Seattle

Na een nacht met de nodige regen zijn we niet al te vroeg opgestaan. We stonden op het Fidalgo Bay resort, gerund door de Samish indianen. En dat deden ze prima. De camping lag niet onaardig aan een baai, waar bij eb een soort waddengebied ontstond. Niet onaardig. De wasgelegenheid/ toiletten waren behalve uiterst schoon van enorme omvang. Je had  een privé cabine met daarin een grote wastafel, een enorme douchecabine en een apart toilet. Dit alles op een oppervlakte waar een gemiddelde student een moord voor zou doen. 

We zijn ondanks het weer toch naar Seattle gereden en onze lucky charm werkte weer. Het weer klaarde zowaar op en bij Seattle was het droog met wat blauwe plekken in het zwerk. We zijn eerst de RV gaan parkeren op een KOA in Kent/Tacoma, ten zuiden van Seattle. Rijden, laat staan parkeren in Seattle is niet aan te raden. De camping bleek ontzettend druk, maar er was nog een plaatsje voor ons gevaarte. Van de baliemedewerkster hadden we een beschrijving gekregen hoe we met het openbaar vervoer naar Seattle downtown konden komen.

Eerst met de bus (lijn 180), die stopte voor de deur. Toen we bijna bij de bushalte waren kwam de bus er inderdaad aangescheurd. Wij staken de hand op in de hoop dat de bus zou willen stoppen. In tegenstelling tot zijn meeste Nederlandse collega's stopt de man keurig, was erg vriendelijk en behulpzaam. Geld voor de kaartjes kon alleen gepast gestort worden. Op zich een makkelijk systeem en zo kwam je nog eens makkelijk van al dat erbarmelijke klein geld af. Het kaartje was niet duur, enkeltje 2,25 dollar. Met de bus rijd je naar het vliegveld. Daar stap je uit gaat met de lift naar boven en pakt vervolgens de light rail naar Seattle. Een dagkaartje kost 5 dollar. Met deze kruising van metro, trein en tram kwam je in ca. 20 min. Midden in downtown Seattle. Een zeer comfortabel en effectief openbaar vervoer.

We zijn op Piooneer square uitgestapt. We moesten nog naar een local artist om voor Amy een printje van haar lokale heldin te scoren. Helaas konden alleen de originelen worden aangeschaft, dat werd zelfs de credit card te gortig. Ook nog even naar het football stadion en het honkbal stadion (Seattle Mariners) geweest. Zeer indrukwekkende stadions met een schuifdak en een bierfabriek en een hoop kroegjes in de buurt om de dorstige fans te laven. 

Van hieruit zijn we door de stad naar Pike Market gelopen. Deze, een aantal verdieping tellende, enigszins gedateerd markt, is erg druk. Uiteraard hebben we het beroemde vis gooien even bekeken. Was leuk. Met uitzicht op de baai en het reuzenrad hebben we nog een paar burgers en sandwiches weggewerkt, die smaakten niet vekeerd. De oudste Starbuck nog even gezien, er stond een eneorme wachtrij, dus daar maar even geen koffie gehaald. 

We zijn door de rustige winkelstraten (eerste fors steil omhoog, want ook Seattle ligt op een helling. Bij de beroemde needle hebben we nog even door het park gewandeld van de wereldtentoonstelling van 1962. Dit zag er nog best uit. Er was een hoop te beleven met bandjes, kraampjes etc. Er was een mooi glasmuseum met fraaie creaties.  

Met de monorail, waar Elvis Presley in gereden zou moeten hebben, duhhh, zijn we terug gereden naar het Westlake center (verder ging het ding niet). Rond dit centrum zijn alle bekende grote winkels gevestigd, maar nee vandaag even niet. In het centrum zijn we weer op de lightrail naar het vliegveld gestapt. 

Daarna even wachten op busje 180, even klein geld dumpen bij de , alweer, zeer vriendelijke en enthousiaste buschauffeuse. We werden netjes voor de KOA afgezet. Nog even een flesje wijn halen in de kampwinkel.

De BBQ opgestart voor een paar ribjes, het was gelukkig nog steeds droog. En zo weer een dag verder. Seattle is een wat vreemde stad, leuk om gezien te hebben, maar scoort minder dan NY en San Fransisco. Maar het openbaar vervoer was een genot en hierdoor ook geen moeilijk gedoe met de camper.

Morgen laten we van het weer afhangen waar we heen gaan. De vooruitzichten voor het noordwesten zijn niet geweldig, dus waarschijnlijk beginnen we alvast naar het zonniger zuiden af te zakken. Nog even genieten van de lokale popzender, een genot voor de oudere jongere, hoewel het van An wel wat rustiger en zachter mag.