Monterey

Wakker worden met regen?? Ja, helaas! Vandaag voorspellen ze een regenachtige en bewolkte dag. Net nu we naar de kust rijden. Nou ja, we mogen zeker niet klagen. We hebben ook geen regen in San Francisco gehad, dus misschien valt het mee. We rijden met motregen weg maar onderweg begint het wat op te klaren, maar het blijft bewolkt en hebben af en toe een bui.

Rond 13.00 uur rijden we Monterey binnen en we besluiten na de lunch de 17-miles-drive te rijden en Carmel te bekijken. Gelukkig hebben we toch het weer mee. Donkere wolken, bewolking en zon. Schitterend om foto's te maken. Mega golven en met een heldere zee. Prachtig! Ook nog eens herten, een yellow-belied-marmot, zeeleeuwen, pelikanen en zeesterren gezien. Nog even door het pittoreske Carmel gewandeld en als afsluiter naar de pier van Monterey gereden, waar we verwelkomd werden door de heerlijke geur van de zeeleeuwen! Dit keer lagen helemaal aan het einde van de pier. Helaas waren er dit keer geen otters in de zee te bekennen. Misschien morgen.

Ook dit hotel is erg leuk! Een hotel in victoriaanse stijl. Weer een gezellige kamer met een zitje, een open haard en een klein balkon. Als welkom stond er een fles met wijn koud en een persoonlijk kaartje geschreven. Je zou bijna je kamer niet meer uitgaan!

Dit toch maar gedaan om op Cannery Row iets te eten. Eerst Els en Henk ophalen. Even op de deur kloppen, wachten ..... niets. Huhhhhh dat is raar. Nogmaals kloppen ..... nog steeds niet. Ed staat me aan te kijken en vraagt wat ik aan het doen ben ..... natuurlijk sta ik weer op de verkeerde deur te kloppen. Ze zitten aan de andere kant! Heb ik weer.

De straat is gezellig verlicht en heeft genoeg keuzes aan restaurantjes. De keuze is wel snel gemaakt. Een gezellig restaurant waar ook nog eens live optredens worden gehouden en die, niet onbelangrijk, heerlijk eten heeft!
Weer bij het hotel aangekomen wilde ik nog even wat foto's nemen. Ed, Henk en Els liepen al naar boven. Het hotel heeft 3 verdiepingen met op 2 hoog een tuin. Je kunt via de trappen op elke verdieping komen, mits .... de deuren open zouden zijn! Niet dus. Tja, en dan ben je opeens de weg kwijt in het hotel. Uiteindelijk weer terug naar de lobby. Gelukkig stond daar een hele vriendelijke (zeer leuke, lucky me) man die mij wel aan een andere sleutel kon helpen om de trappen of lift te nemen. Is your husband already upstairs? Yes, he is. What is your room number? Uhhhhhh, .... I really don't know!!!! What is your name??? Yes!!!!! Nu kom ik tenminste verder! Ik kreeg in ieder geval wel een lieve glimlach van hem! En kon ik in ieder geval weer naar de juiste kamer!
Welterusten!!