Dagje Bryce

18 april,

Op tijd weg, want het zou wel eens druk kunnen worden in het park. De korte weg er naartoe was al mooi. De camper bij de ingang geparkeerd en de shuttle-bus genomen. We dachten, dat deze de volle ronde zou maken en dat we daarna op een van de geplande haltes konden uitstappen voor onze wandeling. De volle ronde ging maar twee keer per dag en was begidst. Dus uitgestapt bij “sunset point” en de Navajo trail naar beneden gewandeld en vandaar de “Queens Garden trail” Deze afdaling door de “hoodoos” was tamelijk steil, maar indrukwekkend. Als je zo afdaalt en om je heen kijkt, dan besef je eigenlijk hoe mooi onze planeet is, zolang die niet door de mensheid verpest wordt. Je voelt je nietig bij dit natuurschoon. Het enige wat je doet is kijken, beoordelen en foto’s maken. Eenmaal beneden gekomen een stuk horizontaal gelopen en toen weer omhoog. Dat was hijgen, maar de moeite waard. We waren bang, dat het goed druk zou zijn, maar hele stukken zag nauwelijks  medewandelaars. We hoorden van de chauffeur, dat er vorig jaar 2,5 miljoen bezoekers waren en ieder jaar 10% erbij. Met Pasen was het wel erg druk met scholieren.

Eenmaal boven met de shuttle naar het parkeerterrein en na ons broodje de camper genomen en het stuk verder door gereden, waar de shuttle  niet kwam. De zon werd wat omfloerst, dus ‘s-ochtends hadden we het mooiste deel van de dag voor de foto’s gehad. Onze herinneringen van, hoe het was 53 en 25 jaar geleden, werden verstoord, door de strak aangelegde wegen en parkeerplekken langs de route. Soms waanden we ons in een geheel ander park.

We hadden gisteren besloten om morgen naar Page te gaan. Toch maar even gegoogled en zag dat het een park als Monument Valley is en gerund wordt door de indianen. Om de mooiste stukjes van dit park te zien moet je een jeeptocht reserveren. De eerste mogelijkheid en twee laatste plaatsen was zaterdagmiddag om 15.00 uur. Dus keurig via de tablet gereserveerd. Keurig bevestigd, zover geen probleem. Toen een camping zoeken in de buurt van Page. De campings die er zijn hadden geen elektriciteit of waren volgeboekt. Telefonisch reserveren met mijn Amerikaanse mobiel lukte So wie So al niet, want we zitten in de middle of nowhere; geen bereik. Achter de camping laundry, was een telefoon voor gratis gesprekken. Om een lang verhaal kort te maken, na bijna een uur een camping voor twee nachten gevonden, terwijl we door de jeeptocht en het komende weer eigenlijk drie dagen wilden. We blijven nu nog maar een dag, dus drie dagen uiteindelijk, op deze camping en maken morgen mini tochtjes. Niets mis mee, want normaliter zou je daar niet zo gauw komen. Misschien topbezoeken.

Ik ga nu de foto’ downloaden en proberen een mooie selectie te maken. Als het lukt zal ik proberen ondertitels mee te geven. Maar schoonheid heeft geen grenzen, dus we laten ze puur.

Welterusen en tot morgen