Page

Dat de vermoeidheid toe begint te slaan blijkt wel uit het feit dat ik pas om 9.30 u wakker werd. Loesje was toen al weer schoon en fris, die kan niet uitslapen. Maar al snel had  ik een uur ingehaald, we zitten alweer in een andere tijdzone, het was pas 8.30 uur. Bij aankomst gisteren hadden we een toer willen boeken naar Antelope Canyon, maar er was zelfs vandaag al geen plaats meer. Maar ervaren reizigers als wij intussen zijn, we zijn niet voor 1 gat te vangen. Na het ontbijt zijn we in ons campertje gestapt en naar het stadje gereden. Om 9.45 u hadden we een bureautje gevonden waar toers verkocht worden en om 10.30 u konden we al met de eerstvolgende groep mee. Door een stoffige en hobbbelende  rivierbedding, gezeten  in alweer een open pickup met dakje, bereikten we de ingang van de Canyon. Daar begon de wandeling door de canyon, een onbeschrijflijke belevenis. De meest vreemde kleuren, vormen en lichtinvallen die je je maar kunt voorstellen. Nauwelijks te fotograferen of te filmen, zo bijzonder. Gelukkig hadden we een gids die goede tips en ideeën had om een en ander in beeld te brengen. Hopelijk komt het op de foto's een beetje over. 'sMiddags stond Horseshoe Bend op het programma, een bocht van 270 gr in de Colorado River. Te bereiken door ongeveer 500 m door het zand te klossen en een stukje over rotsige paadjes. Wie ooit met mij in Scharendijke door het duin naar het strand heeft gelopen, weet hoe enorm ik hiervan genoten heb. Maar de beloning was groot: een prachtig uitzicht over deze bijzondere bocht in de rivier! Terug op de camping hebben we, flexibel als we intussen zijn, de route voor de komende dagen aangepast. Morgen gaan we naar de Grand Canyon, daar blijven we 3 dagen. Vervolgens gaan we naar Kingman voor 1 nachtje en eindigen bij Lake Mead om daar nog de Hoover Dam te doen. Groetjes aan alle meelevende familieleden, aan Jan en Ella en natuurlijk een knuffel voor Noetje. Fijn om te weten dat ons kind het in het gastgezin zo goed naar de zin heeft!