23 mei 2013 Jasper, Maligne Lake

Vandaag gaan we naar het Maligne Lake, dan komen we langs Maligne Canyon en Medicine Lake. Eerst rijden we de 56 km. Lange weg naar Maligne Lake. Tijdens deze rit, stonden er twee wielrenners, die vroegen of hun even wilden begeleiden, omdat er een beer op de weg stond. Natuurlijk is het voor hun best eng om te passeren. Mocht er iets gebeuren konden wij hard toeteren. Maar dat was gelukkig niet nodig. De beer was in alle rust langs de weg aan het eten. Hij respecteerde zelfs het stopbord haha. Toen er een ranger kwam, stopte hij ook en zorgde dat de beer verdween. Van te voren had hij wel maatregelen genomen ingeval hij agressief zou reageren.

Eenmaal boven bleek de boottocht over Maligne Lake nog niet te varen. Gedeeltelijk is het meer nog bevroren. Jammer! Maar je kunt niet alles hebben hé en slecht weer en een mooie boottocht haha. De locatie was natuurlijk ook zonder boot al super mooi. Met de donkere wolken komen de foto’s wat dramatisch over, maar dat was niet echt zo hoor. Het was grijs met af en toe een zonnestraaltje.

Op de terugweg hebben we bij Medicine Lake uitgekeken naar een adelaarsnest. Bij het bezoekerscentrum hadden ze ons die tip gegeven. Er vloog echter geen adelaar rond, dus was het lastig zoeken. Toen ik aan het meer zat, vloog er een gans voorbij. Toen ik daar naar keek zag ik ineens de adelaar boven in een top van de boom zitten.

Wij proberen er dichter bij te komen. Wat gedeeltelijk ook lukte, maar ze zat zo hoog, dat je het niet goed kon zien. Maar ervaren dat er een giga nest in de boom zat met een koppeltje arenden, doet je toch wel wat.Toen we terugliepen zagen we dat er een hek was omgewaaid. Wij hebben het hek rechtopgezet, bleken we door een afgesloten weg gelopen te zijn, vanwege broedende arenden! Dat hebben wij weer. Gelukkig zijn we geen ranger tegen gekomen. We vonden al dat die adelaar vreemd keek haha.

Daarna hebben we eerst gepicknickt. Toen zijn we de prachtige canyon ingelopen. Er zat op plaatsen nog ijs tegen de rotsen. In de winter klimmen iceclimbers tegen de ijswand naar boven. Dat moet zo’n super gezicht zijn.

Door de canyon stroomt het water dat er van de gletchers in Medicine Lake komt. Medicine Lake heeft geen rivier die het water afvoert, maar een ondergrondse grottenstelsel, waarin al het water wordt verzameld. In de zomer gutst het dan via de Canyon weer uit het meer. Nadat we terug waren van de wandeling, zijn we nog naar de Athabasca Falls gereden. Wat een schitterende locatie. Niet alleen de waterval, maar ook de gesteentes, die door het water in de loop de eeuwen gevormd zijn. Genieten dus.

.

Meer foto's bij de afbeeldingen.

Morgen kan ik geen blok schrijven want dan verblijven we in het historische hotel van Simpon’s. Num-Ti-Jah Lodge direct aan het Bow Lake. Geen tv, geen internet, alleen maar een lodge vol historie. Het lijkt me heel bijzonder.

Tot overmorgen! Lieve groetjes van ons beiden.

Xxx voor mijn meisje.