21 mei 2013 Clearwater Wells Gray Pov. Park

Door Anki Riteco - 23-05-2013 04:52

We logeren binnen in het park 27 km. vanaf de ingang. Het is hier echte wildernis. We zullen dan ook onze ogen open houden om wild te spotten. Na een heerlijk ontbijt gaan we op pad. Wells Gray staat bekend om haar watervallen. Die zijn dan ook adembenemend mooi! Dawson Falls die de kleine Niagara Falls wordt genoemd maakt als eerste grote indruk op ons. Je kunt tot heel dichtbij komen. Dat maakt de beleving des te groter. Het weer zag er vanmorgen niet zo veelbelovend uit, maar het blijkt mee te zitten we hebben de hele dag heerlijk weer gehad. Nadat we de nodige foto’s hebben gemaakt, rijden we door naar Helmckens Falls, Het is echt zo’n prachtig gezicht! Er dichter bij komen kan via het wandelen van een trail, naar de rim. Maar volgens onze gastvrouw moesten we er rekening mee houden dat de rim dicht langs de afgrond van 150 meter loopt. (zonder hekwerk wel te verstaan) Je moet dan geen hoogtevrees hebben. Dat gaat het niet worden….. Er is nog zoveel te zien.

En jawel hoor een BEEEEER! Een mooie glanzende zwarte beer zat langs de weg sappig groen te eten. Hopen, hopen, hopen maar….dat hij besluit om de weg over te steken en volledig in beeld te komen. Ik had mijn raampje van de auto opengedraaid om naar  buiten te kunnen hangen om maar niets te missen. We hadden geluk, hij liep over de weg naar het bos aan de overkant. Waardoor we hem volledig konden bewonderen! Ik kon mijn handen bijna niet stil houden, zo bijzonder was het.

Kijk voor meer foto's onder afbeeldingen. 

Na onze ontmoeting met de volwassen zwarte beer, trokken we verder naar het noorden. Er was nog een waterval te zien. De Osprey Falls. Maar die was niet zo makkelijk te vinden. Kwamen we bij toeval twee mannen tegen die we de avond tevoren hadden ontmoet in het restaurant. We zijn toen samen op zoek gegaan. Eerst hebben we nog een prachtig ree gezien, dat in het bos verscholen naar ons stond te kijken. We hebben uiteindelijk de meest logische keuze gemaakt. Het viewpoint naar de Osprey Falls. Nou dat was een tegenvaller. Er kwam maar geen einde aan het steigende bospad. Jeetje wat een muggen, waar is dat VIEWPOINT dan. Na een hele tijd gelopen (geklommen)  te hebben liep Ben alleen nog een stuk door en heeft eindelijk de top bereikt. Maar het uitzicht was niet wat we verwacht hadden. Hier staat hij even uit te rusten.

Teleurgesteld omdat we dit eind voor niets hadden gelopen, zijn we omgedraaid en waren gelukkig sneller naar beneden gelopen dan omhoog. Een leuke tocht om je spieren weer eens te gebruiken. Het was gezellig en onze wegen scheidden beneden bij de parkeerplaats.

Wij hebben daarna Ray’s farm bezocht en Lake Alice. Het pioniersgezin John en Alice Ray, dat drie kinderen liet opgroeien in deze wildernis leefde hier in 1914. Te bedenken dat er toen nog helemaal niets was. Alleen maar wild en de ruige natuur! Aandoenlijk om het originele huisje en schuur nog te zien. Ray en Alice liggen op hun grondstuk begraven. De trail ging verder naar de Mineral Springs. Een natuurlijke bron die het water laat opborrelen. Mooi gezicht. Nadat we de beer hadden ontmoet en de wetenschap dat er op deze locatie veel beren zitten, je zag het ook aan de vele uitwerpselen! Loop je toch niet meer zo rustig door het bos. Ineens horen we gekraak in het dichte bos. Mijn hart sloeg wel drie keer over! Kijk! een ree, zei Ben, pffff, ik stond stokstijf stil. Wat een schrik, stel, je wordt op dit smalle paadje geconfronteerd met een beer! Even later spotten we nog een leuke eekhoorn, die even nieuwsgierig was naar ons, als wij naar hem haha.  1,5 Uur later waren we weer bij onze auto terug. Bloedheet, omdat we opgevreten werden door de muggen en daardoor onze vesten niet uit wilden doen. Op de terugweg naar ons b&b adres, kwamen we nog een ree tegen. Die in alle rust over een parkeerplaats aan het rondsnuffelen was. Hij likte met zijn tong zijn bek af, dus het zal wel lekker zijn geweest. J.

‘s Avonds naar het restaurant rijdend, zat er nog een heel mooi vosje langs de kant. Ook hij zat in alle rust te kijken. Niet verschrikt wegspringen, maar juist een beetje nieuwsgierig. Hoe relaxt kan de wildernis zijn! 

Ik ben juist erachter gekomen dat ik gisteren (20 mei) teveel internet heb gebruikt.??? Een blogje geladen en een paar foto’s geplaatst bij het blog. Nu is het ratum voor de satelietverbinding bereikt en kan niemand meer internetten! Ik kreeg ze dus een beetje om mijn oren. Oei! Het is hier de echte wildernis werd me gezegd. Dat hebben we gemerkt vandaag. Dus sowhat internet, dan maar even niet. Geen tv, geen telefoon, geen contact met thuis. Kijken of we morgen meer mogelijkheden hebben.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan