25 en 26 april

Het is 25 april.

We gaan voordat we het oude centrum ingaan een route rijden door de buitenwijken. Gewoon om te zien hoe men hier woont en leeft maar ook omdat we benieuwd zijn naar de herstelwerken na de orkaan Katrina. 

Het straatbeeld is rommelig, nergens zijn de tuinen en opritten opgeruimd, behalve in de wijken die er nieuw uitzien. Dat zijn waarschijnlijk gebieden die herbouwd zijn, de huizen zien er daar, per blok veelal hetzelfde uit. Soms kom je door een wijk met veel verlaten en half verwoeste huizen soms ligt er alleen maar een kale fundering. Dan rijdt er plotseling een auto langs waaruit een hand zwaait, het teken om door te rijden en niet verder te kijken. 

We zijn langs de dijk van Lake Pontchartrain gereden en zien in ieder geval op die plaats dat er een brede redelijk dijk ligt met aan de waterkant nog een breed dijklichaam van basaltblokken. Die zal niet meer doorbreken.  In de wijken lopen brede vaarten. Het gemaal waar langs kwamen zag er erg gebruikt uit.

Om niet te laat te komen voor een optreden van Skinny Tuba moeten we de rondrit beëindigen, je weet in deze stad niet waar de opstoppingen zullen zijn en hoe lang het dan duurt voor je bij je hotel terug bent.
De gps heeft ons weer teruggebracht.

Dan nu snel naar de andere kant van het centrum lopen want wij zitten op de kruising van Perdido St en S Rampert St en we moeten naar Frenchman St.  daarbij passeren we Canal St, Burgundy St, Bourbon St, Royal St, langs Preservation Hall, Jackson Square, St Philip St, en langs de French Market Place. (deze noem ik even om de geïnteresseerde muzikanten lekker te maken buurman, zij weten dat deze namen ’leven’ in de jazzwereld en veelal terugkomen in jazznummers).  Jammer dat het de hele tijd hard geregend heeft. Het zou hier toch altijd mooi en droog weer zijn ? Maar ja, wij zijn op tijd, de band niet ! ....door de regen. 

Heerlijk een paar uur muziek zitten luisteren, daar was ik voor gekomen. Wat een fijn ritme, de basis van deze muziek, mooie solo's en collectieven en natuurlijk de zang van Erika Lewis. Gelukkig heb ik wat opnames kunnen maken. Een tevreden mens dus.

We gaan in de stad Red Beans and Rice eten, kijken naar snuisterijen, lopen nog een keer door Bourbon Street , drinken een biertje en gaan naar het hotel.  Kan ik nog even aan het verslag werken als Wifi het tenminste doet en eindelijk droge sokken aantrekken. 

Vandaag, zondag, komen we maar moeilijk op gang, eerst  maar eens foto’s en films overzetten op de pc.
Het voornaamste doel vandaag is een bezoek aan Preservation Hall. Daarvoor moet je op tijd in de rij staan want het zaaltje is niet zo groot. Er zijn optredens van een uur, nou ja uiteindelijk  een kleine drie kwartier en het laatste optreden van de dag is op alle dagen al uitverkocht, Charlie Gabriel speelt dan mee, dat is natuurlijk geweldig, kijk maar eens op you tube buurman.

We sluiten aan in de rij voor het optreden van 2000uur en kunnen nog me naar binnen.  Vandaag speelt ook Freddie Lonzo mee, een New Orleans trombonist met een eigen stijl, geweldige timing, fors, maakt mooie solo’s en

wordt tijdens het optreden de beste trombonist in de band genoemd.

 
Eindelijk eens zo’n orkest van dichtbij meegemaakt, op you tube staan vele optredens maar in de zaal zitten is toch andere koek, heel bijzonder.
! Verboden opnames of fotos van de band te maken ? 

Natuurlijk sluiten we af met een biertje in Bourbon Street. Op de vraag of het daar iedere dag zo chaotisch druk is horen we ‘ja iedere dag’. Voor hun inkomsten wel leuk maar voor ons te veel van het goede. Als we de straat uit zijn en de hoek omgaan is het alsof we terugkeren in een andere, de gewone wereld.

Dag New Orleans, dank voor het behouden van de oude stijl jazz, het was de buurmannen een genoegen.