van Whistler naar Nanaimo

Gisteren zijn we bijtijds vertrokken naar Whistler. Via Highway 99 die tot aan het heel leuke dorpje Clinton goed te doen was. Daar even een bakkie gehaald bij de benzinepomp en even bij de telefooncel met m'n schoonzus gebeld. We hadden in Banff al een telefoonkaart gekocht voor $ 10. Je kunt daar echt eindeloos mee bellen bij de gewone vaste telefoon(cel) Inmiddels al een klein uur gebeld en nog steeds ruim $ 8 te gaan. Goh wie moeten we nu nog bellen haha.

We zijn toen in Clinton nog in gesprek geraakt met een local die haar hond, een chouchou aan het uitlaten was. Zij kwam oorspronkelijk uit den Haag (!!!) maar in 1959 hier al naartoe gekomen met ouders. Sprak ook absoluut geen nederlands meer. Heel leuk zo'n gesprekje. Daarna de weg vervolgd. De laatste 100 km waren hier en daar een nachtmerrie voor me. Haarspeldbochten, 11% steil naar beneden, dat is nog het ergste, we roken de banden van het constant afremmen, dan weer klimmen, dan weer wegwerkzaamheden, hoezo highway?? Uiteindelijk over de 307 km zo'n 7 uur gedaan, met stoppen onderweg om even adem te halen, en nog 1 beer gezien, verder echt helemaal niets.

Vannacht in het Holiday Inn gelogeerd in Whister, echt een leuk, maar opgezet voor de toerist, de wintersporter, plaatsje. In het Holiday Inn hadden we een open haard (!!) kitchinette en toen ik nog een deur opentrok, jawel een wasmachine en droger, dus hup de hele handel erin, ook weer schoon. Kitchinette niet gebruikt. De prijzen in de supermarkt zijn zo hoog, dat je beter uit eten kunt gaan. En dat lukt hier allemaal prima.

Vanmorgen met de boot van BC Ferries vanuit Horse Shoe Bay overgestoken naar Vancouver Island waar we nu zijn. Op de boot nog even gebeld (hoezo decadent) met diezelfde kaart met een nichtje dat jarig was. We lopen nu 9 uur achter op Nederland dus je moet wel even rekenen dat iemand nog niet in bed ligt. Nanaimo is heel erg leuk. Dick en ik hebben net een hele tijd aan de waterkant zitten kijken, op een terrasje in de zon (> 20gr) naar de aan- en af vliegende watervliegtuigen naar en van Vancouver. Erg leuk om te zien. En hier in een winkeltje met allerlei borduurwerken nog aan de praat geraakt met de eigenaresse die jawel, oorspronkelijk uit Scheveningen kwam. It's a small world. Zij sprak nog wel een paar woorden nederlands maar was hier ook al sinds de 60-er jaren.

En morgen richting Tofino, een behoorlijke scary road grrr volgens locals. Dat wordt dus weer veel stoppen indien mogelijk. We hebben de tijd en de auto een Chrysler 200 rijdt als een trein. We hebben er nu zo,n 1600km opzitten. T.o.v. de States vorig jaar niet veel dus. Maar we wilden ook easy-going.