Lassen Vulcano NP

Ik zit heerlijk 's avonds bij een knapperend vuurtje mijn verhaal van de afgelopen twee dagen te schrijven. We zijn gisteren van Klamath falls vertrokken. Een prima camping daar en jawel we konden zowaar buiten ontbijten, het werd eindelijk warm. Het was stralend zonnig weer en dus op tijd op pad richting Californie, deze staat moet de status van Sunshine State gaan waarmaken.

Klamath ligt vrijwel op de grens, dus we waren er zo. Er was een grenscontrole waar een lieftallige dame vroeg of we iets bij ons hadden, Geen idee wat ze bedoelde, maar na enig doorvragen bleek ze groente en fruit te bedoelen. We hadden zojuist een tros bananen ingeslagen, maar die bleek geen probleem te zijn. We mochten zond probleem verder van de overigens vriendelijke beambte. Geen idee wat er gebeurd zou zijn als ik het woord tomaat genoemd zou hebben.

Maar goed lekker verder richting Mount Shasta. Deze vulkaan van ruim 4000m hoogte zie je van heel ver liggen (ja in Californie wel). Een zeer imposant gezicht deze nu nog volledig met sneeuw bedekte kegel. 

Na een tochtje van 70 mijl kwamen we in het dorpje Mount Shasta aan. Een relatief klein gehucht, maar wel een beetje vreemd. Het stadje blijkt een magneet te zijn voor spirituelen, hippie achtige figuren etc. Dat schijnt al lang te zijn want ook de Indianen dichtten de berg allerlei mythische waarden toe. En gezien het uiterlijk kan ik me dat ook wel een beetje voorstellen.

We zijn met onze Beer een eind de berg opgereden, maar vlak onder het punt waar we heen wilden was de weg tot 1 juli afgesloten. Dit keer niet vanwege de sneeuw, maarvomdat men de prille plantjes na een forse winter kans op herstel wilden bieden en niet het allesvernietigende massatoerisme los te laten. Kan ik in komen gezien het erg kwetsbare gebied.

Dus zijn we maar een eind gaan wandelen. De weg voerde door een prachtig bos en na een paar km kon je prachtig uitkijken tot aan Lassen toe (zo'n 50 mijl verderop). Je has ook een mooi uitzicht op de top van Mount Shasta, maar zo van dichtbij was het iets mind indrukwekkend. Terug hebben we de weg iets afgesneden door het vulkaanzand, wat word je daar smerig van.

En dan terug naar de camper en op pad naar het plaatsje Shingletown bij het Lassen NP. We zijjn over de highway gereden, prachtige natuur alweer met in de achteruitkijkspiegel de machtige Mt.Shasta en vooruit Lassen Peak, ook een vulkaan. 

Vlak voor de ingang van het park ligt een werkelijk schitterende KOA camping, werkelijk prachtige plaatsen in een mooi bos. Vlakbij de camping nog een black tail hert gezien.

Het weer is fantastisch dus we hebben lekker buiten gegeten. Nog een wijntje voor het slapen gaan en dan morgen half negen weer op want we gaan veel doen in het park.

We werden om 10 uur wakker, daar gingen de goede voornemens, maar ach het is vakantie. De dames hadden bedacht dat we vandaag met de auto gingen rijden en dan morgen uitgebreid wandelen, ja Annie was het daar ook mee eens! Dus na een heerlijk ontbijtje buiten rap naar het park. Foldertje, ranger, vriendelijk woord en dan toch maar even tanken. De benzine is overigens in Californie beduidend duurder dan in de andere staten, scheelt wel 20%.  Het tanken ging nog wel, maar het afrekenen was erg lastig met niet willende computers en  wat oudere medewerksters.

Het park bleek heel erg mooi, alleen je moet er wel een stukkie voor lopen, ook als je alleen een autotocht hebt gepland. En het is nergens vlak. De eerste wandeltocht ging naar bergmeertje, waarbij we ondertussen Hat Lake en Paradise meadow zouden aandoen. De meadow lag halverwege. De trail was prachtig, maar liep behoorlijk omhoog, wat in de groep enigszins hoorbaar was, maar na het passeren van enkele mooie watervallen haalden we Paradise meadow. inderdaad een klein paradijsje. Een prachtige vlakte met bloeiende planten, en zacht ruisende beekjes gelegen in het hart van een vulkaan. Het meer bleek nog ruim een uur lopen te zijn en van het Hat lake, geen spoor.  Omdat we nog meer wilden doen, en morgen het pas wandeldag  is, besloten we om te keren. En jawel, bij de parkeerplaats aangekomen bleek en mooi meer te liggen, het Hat lake, geen hoedje te bekennen, maar een schitterend meertje. 

Na nog een stukje rijden kwamen we bij een creek, toch nog efkes eruit, hoewel het morgen pas wandeldag is. Je kon naar een prachtige watval lopen. Ne een paar honderd meter kwamen we een stel herten tegen, prachtig! En na nog een tijdje lopen nog een die vlak langs het pad rustig bleef staan. Maar bij de waterval  aangekomen moest je een paar honderd meter stijl langs een wandje naar beneden over nogal losliggend gesteente. Ja dat is wat veel gevraagd voor de opspelelende dijen, knietjes en het was tenslotte nog niet de wandeldag. Dus maar omgekeerd naar de camper. Toch een tochtje van bijna twee uur.

Daarna nog even verder gereden naar een mooie pas op ruim 8400 voet. Vanaf hier heb je mooi uitzicht op de top van de vulkaanen uiterard lag er nog sneeuw.  Een stukje verder kwamen we bij een vulkanisch gedeelte waar in vroegere tijden zwavel werd gewonnen. Nu pruttelde er een leuke poeltje en stoomde het hier en daar, uiteraard rook het er weer zeer onfris naar zwavel.

omdat het laat werd besloten we terug naar de camping te gaan. We hadden en wegje binnendoor gevonden, inderdaad een stuk korter, maar hobbelig en steil. De capmer moest al zijn paardekrachten aanspreken. In Shingletown waar meer geloven dan huizen zijn, was er nog een grutter met uitgebreid assortiment open, erg goedkoop en aardige mensen. Op de camping de pizza's in de oven geschoven en toen nog even naar de camping office. We hebben besloten om een dagje langer te blijven. Maar ja computers en de wat oudere medewerker het blijft ongemakkelijk. Morgen moet het alsnog lukken. 

Morgen wandeldag, de vrouwen kijken er al naar uit, ik schat dat er al een abonnementje Zwaluwhoeve geboekt is om later thuis de knoken weer in het gareel te krijgen. Zaterdag gaan we richting Napa, maar morgen eindelijk en stukje wandelen....en dan nu mijn wijntje.