Dag 35 - 41

Cheyenne – 18 mei

Van het drukke Loveland naar Cheyenne, een stadje met een groots Western-verleden, stelt niet veel meer voor. Naast enkele historische gebouwen, zien we veel armoede, doelloze mensen, een voor ons uitgebluste stad. Een oud knooppunt van spoorwegen met mooi museum.

We kiezen het hazepad, rijden mijlen langs enorm grote grasweiden, waar pekzwarte koeien met hun kalfjes grazen.

Een bord 'recreative zone Hawk Springs' leidt ons via een onverharde weg, na 5 km naar een meer. Hemel op aarde! Een meer, bergen in de achtergrond, vissers dobberend in hun bootjes, hout in overvloed! Lief maakt een pasta, ik zorg voor het vuur.

We genieten beiden van een zalige avond, een opkomend onweer in de verte kan ons niet deren.

Cold Brook Lake – 19 mei

Spek met ei, een verkwikkend ontbijt.

Naast ons staat een pick-up tot zijn achteras in het meer 'geparkeerd', twee jonge 'cowboys' zitten in de laadbak te wachten tot ze beet hebben; hun Golden Retiever geniet van het frisse water.

Het is moeilijk afscheid nemen...

We rijden door de onmetelijk uitgestrekte Plains, waar ooit de bizons graasden en de indianen met hun Tipi's de kudden volgden.

Prikkeldraad is nu een vangnet voor het 'tumbleweed' dat als ballen over de prairie rolt.

In het 'Wild Horse' reservaat, zien we mustangs rustig grazen. Hier worden wilde mustangs opgevangen en oude bloedlijnen van de Spaanse conquistadors in stand gehouden.

In Cold Brook Lake vinden we een idyllische slaapplek voor 8 $. Lief schrobt de grill, ik maak een vuurtje en na een klein uur (tijd voor een aperitief) ligt het vlees en de groenten op de rooster. Een symfonie van vogelgeluiden zorgt voor de kers op de taart.

Later op de avond zorgt een koor van brulkikkers voor de afsluiter!

Wind Cave NP – 20 mei

Een zeer uitgebreid stelsel van grotten, waarvan nog maar een klein deel verkend is. Het weer is te mooi en we besluiten niet af te dalen en enkel het park te bezoeken. We zien onze eerste bizons in de vrije natuur!

Ooit graasden ze met 60 miljoen, de blanke man reduceerde hun aantal (rond 1900) tot 600 exemplaren. Omwille van hun pels werden ze in grote getale afgeslacht, het vlees bleef rottend achter! Inmiddels zijn ze in ere hersteld. Kudden begrazen nu weer, in alle rust, de plains (weidse grasvelden).

Crazy Horse/Mount Rushmore – 21 mei

Beeldhouwer Korczak Ziolkowski, van Poolse origine, besloot samen met Lakota stamhoofd Standing Bear een monument op te richten in de Black Hills (heilige gronden van de indianen).

Ze kozen voor de figuur van Crazy Horse, die, nadat zijn stam uit de Black Hills verdreven was, de blanke man van antwoord diende en zei : “mijn land ligt in de Black Hills, waar mijn doden begraven zijn!” Later werd hij op laffe wijze in Fort Robinson vermoord!

In 1948 werd met dynamiet de eerste 10 ton rotsen weggeblazen. Sinds het overlijden van de kunstenaar, in 1982, neemt zijn vrouw met 7 van hun kinderen de zaak over.

Enkele dagen later vernamen we via de lokale krant haar overlijden.

Korczak verzamelde en kreeg in de loop van zijn leven een schat aan Indiaanse voorwerpen. Het museum dat hij ermee uitbouwde is prachtig.

Iets verder bezoeken we nog Mount Rushmore. Hier hakte Gutzon Borghum in 1927 de hoofden van 4 Amerikaanse presidenten uit. Ook zijn werk was nog niet voltooid toen hij in 1941 overleed.

We rijden richting Badlands en vinden een campground voor 18 $ plus tax. Ik biedt af (slapen en morgenvroeg zijn we weg). OK, voor 15 $ is het geregeld. Douche en internet krijgen we erbij.

Badlands – 22 mei

Een onherbergzaam gebied, stukken grasland afgewisseld met droge rotsformaties. Ooit konden 'pioniers' (1880) hier 16 ha land kopen voor 18 $! Het was een ellendig bestaan en na de droogteperiode van 1930 verlieten de meesten het gebied!

Rijdend door de Badlands worden we weer geconfronteerd met de 'oneerlijke' geschiedenis van de oorspronkelijke inwoners, de indianen.

Opperhoofd Big Foot, probeerde met zijn stam, in deze streek te ontkomen aan de achtervolging van het blanke leger. Uiteindelijk werden ze gegrepen en 'begeleid' naar Wounded Knee, waar ze met vele andere indianen werden afgeslacht!

Met gemengde gevoelens belanden we op een campground waar we gratis kunnen overnachten. Er staan ook enkele tenten. Plots verschijnen er enkele bizons die rustig grazend over de camping kuieren. Wij voelen ons veilig, de tentbewoners zoeken even veiliger oorden op!

Deadwood – 23 mei

De rust is teruggekeerd op de camping: de bizons staan op veilige afstand te grazen. Verschillende tentjes zijn al voor het ochtendgloren (of deze nacht?) verdwenen.

Deadwood: een goudzoekersstadje met heel veel geschiedenis en met de onvermijdelijke zware figuren. Calamity Jane, Wild Bill, die op 39 jarige leeftijd werd neergeschoten in Saloon 10.

Het stadje is zeer toeristisch uitgebaat, elk oud hotel of saloon is omgebouwd tot casino. Winkeltjes met prullaria vervolledigen het geheel.

Mooi om de sfeer op te snuiven (gevels, interieurs), maar het maakte geen diepe indruk.

Via Devils Tower, een gigantische monoliet van graniet bereiken we Moorcroft.

Na wat zoeken vinden we een plekje, tussen de grote trucks, aan een tankstation.

Buffalo – 24 mei

Klein lieflijk stadje, de Westernsfeer is voelbaar aanwezig. Het hotel uit 1880 is nog in originele staat en nog in gebruik!!

Het kleine stadsmuseum bevat een mooi overzicht van de lokale geschiedenis.

Toevallig vang ik iets op van een rodeo op de 'fairground'. Wij daarheen, we pikken er nog het laatste deel van mee. Cowboykoppels moeten, om ter snelst, met een lasso een rund vangen en neerleggen. Indrukwekkend hoe de 2de cowboy zijn lasso rond de achterpoten van het rund gooit! De besten klaren de klus in ± 10 seconden!!

We smullen van een 'olifantenoor', Lief haar fototoestel klikt aanhoudend als de monstergrote paardentrailers het terrein verlaten.

Memorial Day weekend, alle campgrounds zijn volzet. In Middle Creek vinden we nog één lege, maar gereserveerde plek. Dju!!

Tijdens het buitenrijden kruisen we een 'ranger'. Ik meld dat de reservatie eigenlijk al van gisteren was en de plek nog steeds leeg is.

OK, volg me maar, ik verwijder het plaatje … jullie krijgen de plek. Yes!

Van toeval gesproken.

Het is zwaar bewolkt, naast ons raast de rivier. Toch steken we een vuur aan en ontkurken een fles 'Barefoot' wijn (ons geprefereerd merk).