Dag 19 Vancouver

Ondanks de luide stadsgeluiden buiten ons raam hebben we lekker geslapen. Traditiegetrouw vullen we de lege buikjes bij de Starbucks en gaan op weg. Gelukkig is het vandaag wel weer zonning. De eerste halte is Stanley park. Dit is voor Vancouver wat central park is voor New York. Het is inderdaad een verademing om even in een groen en rustig stukje van de stad te zijn. De grootste toeristen lokkers zijn hier de authentieke totempalen die in een groepje bij elkaar staan, in contrast met de ernaast liggende skyline vol wolkenkrabbers. 

We rijden vervolgens naar het noorden, richting de Capilano suspension bridge. Ook een top attractie van Vancouver, een lange touwbrug die boven een ravijn hangt. De parkeerplaats is overvol en we worden naar een andere gedirigeerd. Vanaf daar kunnen we een shuttle bus nemen, die we al af en aan zien rijden. Ook zien we tourbussen bergen met mensen uitspuwen die als een grote mierenhoop rond de ingang zwermen. Met lichte walging aanschouwen we dit commerciële rattaplan, en besluiten het hazenpad te kiezen. 

We rijden naar de nabij gelegen Lynn Valley. Toevallig weten we dat hier ook zo'n hangbrug zit, hetzij veel korter. Maar rustiger en gratis. Eindelijk lopen we weer even door de frisse boslucht en na een kort pad bereiken we de brug. Ook deze hangt boven een ravijn, en bij elke stap deint de brug op en neer en heen en weer, wat eigenlijk best spannend is.
Na de brug rijden we naar mount Seymour, om te kijken of we een mooi uitzichtfoto'tje kunnen maken van stad. Daarna naar Deep Cove onderaan de berg, waar we als lunch Italiaanse ijsjes eten met uitzicht op het snoezige haventje. 

Via een andere route keren we terug naar het centrum en begeven ons naar de Lookout tower. In 40 seconden schiet een glazen lift, die aan de buitenkant van het gebouw hangt, 170 meter ophoog. Daar hebben we een panorama uitzicht over de hele stad. 

We rijden erna naar Granville island, een plek waar veel kunstenaars en galerieën zitten. Er hangt een relaxed sfeertje, er is wat muziek op straat en er zijn leuke winkeltjes. De rust bevalt ons en ook al is het wat vroeg, we eten gelijk wat op een zonning terrasje. We chillen vervolgens wat in het hotel en beginnen een beetje met de koffers organiseren. Als de zon onder gaat komen we weer uit de grot, klaar om de nacht skyline vast te leggen. We mogen gratis weer omhoog bij de Lookout, waar we wat knipjes nemen. Daarna nog bij de Telus World of Science, een overblijfsel van de wereld expo van 1986. Ten slotte nemen we nog wat foto's vanaf Stanley park. 

Dan is het tijd om aan onze laatste nacht in Canada te beginnen. Daar waar Vancouver aan de eerste nacht van het weekend begint. En het was nog lang rumoerig in onze straat...