Nova Scotia en de Schotten

VAnaf Shediac gaan we door via de kustroute. Dat is tenminste de bedoeling, we rijden even verkeerd maar kunnen de route snel weer oppakken. Koffie in Tatamagouchí, alleen al om de naam wil je daar stoppen. We zijn New Brunswick uit en Nova Scotia in gereden. We stoppen in Pictou, een havenplaatsje, hoe kan ook anders, met huizen als schilderijen. Hier zit een Nederlands tintje aan. Aan het eind van de 18e eeuw kwam een Nederlands schip aan wal, er eerste Schotse immigranten, highlanders. De Schotse invloed is overal onmiskenbaar aanwezig en wordt ook gecultiveerd. De dag eindigt in Antogonish, op een camping midden in het stadje. Lekker uit eten dus, lopend naar een restaurant. Om kwart over 5 krijg je plek, een kwartier later sta je buiten in de rij te wachten. We waren op tijd maar zoals te verwachten was het geen avondvullend programma. Plaats maken voor de volgende! We krijgen nog wel tips van de ober over de mooiste route voor morgen nadat hij, zoals iedereen hier, gevraagd heeft waar we vandaan komen, hoe we reizen en waar we naar toe willen. Hij tekent zijn route voor ons uit op een memoblaadje. 


 

Die route is op Cape Breton Island waar we de komende dagen zullen zijn. We pakken, met dank aan de local,  alvast een oostelijk puntje mee. Best mooi, die over-route. Op zoek naar een picknickplek belanden we (bijna) in de wachtrij voor een Ferry naar een eilandje in Bras d'Or Lake. Wat maakt het uit, oprijden en gaan! Met de Ferry 'Little Narrows' erop en aan de andere kant via de bruid 'grand Narrows' er weer af, alles op de route naar North Sydney. Daar wacht ons een mooie plek met uitzicht op het meer en natuurlijk de lighthouse.