zien, was dezelfde maar het geluid, het grote scherm; geweldig. We zaten beide met kippenvel en dit keer niet van de airco ! Dat kwam omdat de beelden voor ons nu zo herkenbaar waren. Vooral de stukjes dat ze filmde op Talladega. Daarna doorgereden naar Ocala Forest. Hier op een plaatselijke camping in de bossen gestaan. Tijdens het eten hoorde ik steeds wat kraken. Ik ging toch maar eens (voorzichtig!) kijken en een racoon was om onze plek aan het sluipen op zoek naar iets lekkers. Gelukkig geen beer want van die waarschuwingsborden op de camping krijg je toch wel een beetje de zenuwen.

’s Nachts de onderkant vd camper maar afgesloten want we hadden geen zin in onuitgenodigde gasten.

Dinsdag 11 mei (199 miles - Cypress Lake RV Park)

’s Morgens onderdelen gekocht voor de Mustang. Een nieuwe radio durfde we niet aan daar moeten we ons rustig in gaan verdiepen. Doorgereden naar Orlando via de tolweg.TomTom zei steeds dat we eraf moesten maar dat mochten we niet. Er was daar namelijk geen tolpoortje waar we konden betalen maar waar je een speciale pas voor moest hebben. Doorrijden $ 100 boete ! Afslag voorbij gereden, volgende afslag 49 mijl verder. OEPS ! Op servicepunt (kun je tanken, eten en plassen) konden we gelukkig keren. Eerst moest je dan weer een stempel halen voor op je tolkaart anders moest je voor de hele weg betalen. Even stress ! Via een gravelroad naar de camping. Hier zag hier helemaal zwart van de lovebugs.Dat zijn 2 vliegjes die aan elkaar zitten. Onze voorkant van de camper lijkt wel een slagveld.

Woensdag 12 mei (98 miles - Jetty Park Campground)

Om 10.00 uur moesten we bij de airboot zijn. Dat was een makkie omdat we op hun camping sliepen. Met 13 gasten en kapitein op pad. Was nog vroeg, niet zo warm dus de kans op alligators was groot. Ik denk dat we er in totaal 15 hebben gezien. Een hele grote lag lekker op de kant te zonnen. De kapitein vertelde dat hij er gisteren over de hele dag genomen niet zoveel had gezien. Mazzel dus. ’s Middags weer in de camper gestapt en richting de kust gereden Cape Canavaral. Hier stonden we op een kleine camping in de haven waar de grote cruiseboten langs voeren.  

Donderdag 13 mei (42 miles - Mango Manor Trailer Park)

Vroeg eruit want we hadden een lange dag te gaan; Kennedy Space Center. Het bord bij de ingang gaf aan dat er morgen om 14.20 een lancering zou plaats vinden. YES ! Het was daarom vandaag niet mogelijk om een uitgebreide rondleiding te doen maar we kwamen evengoed tijd te kort. Het was ook heel druk door de aankomende lancering maar zoals we inmiddels gewend zijn van de Amerikanen was alles goed geregeld. We werden met bussen naar 3 verschillende gebouwen gebracht. Vanaf het eerste complex kon je het lanceringsplatform zien waar de Atlantis klaar stond voor zijn laatste vlucht naar ISS (International Space Station). Even verderop stond ook nog het Mammoet-rupsvoertuig die hem daar naar toe had gebracht. Doet 8 uur over 3 mijl.

Ontzettend leerzaam en goed opgezet museum waar we met veel plezier onze dag hebben doorgebracht. Nu moesten we nog zoeken naar een camping voor een goed uitzicht voor de lancering. Helaas was die van gisteren al vol. Nu staan we iets verderop en gaan we morgenochtend vroeg (6.00 uur) een plekje langs de weg zoeken. We wilden naar SeaWorld maar een lancering maak je ook niet elke dag mee en SeaWorld is er volgend jaar ook nog wel. Vandaag spraken we 2 Duitse jongens die speciaal voor de lancering hier naartoe gekomen waren. Zegt ook wel genoeg !

Zo, dit was het dan. Jullie zijn weer helemaal bijgepraat ! Kijk morgen dus even naar het Journaal; wij waren er bij !!

Groetjes Dirk en Manuela