16.05.2014 Nashville - Saint Louis

Door Dirk en Timon Hofman - 17-05-2014 00:54 En zo lieten we Nashville achter ons. We hebben gezien wat we wilden zien. Het was nu niet warm maar wel kraakhelder. De zon scheen het grootste deel van de dag uitbundig. Dat zorgde voor vergezichten, wolkenpartijen die aan Nederland deden denken en voor een dankbaar hart dat we in ieder geval geen 500 km in de regen hoefden te rijden. We kozen voor een route die ook nog een beetje afwisseling gaf op bepaalde tijden. De wegen zijn niet altijd geweldig en meestal kaarsrecht. Je zet de cruise control aan en gaat er eens makkelijk voor zitten. Muziekje erbij en gaan. Overigens kun je met gemak hier drie radiozenders vinden waar goeie muziek 'gedraaid' wordt. Kom daar in Nederland maar eens om. Nou ja, wat wij goed vinden hoeft niet de smaak van iemand anders te zijn. Vandaag reden we door vier staten: Tennessee, Kentucky, Illinois en Missouri. We stopten o.a. bij een State Park waar het leek of de gemeentelijke dienst 15 jaar geleden met een meewarige blik de 'deur' van het park achter zich had dichtgetrokken, want het zag er niet uit. Maar goed, daar kwamen twee rivieren bij elkaar met een verschillende 'bloedgroep': de Ohio en Mississippi. Beide rivieren behouden de eigen waterkleur voorlopig terwijl ze naast elkaar verder stromen. Je kunt op dat punt drie staten zien, alsof er op de oever per staat een vlaggetje staat :-). We kwamen door dorpjes als Cairo en Thebes en vroegen ons af of erachter de woestijn misschien begon. Troosteloos. Cape Girardieu, ook al weer zo'n plaats met een aparte naam, is wel een leuk dorp. De downtown is oud - nou ja -, er zijn muurschilderingen langs de Mississippi van hedendaagse kunstenaars en de boel is levendig of het dorp doet alsof. Ook de wijk aan de buitenkant is echt leuk. Beetje zoals Bilthoven, maar dan in golvend terrein. De laatste 160 kilometer op de Highway afgelegd om even flink op te kunnen schieten. Het is merkwaardig hoeveel politie er op straat is, want we hebben zeker wel vier 'staande houdingen' gezien. Maar telefoneren achter het stuur is blijkbaar toegestaan, want dat hebben we zo vaak gezien..... Vanavond hebben we geen plannen, morgen zijn we weer actief. Niet zo veel met de auto maar anders. Tenslotte: het valt ons op hoe makkelijk de Amerikanen met grote billboards reclame maken. Ook kerken doen dat in ruime mate. In Nederland maken we ons druk om 1 mannetje die op het dak van zijn boerderij een leus aangebracht heeft. Heel Nederland heeft een mening er over. Dit weblog kan daar natuurlijk niet verder op ingaan, maar een reclamebord van vijf bij drie met de tekst: "Where are you going. Heaven or hell?" is wel iets om over na te denken en wat jullie er vinden is een persoonlijke zaak, maar hier kan het gewoon gezegd, getoond worden. Waarvan acte. De USA is het land van de vrijheid. Is dat zo? Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.