DAG 18: Heen en weer...
Door Dan en Monique - 09-08-2016 22:11Lake Louise.
Geen reisdag dus wederom eens rustig aangedaan. Het ontbijt werd
geregeld en zag er goed Continentaal uit. Miste wel de warme hap in
de vorm van een ei gerecht.
Tegen half elf vertrokken naar Lake Louise, zo'n 60 km verder. We
hebben de binnenroute gereden waar je alleen met een vergunning in
mag. Dit heeft te maken met het natuurreservaat. We hebben deze
vergunning voor geheel Canada, dus dat leverde geen probleem op bij
het toegangshek. De route op het gemak afgelegd, want overal kan
wild gespot worden. De ogen vlogen van links naar rechts en
andersom. Ook nog eens op en neer, want de bergen blijven de
aandacht trekken. Zo mooi tegen een strak blauwe lucht. Af en toe
onderweg gestopt om foto's te maken van de omgeving. Ogen en oren
open, want een Grizzly kan zo plots tevoorschijn komen.
"Two miles" verder op is er een gespot. Dus vlug erheen. ...
Helaas, niets gezien. Denk dat de beren aan het smeren waren of een
middagdutje snurkend doorkomen.
Aangekomen bij Lake Louise is het een enorme drukte. In de file
staan voor een parkeerplekje.
Dat we mochten doorrijden gaf hoop. Na diverse rondjes gereden te
hebben over de diverse parkeerterreinen de moed opgegeven en zijn
we teleurgesteld weggegaan.
Besloten een kop koffie te drinken in de nabij gelegen ski hut.
Groot complex met skiliften, restaurant en... een in de zon badend
terras. Koffie gekocht en genoten van de warme stralen en het
schitterende uitzicht op de bergen zonder sneeuw, maar met
toeristen.
Verderop de lunch genoten in wederom een prachtige omgeving en het
idee gevat om toch nog terug te gaan naar het eigenlijke doel van
de dag.
De toeristen blijken een bepaald ritme te hebben die zij allemaal
volgen. Het was een stuk rustiger en bijaankomen rijden gaat er net
een auto weg. Plekje!
Het Lake, (bergmeer), gaf een overweldigend beeld. Zo mooi blauw,
onnatuurlijk mooi. Door het gesmolten ijswater, grondlaag en de
weerspiegeling van de lucht was blauw intens. Dat met op de
achtergrond de berg Mount Victoria, waarvan het water kwam, maakte
het geheel meer dan compleet..
Schilderachtig. Een echte Ravensburgerpuzzelfoto.
Genieten van de eerste aanblikken en tegelijk wat vragen
beantwoorden van de earthcache, vervolgden wij daarna onze weg naar
de eerste en tegelijk een na de laatste Tradi van de dag.
Het pad langs het meer wandelend naar de spookcaches, (virtuals),
was ook zo mooi. De neiging om na elke tien stappen weer een foto
te maken heb ik enigszins kunnen afremmen.
De eerste chipmunk werd al snel gespot en gefotografeerd. Nog geen
meter verder de volgende. Prachtige knuffelbeestjes lijkend op een
eekhoorn.
De eerste virtual werd berekend en tijdelijk gestaakt. Teveel
rekenwerk om eventjes te doen.
De tweede virtual was terrein 5! Logisch want je moest met de kano
het ijskoude meer op om naar het nulpunt te varen en beschrijven
wat je daar zag. Nu was er een groot deel van het meer bij het
begin van de stroompjes dusdanig drooggevallen, dat een soort delta
was ontstaan. Monique is al wandelend over het glibberige zand en
door het ijswater gelopen om zo ook bij het nulpunt te geraken.
Bijna gelukt, op 7 meter. Hopelijk zal de CO het goedkeuren.
Na dit koude avontuur weer terug naar de auto gelopen en weer terug
via de natuur route. Dit in de hoop om nu een bericht aan te
treffen. Maakt niet uit welke, Grizzlyberen, Zwarte Beren, ijsberen
of knuffelberen.
Bijna bij Banff ontdekken we een earthcache onderweg die gelijk
maar onderzocht is en opgelost. Daarna nog een laatste Tradi
gevonden en door naar een eetgelegenheid, want het was intussen al
bijna acht uur. Tegen negen uur kwam het koude eten, dat
teruggestuurd werd om opnieuw verwarmd te worden. Met de excuses
van de zeer aardige jonge blonde serveerster en de helft van de
rekening, smaakte het diner zo heerlijk.
Wat een dag van heen en weer rijden. Ook deze tekst vol
vergissingen en verbeteringen bekijk ik steeds weer opnieuw.
Trouwens leuk de reacties die ik te horen of te lezen krijg op deze
reisverhaaltjes.
Morgen een nieuw verslag met hopelijk "berengoede" inhoud van
belevenissen.