DAG 24:"VAN DE U ES EE TOE KA NA DEE"
Door Dan en Monique - 09-08-2016 22:17Met een pittige tocht voor de boeg zijn we na wat koffie snel de
auto ingestapt. Het ontbijt achter het stuur en even later weer
eens lekkere koffie inclusief Internet.
De tocht langs het Erie meer was minder mooi dan de heen reis.
Amerika heeft het net niet, dat wat Canada wel weer heeft:
charme.
Onderweg de gebruikelijke cache van de dag opgepikt en snel verder.
Geen tijd te verliezen want we moesten weer met Danique door de
douane zien te komen. Dit keer duurde het geen uur, maar..... 10
minuten. Met een goede reis wensend keek de kale douanier ons nog
glimlachend na.
Canada, we zijn er weer. Het voelt als thuiskomen. Ik begin steeds
meer te beseffen dat dit het tweede land had kunnen zijn of
wellicht nog wordt. Alles en iedereen voelt goed.
Na een enkele cache onderweg te hebben gevonden in de hitte,
besluiten we om direct naar het motel te gaan. Vanaf daar zien we
wel wat we gaan doen. Er zal iets gedaan moeten worden of gaan
gebeuren, want anders heb ik niets te beschrijven in dit reislog.
Zou ik nog moeten beginnen met een zin als: "Met een pittige tocht
voor de boeg zijn we na wat koffie snel de auto ingestapt. Het
ontbijt als ....."
Het motel voelt goed aan. Twee giga bedden en een tv. De
Pakistaanse eigenaar probeerde ons nog een grotere kamer met
bijbetaling te verkopen. Helaas, wij zijn 'Dutch'.
Kopje koffie in de kamer en daarna naar Point Peelee. Het
schiereiland en het zuidelijkste puntje van Canada. Lekker op de
rotsen gezeten met de voeten in het niet zo koude water, de zon
brandde. Bleek ook nog een cache te liggen op zo'n 5 m. afstand.
Hoe is dat mogelijk? Monique kwam terwijl ze op een rots zat
erachter dat ze nog niet gelogd had. Oeps.... rotsen met alg zijn
glad. Een pijnlijke val tot gevolg. Met moeite op kunnen staan.
Even gedacht aan stuitje. Gelukkig bij nader onderzoek lijkt het er
meer op dat spieren een knal hebben gekregen en wellicht wat
kneuzingen de pijn veroorzaken. Direct terug naar het motel en
Danique en ik hebben een pharmacie opgezocht om arnica en andere
medicijnen te kopen. Vandaag was bijna iedereen vrij vanwege een
Canadese feestdag. Gelukkig was de Walmart wel open.
Uiteindelijk lijkt alles mee te vallen. Spieren doen wel pijn of
zijn gevoelig, maar tijdens een avondwandeling verliep alles
'soepel'.
Morgen het effect van de smeersels tijdens de reis naar st Thomas,
daar waar Donna en David wonen.