dag 2:Victoria

Dag 2, van seattle naar Victoria.

En ja hoor gisteravond 21.00 uur lagen we al voor pampus en vannacht 2.00 uur klaarwakker. Gelukkig weer in slaap gevallen, maar s’ochtends  toch vroeg wakker, We hadden nog steeds niks van Cruise Amerika gehoord dus we hadden onze personal receptionist Jeremy weer aan het werk gezet.  Hij kon wel wat exra werk doen want hij reedt in een dikke Ford Mustang had Anne gezien. Hij heeft ons ook nog een adres doorgegeven waar we nog een kabeltje konden halen voor de I-pad, deze was in het vliegtuig blijven liggen. Uiteindelijk werden we dankzij Jeremy om 9.00 uur door de yellow cab opgepikt en naar de cruise America gebracht. Waar een “vrolijk” stel ons de geheimen van de camper blootlegde. Bij Cruise Amerika kwam op dat moment ook nog een fries stel binnen die we al eerder hadden ontmoet in het vliegtuig. De familie “know it all” Hele aardige mensen maar alles wat zij deden was net iets beter doordacht dan wat wij bedacht hadden. Wij hadden een vermogen uitgegeven om de camper vroeg op te halen maar zij kwamen gewoon op de bonnefooi en waren vlak na ons aan de beurt. Zij hadden een overtocht vlakbij die ieder uur ging en wij moesten een klere-eind rijden om de enige overtocht te halen die vanuit port angeles vertrok. Onze Tom tom had geen contact, maar zij hadden alles via google maps, geen Tom Tom nodig. Ze  gingen naar dezelfde RV als ons  in Victoria en we waren bang dat  ze daar al voordat wij daar aankwamen uitgebreid met een biertje zouden zitten”goh zijn jullie er nu pas?” We wisten niet hoe snel we ons naar de Wallmart moesten snellen om in ieder geval eerder de boodschappen in huis te hebben dan zij. Nog een hele klus!  Na een mooi tochtje kwamen we ruim op tijd aan bij de Ferry van port Angeles, hier hadden we mooi de tijd om alle spullen te instaleren. Kleren bedden boodschappen. Toen we de camper op de veerboot hadden gereden en we naar boven zouden gaan aan dek kwam er een typisch “de Jong/ de Graaf”momentje… Anne was de portemonee kwijt, met alles er in.  Overal gezocht. Het incheckkantoor, de plek waar we hadden gestaan, alle kastjes, zijklep ,en Anne werd steeds bleker en begon steeds meer te zweten. Net toen we de moed opgaven kwam onze rots in de branding, Hette, met het bericht dat hij hem had gevonden. Hij lag vlak voor de voordeur op de instapplank. Waarschijnlijk van de stoel gegleden. Pfff. .., De overtocht was rustig.

Er kunnen daar walvissen en  orca’s zwemmen maar wij hebben alleen een zeehond gezien.

We waren ondertussen in Canada aangekomen, dus onze Amerika kaarten werkten niet meer. We hadden geen idee waar onze camperplek was. Anne heeft mij bij een info-point gedumpt en heeft ondertussen rondjes gereden zodat ik de juiste informatie kon vergaren. Toen hij er na zijn derde rondje weer aankwam, kon ik weer in de camper hoppen, en de weg wijzen naar onze plek aan een mooi haventje. Wij hadden echter nog steeds een beetje last van de jet-leg, en waren te moe om ons s’avonds nog in het victoriaanse nachtleven te begeven. We hebben een hamburger in de camper gebakkenen toen gingen bij sommigen van ons de luikjes alweer dicht. Morgen gaan we al weer vroeg op pad.