9 juni 2015 Whale watching Tofino

Specifiek voor het walvis spotten 'Whale watching' stond Tofino bij ons op het programma. Wat dat betreft zijn we behoorlijk aan onze trekken gekomen. In Tofino vonden we een bedrijfje dat daar aanbiedingen voor had. Pauline had aangegeven dat ze eigenlijk niet mee wilde gaan. Uit een eerdere ervaring had ze nog een idee over zeeziekte in haar hoofd. Uiteindelijk besloot ze om toch maar mee te gaan. We mochten plaats nemen in een rubber bootje. Nou ja bootje. Het was een grote Zodiak voor 12 personen. Met twee buitenboordmotoren van 200 pk er op. We waren met 7 personen en een schipper. We kregen allemaal een warme overal, een wollen muts, handschoenen en een regencape. Waar we dit allemaal voor nodig konden hebben was ons toen nog niet duidelijk. Ook het eerste stuk ging best met alleen de overal aan. Het was ca. 17 graden en een kalm windje. 
De schipper vertelde veel over de walvissen. Na een poosje had hij er een paar gevonden. Het waren wat hij noemde grijze walvissen. We mochten vanwege Canadese wetgeving niet dichter dan 100 meter bij de beesten komen. Hoewel ze niet, zoals je op TV wel eens ziet, hoog boven water uit sprongen waren ze heel goed te zien. Eerst zie je ze water opspuiten 'spray-en' daarna zie je een brede rug. Dit herhaald zich een keer of vier daarna zijn de beesten ca. 5 minuten diep onder water. Dit blijft zich herhalen. Na een poosje werd naar een nieuwe spotplek gezocht. 
Daar hadden we geen geluk, geen visje te bekennen. Op de terugweg werd duidelijk waarom we al die kleding mee hadden gekregen. Met fikse tegenwind maakten we door de snelheid van de boot enorme klappen op de golven. Die waren veel hoger dan de golven die we in het begin meemaakten. Al snel moesten de regencape, muts en handschoenen aan. Na dit zeewater geweld stopten we nog twee keer bij een eilandje. De  eerste keer om een kudde zeeleeuwen die op de rotsen lagen te bekijken ook de daarbij rondvliegen zeearenden, de tweede stop was om een zeeotter te bewonderen die heerlijk op z'n rug lag met zijn buik in de zon. Als klap op de vuurpijl, kregen we vlak bij de haven nog een aantal orka's te zien. Nog te vermelden is dat de golven op de open oceaan (Pacific) op een bepaald moment wel 3 meter hoog waren. Al met al een heel geslaagde excursie. En Pauline hebben we niet gehoord over zeeziekte.
Op weg naar de camping nog uit de auto en even de benen gestrekt bij een leuk toeristisch punt. De teksten 'Lower falls' en 'Uper falls' en een kaartje met een niet al te lange route bracht ons er toe nog even rond kijken. We kregen bij de wandeling een paar leuke en mooie watervallen te zien. Aan het eind van deze dag vonden we dit een prachtig toetje.