DAg 20, 21 en 22 "Wereld van verschil"

Door Dan en Monique - 09-08-2016 22:14

Dag 20: van Calgary naar Jordan
Redelijk vroeg opgestaan om de reis te hervatten naar de andere kant van Canada. 
Alvorens het vliegveld te bereiken eerst een gemakkelijke cache gevonden om een lange afstand found in de statistieken te krijgen. Het vliegveld bereiken was ook een kunst. De weg ernaar toe was blocked. Bijna geen borden te vinden hoe er wel te komen en dubbele Tom raakte zoals gewoonlijk de weg kwijt. Gelukkig zag ik een taxi en ben deze gevolgd. Het wonder geschiedde, de vertrekhal kwam naar ons gezichtsveld toe.

De auto inleveren ging zeer vlot. Korte controle en alles werd in orde bevonden. 
Daarna inchecken. Dit ging wat lastiger aangezien de incheck automaten het niet deden. Dus in de lange rij en hopen dat de twee plaatsen in het vliegtuig naast elkaar zouden zijn ipv achter elkaar. Gelukkig was er achterin het vliegtuig nog deze mogelijkheid. Voordeel van deze plaatsing was de nabijheid van het toilet. Nadeel de catering. Als laatste aan de beurt. Ach alleen drinken werd gratis aangeboden.
De vlucht van vier uurtjes vlotte snel. Zo'n 60 minuten in het uur. De klok liep harder, want bij aankomst was het ineens twee uur later! 
Opnieuw een auto uitgezocht nadat we de verhuurder menigmaal te kennen gaven dat we niets extra's wilden of groter of wat dan ook met bijbetalen. ...pffff vermoeiend. We waren hiervoor gewaarschuwd door onze reisagent. De proef en de verleiding doorstaan eindelijk op weg naar ons motel in Lincoln. Over de zeer drukke wegen van Toronto reden we soepeltjes naar ons motel. Vlakbij een cache. Dat betekende een mooie afstand op één dag. 
Het motel lag prachtig gelegen aan een meer. De kamer was weer standaard. Twee giga bedden en een tv. Danique was niet in het hotel aanwezig, maar ik kreeg al snel een app dat ze onderweg was. Zij was reeds een dag aanwezig in deze omgeving en hielp mee met het voorbereiden van wat bruiloft dingetjes. O.a. het verfijnen van een PowerPoint voor het bruidspaar. 
Andere familieleden waren nergens te bekennen. Uiteindelijk een klop op de deur gegeven en daar waren er ineens vier. Tante Trees, ome Piet, Jacqueline ("djekkelin") en Taylor. Een gezellig weerzien met herhaalde antwoorden. Even later konden we EINDELIJK Danique in de armen sluiten en knuffelen. Niets veranderd na 3 maanden reizen door Zuid Amerika. 
Ook Donna en David hugden weldra stevig. 
Het was al bijna half negen, dus voor ons gevoel half zeven, tijd voor diner. Daarna vroeg te bed om de volgende dag van de trouwerij fris en fruitig te zijn.

Dag 21:"fruitig"
De bus met de vele gasten naar de trouwerij vanaf het hotel zou om kwart voor vier vertrekken. Dit betekende wat tijd over om Danique naar de receptiezaal te brengen en later weer ophalen. Ook nog tijd om een vijftal caches te vinden in de omgeving. Een ervan was bij een baseballveld. Bleek hoog aan het hek te hangen. Gelukkig voor aap Monique niet hoog genoeg.
Na Danique opgehaald te hebben terug naar motel voor het opmaken van ons zelf. Althans de anderen. Ik hoefe alleen maar nette kleding aan te trekken en...... een stropdas.

De bus naar de trouwerij was overvol beladen met gasten. We werden allen gebracht naar een wijngaard waar de plechtigheid plaats zou vinden. Prachtig decor voor zo'n gelegenheid.
De "broom" stond, samen met net zoals hij gekleed vijf "bestmen", nerveus te wachten.
Emily, de bruid werd weggegeven door haar vader aan Ben. Mooie woorden, de trouwbelofte en wat zij van elkaar vinden en zullen blijven vinden werden aandoenlijk gehoord. Menig traantje glinsterde daar tussen de wijnranken. 
Na deze mooie ceremonie wederom met de bus naar een andere plek voor de receptie, diner en feest. En wat voor feest! Een internationaal gezelschap dat blij was voor het nieuwe echtpaar. Heerlijke hapjes en volop wijn en andere sapjes. De vrolijke feestelijke avond ging vanzelf over in de nacht met de ochtend als gevolg. 

Dag 22: Niagara Falls
Na een echt stevig maag testend ontbijt met wat familie is de reis voortgezet naar ons vokgend doel de Niagara watervallen in Niagara Falls. 
Eerst nog naar een ander motel daar er niet een nacht bijgeboekt kon worden.
Half uurtje lopen naar de watervallen vandaan lag het matige dure hotel. Één donker hok met twee bedden en een tv. Gelukkig alleen de ogen dicht te doen daar. We leven buiten.
De wandeling inclusief twee caches was een belevenis op zich. Een kakofonie aan geluiden van speelpaleizen en griezel huizen, souvenir winkels en ontzettend veel eettenten. Het leek op Las Vegas. Die drukte voorbij komen we in een mensen massa. Allemaal starend , fotograferend van neer donderend water. De Amerikaanse stoof iets minder hoog op dan de Canadese. Beide even mooi. Regenbogen waren te zien in de twee vallen. Ik heb even genoten van al die pracht, het decor , de sfeer. Ook heb ik mij verbaasd over de lange rij wachtende toeristen voor de boot trip. 
We zijn van de ene kant naar de andere kant gelopen en vele foto's zijn gemaakt. Tevens een earthcache op gelost en een virtual. De terugreis naar onze slaapplaats met de bus terug om te dineren en deze logjes te schrijven. Intussen slaapt iedereen. Ik ga ook maar mijn ogen trachten dicht te doen en de dag opnieuw te beleven. Truste!

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan