15.05.2014 Nashville (+ omgeving)

Door Dirk en Timon Hofman - 16-05-2014 03:55 Na een regenachtige woensdag beloofde de weervoorspellers een betere dag vandaag. Een graad of 16, maar droog en zon. Nou willen we ze nergens van beschuldingen, maar het was niet droog, er was geen zon en ook geen 16 graden toen wij opstonden. Met goede moed na het ontbijt de auto ingestapt en richting het zuiden gereden. Onderweg regende het af en toe. Na een kleine 20 minuten kwamen we aan in Franklin, TN. Het dorpje stelt zelf niets voor. Er hangt een rustige sfeer. De hoofdstraat doorgelopen op zoek naar het bekende Franklin Theater. Een gebouwtje waar je eigenlijk zo aan voorbij loopt. Het is een van de oudste gebouwen in Amerika waar onder andere concerten gegeven worden. Hierna verder koers gezet naar het zuiden. Ditmaal over de Natchez Trace Parkway. Een prachtige route door het heuvelige boslandschap van Tennessee. Ter hoogte van Lewisburg eraf gegaan en op het centrale plein (wat niets voorstelt) ons brood gegeten. Toen wisten we zeker: het is geen 16 graden. Het was ijskoud en waaide flink, we schatten een graad of 10. Toen we ons brood verorberd hadden koers gezet richting de The Upper Room in Nashville. Een onderdeel van deze Methodistenkerk is een kapel. In deze kapel hangt een heel groot (5,10 m bij 2,40 m) in hout uitgesneden beeldhouwwerk van het bekende schilderij : "Het laatste avondmaal" van Leonardo daVinci. Indrukwekkend, door de dieptewerking (van 8 cm!!) komen de expressies op de gezichten en gebaren van handen én voeten extra tot leven. Na deze indrukken reden we door naar het Parthenon. Een tentoonstellingsgebouw net buiten het centrum van Nashville. Het gebouw is een replica van de oude griekse tempel. Nu gaan wij cultuurbarbaren hier alleen heen voor een mogelijk uitzicht over Nashville. Het hotel lonkte en na een tijd van korte rust en wat contact met het thuisfront zijn we opnieuw Nashville ingedoken. Het kwam ons bekend voor, alleen was alles een stuk grijzer vorige keer. Gekheid natuurlijk. De temperatuur inmiddels wel een graad of 16, de zon scheen en de wolken waren nergens te bekennen. Nashville kreeg een tweede kans. Broadway op en neer gelopen en onze bemachtigde hotdogs op gegeten aan de rivier. Op de terugweg naar het hotel baande wij ons een weg door dronken, gekke en rare mensen. Tja je moet wat om op te vallen? En wij? Wij vallen op omdat wij niet opvallen;-) Morgen hebben we een pittige reis voor de boeg naar Saint Louis, dik 500 km. Er zijn middels ruim 2600 km's onder de Toyota doorgegleden, het worden er snel meer... Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.