Dag 22. San Francisco.

Door J. Merts - 15-04-2013 01:59 Gelukkig is de wind vannacht gaan liggen en is het zonnetje vanochtend ook weer opgestaan. Vandaag de stad in, eerst de tijdschema's opgehaald bij de receptie van de camping en nog wat adviezen gekregen. Eerst met de bus naar Daily City en vervolgens met de Bart (metro) naar Powell station in het centrum. Bij het station eerst het Visitor Information Center opzoeken, hier de Nummi-pass kopen voor 14 dollar pp. Met deze pass kan je de hele dag met al het openbaarvervoer door de stad rijden. Vervolgens de trap op naar het centrum. Hier even bevangen door alles wat er te zien was, ja als je uit Soest komt, is het toch wel even alles op je laten inwerken. Vervolgens plan definitief maken, kaart erbij en de richting bepalen. Vervolgens de juiste richting en starten naar de bestemming, rechtsaf was de eerste optie. Na een aantal blokken zagen wij een groot aantal mensen ergens naar staan kijken. Dichterbij gekomen waren er een paar mensen de Cable tram op een plateau aan het omdraaien. De tram moest weer de heuvelop om vervolgens naar onze bestemming te kunnen rijden, de eerste tram was vol maar met de tweede konden wij meerijden. Op weg reden wij door China Town, hier komen wij later op terug, en vervolgens zijn wij uitgestapt bij Lombardstreet, The Most Croockiest street in the land. Het is inderdaad een waanzinnig gezicht 12 haarspeldbochten aaneengesloten om van het ene level in de stad naar het lager gelegen level te komen. De volgende tram gepakt en verder naar Fishermanswarf gegaan, hieraan gekomen eerst naar Hyde pier gegaan en daar een aantal museum schepen bekeken. Links van de pier lag de Golden Gate bridge, deze ook maar op de foto gezet. Daarna naar de grootste trekpleister Pier 39 gelopen, onderweg vele viskraampjes en andere eet tentjes gezien. Bij de pier lagen de zeeleeuwen op de vlonders te zonnen en te ruziën om de beste ligplaatsen. Maar tussen al de toeristen gaan staan en ongemerkt ook paar plaatjes geschoten. Vervolgens op de pier alle hoeken en gaten bezocht,bekeken en beoordeeld. Na al dit werk toch wat trek gekregen en hapje opgezocht, het werd Fish&Chips smaakte prima, lekker op bankje in de zon zitten eten. Het plan van Chinatown opgepakt en aan de andere kant van de boulevard langs en in de winkeltjes (plakvingers weer mee) verder naar de Cable tram en trachten omhoog te komen. Heelaas vele mensen met het zelfde idee. Dus besloten om naar de ondezijde van Lombardstreet te lopen, en vervolgens langs de weg op de trappen omhoog te gaan. Het is een prachtig schouwspel, alle automobilisten komen filmend en/of fotograferend de bochten door. De straat is werkelijk fantastisch om te zien hagen en struiken worden dagelijks verzorgd en bijgehouden. Boven gekomen de tram gepakt en meegereden naar Chinatown. Hier uitgestapt en inderdaad het is een stad binnen de stad, eigen Chinese bibliotheek,ziekenhuis,scholen,taal en gewoontes. Je voel China hier gewoon. Op route getracht wat mooie euro's te wisselen voor dollars, elke bank die je binnen loopt is in chinees beheer, alle medewerkers zijn chinees. Geld wisselen kan alleen als je er klant bent, mijn argument van dat als je mijn geld wisselt ben ik toch klant werkte totaal niet. Dus verder de town in en bij een officieel wisselkantoor geld geruild. Al met al toch flink moeten werken in deze vakantie, dus biertje wel verdiend. Al lopend kwam er uit een kroegje westerse muziek, even blik naar binnen geworpen en Wilma overtuigd dat ook zij dorst had. Na een lekker koud Budweisertje besteld te hebben zaten wij door te nemen wat we nog zouden gaan doen. Naast ons sprak een man ons aan en vroeg waar wij vandaan kwamen. Wij zeiden uit Holland, dit gaf bij nog wat barzitters een reactie en wij raakten in een geamuseerd gesprek. Onze buurman bleek een geadopteerde Koreaan te zijn, en was Socialworker hij werkte met gedetineerde die weer terug de maatschappij in kwamen. Hij bood ons een biertje aan en gaf er nog een schaaltje Wasabierwten bij. Al knabbelend en babbelend vloog de tijd voorbij. Opeens zei hij dat ie al een uur geleden thuis had moeten zijn. Spontaan bood ik aan dat hij ons de schuld mocht geven, vervolgens nog een biertje erop gedronken en verder gegaan. De tram kreeg de voorkeur boven de benenwagen. (Biertjes gingen in de benen zitten). In het centrum een warenhuis opgezocht, moesten nog wat voor de kleinkinderen hebben. Het werd Macy's, eenmaal binnen viel de mond wagenwijd open wat een Bling-Bling en artikelen, elk merk had zijn eigen eiland met vitrine's en medewerkers. De geurtjes en parfummetjes keurig gerangschikt en over de prijzen maar gezwegen. Dit was richman's playground, de Beijenkorf en V&D zijn hierbij maar buurtsupers. Wij hebben alleen het toilet gebruikt en wegwezen was het motto. Door al dit gesjouw toch trek gekregen en het was al laat in de middag, dus naar Fishermanswarf en een leuk restaurantje opzoeken. Niet te laat want trein en bus wachten niet. Met de tram weer op en neer door de stad en vervolgens alleen vreetschuren en amerikaanse diners waar met de uiteenlopende soorten hamburgers serveert kunnen vinden. Daar dit niet helemaal de bedoeling was, werd de tijd onze vijand, besloten wij maar terug naar de camping te gaan. Met het trammetje naar Powell station, hier op tijd voor de trein. Deze weer op tijd voor de aansluiting met de bus. Oef mooi de een na laatste bus te pakken anders uur wachten op de laatste! Op het moment dat de chauffeur wilde wegrijden kwamen er nog 4 mensen aanhollen, hij liet ze vervolgens instappen. Hierna volgde een probleem, de mensen wilde met een biljet van 20 dollar betalen. Maar in de bus geld een bedrag van 2 dollar pp en dit moet gepast in de automaat betaald worden, 10 dollar is maximaal wat hij accepteert. Dus werden zij verzocht de bus te verlaten, en geld trachten te wisselen om vervolgens de volgende bus te nemen. Ik heb toen aangeboden om het biljet te wisselen, hierbij hoorden wij dat het noren waren en bij ons op de camping stonden. Dus eerst biljet van 10 dollar in de gleuf en zij hadden hun tickets. Ik had verder nog 6 losse dollars en vroeg hun waar zij stonden zodat ik morgen het restant zou kunnen brengen. Dit was absurd en zij bedankte ons voor de hulp en wilde de rest niet meer hebben. In de bus nog een en ander met hen besproken en ervaringen uitgewisseld. Bij de camper aangekomen nog kopje noodle soup genomen en deze enerverende dag afgesloten. Dus voor nu lekker het mandje in. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.