Dag 12: Grand Canyon en een restje Las Vegas

Door M.A. van den Heuvel - 14-11-2013 05:23 Het is vandaag vroeg dag. Iets over 5en gaat de wekker. Het valt niet mee hoor,zeker niet met een liter bier in je mik, maar goed we hebben er zelf voor gekozen dus hup eruit. Mila als laatste wakker gemaakt, ze lag nog zo lekker. Ff snel wat eten en drinken voor onderweg gepakt en toen snel richting de opstap plek, bij de grote clown van Circus Circus. De shuttle bus kwam bijna een half uur later dan stond gepland. Achteraf bleek dat we nog keurig op schema bleven, het zal wel... Na een korte rit komen we op een verlaten industrie terrein. Daar worden we uit de bus gedropt. We stappen een kantoorpand binnen. Daar krijgen we een korte presentatie en uitleg over de dag en hoe die gaat lopen. Gelukkig dat je niet altijd weet dat dingen anders lopen dan je had gedacht, later meer daarover. Na een typisch Amerikaanse speech, veel humor (?) en de nodige spectaculair en amazing uitspraken checken we in en lopen we naar de bus en de chauffeur die ons die dag gaat rijden. Dit loopt allemaal voorspoedig en al snel zijn we onderweg. De chauffeur heet Chris en het busnummer is 5207, deze combinatie moesten we goed onthouden, anders zouden we wel eens in de verkeerde bus kunnen stappen, dit kwam regelmatig voor volgens Chris. De eerste stop, na een busrit van een klein uurtje komen we aan bij de Hoover dam, eerst nog even een veiligheidscontrole. Stelde niet veel voor, een bejaarde agent die een paar luiken in de bus opende, deze vervolgens open liet staan en toen weer de bus uit liep. Heerlijk die Amerikanen... We kwamen aan op een parkeerterrein en konden de dam vanuit een nieuw gebouwde brug bekijken. Een mooi staaltje werk, zeker als je bedenkt wanneer de dam gebouwd is. Toen waren er nog geen grote hijskranen en beton molens.. Indrukwekkend groot en diep... Na deze stop gaan we op weg richting de Grand Canyon (hierna GC) Onderweg nog een tussenstop in een truckersplaatsje net in de staat Arizona. Daarbij een klein stukje over de route 66 gereden. We hadden welgeteld 20 min de tijd om wat te eten en te drinken te halen bij de Mac Donalds. Best krap als je bedenkt dat er ongeveer 40 uitgehongerde mede reizigers in de bus zaten. Joepie wel gelukt, de oogst een cheeseburger, 2 cola en een chicken wrap. We gaan snel verder want we hebben nog een aardig stuk te gaan. Het smaakte prima, de hele bus aan de Mac, het rook heerlijk binnen, maar gek genoeg had het ook wel wat. Mila is zooo lief, ze zeurt niet, ze kijkt lekker om haar heen en kijkt af en toe een bumba filmpje op de telefoon. Na bijna 2 uur komen we aan bij het Visitors centrum van de GC. Mila ontdekt al snel de shop en gaat op zoek naar iets leuks. Ze vind een grappig en warm bont mutsje... Het staat haar zoo leuk, we liggen in een deuk om haar. Ze is zo lief en gezellig. Een heerlijk kind. We hebben een leuk stel ontmoet in de bus die ook helemaal weg zijn van Mila. Ze is zo cute en Nice... Verschillende mensen zeggen ook tegen ons dat ze het zo knap vinden dat Mila het zo goed volhoudt vandaag. We krijgen een voucher voor een gratis maaltijd, we kiezen voor een pizza van de Pizzahut. Het smaakt prima, Mila eet ook nog heerlijk wat mee. Om ongeveer kwart over 2 gaan we dan eindelijk richting het eerste uitzichtpunt op de GC. Het is het wachten waard geweest. Wat is dat groot, diep en immens. Terecht dat de GC op de lijst staat van de zeven wereldwonderen. Mila geniet op haar beurt er ook enorm van, ik heb aardig wat wauws voorbij horen komen. We hadden dit niet willen missen. Je moet het zien met eigen ogen om een idee te krijgen hoe groot het is. Na een klein uurtje worden we naar het tweede uitzichtpunt gereden. Ook vanuit hier een indrukwekkend zicht op de kloof. Het wordt al schemerig. We drinken met z'n drietjes koffie,thee en sinaasappelsap en gaan dan nog even naar buiten voor de laatste foto's anders zie je niets meer. We gaan weer terug naar Las Vegas. Er wordt in de tussentijd net als op de heenreis een film gedraaid, dat is wel een leuke afleiding voor deze lange rit. Op de terugweg eenzelfde stop gemaakt bij de Mac, nu is de oogst mc nuggets en een cheeseburger met frietjes. Mila vind de nuggets heerlijk, jammer alleen dat ze de saus vergeten zijn... Het is voor ons gevoel een langere reis dan heen... De adder zit hem ook in het eind. We komen weliswaar zoals vanochtend beloofd iets over 10en aan in Vegas, echter begint dan de dropoff van onze medereizigers. Zo'n beetje elk bekend hotel hebben we nog uitgebreidt kunnen zien. Het duurde heel lang...en Mila gaf geen kick, wat een bikkel. Uiteindelijk waren wij de laatste in de bus en we kwamen rond half 12 weer bij ons hotel aan. Snel naar ons huisje. Wel ff lekker nog zo'n korte wandeling. We acclimatiseren nog even en duiken dan snel ons mandje in. We zijn kapot. Een leuke dag, die we niet hadden willen missen. En wat zijn wij trots op onze dochter. Ze heeft het zo goed gedaan, ze verdient een ster op de walk of Fame. Ook leuk dat we van meerdere mensen deze dag hebben gehoord dat ze Mila zo lief en tevreden/ gelukkig meisje vonden. Een mooi compliment. Morgen gaan we hysterie van Las vegas achter ons laten. Jammer, ik heb genoten van de dagen hier. Zo over de top en extreem, zo niet Nederlands, daarom ook leuk om gezien te hebben. What happens in Vegas.... Genoeg en we hebben er van genoten. Tot morgen. Gr. Remco Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.