Dagboek van een reiziger

Door A.C. Verkerk - 10-10-2012 15:10 Lieve allemaal, Daar zit ik dan. Net terug van het wassen van de handdoeken en de mannen zijn buiten een poging aan het doen om in het donker te bbq-en. We zitten nu in Yellowstone zonder internet en zonder mobiel bereik. Dinsdagavond 20.10 uur. Eindelijk de eerste avond dat we eens op tijd en met het licht op een camping aan zijn gekomen. De vorige keren was het elke ochtend een verrassing om te zien waar we stonden. Vorige week donderdag vertrokken. Wekker op tijd 05.30 uur om de laatste spullen te pakken. Oeps meteen een klein stress moment oplader van de laptop kwijt “dan moeten we nog even langs mijn werk in Den Haag, we redden het makkelijk”. Hmmm daar waren de meningen over verdeeld. Maar gelukkig hij lag in de auto. Zo rond acht uur waren we op Schiphol en Arjan en Jan waren er al. In de auto hadden we de zwarte banden voor om de koffer laten liggen dus Jiri kon nog even naar een winkel om nieuwe te halen. Ik moet wel eerlijk toegeven dat ik dat wel een soort van graag wilde. We moesten ons inchecken bij een gele pilaar. He vreemd hij geeft een foutmelding we moeten toch naar de balie voor assistentie. Jiri en ik hadden ons ingecheched dat ging goed totdat Arjan aan de beurt was. Verkeerd nummer ingevoerd op zijn Esta formulier en hij komt dus Amerika niet in. Hij is wel consequent want de vorige keer had hij precies dezelfde fout gemaakt. Uit de rij gestapt, koffer weer van de band en bij een andere pilaar een nieuwe Esta aanvragen. Ik ben maar bij papa en mama gaan zitten om een bakkie te drinken en heb het de mannen laten regelen. Het vliegtuig reed op tijd weg, al naar de startbaan gereden en we met dezelfde vaart weer terug naar de gate. Een uur vertraging opgelopen omdat het paspoort van onze buurman aan het andere gangpad nog een keer extra gecontroleerd moest worden door de douane. Nu zal de rest toch wel een keer mee zitten vandaag. Omdat het in Amerika zo ontzettend lang duurde bij de douane onze vlucht gemist. We zouden om 15.15 uur vliegen en dit werd ’s avonds om half negen. Om 7 uur ’s ochtends Nederlandse tijd eindelijk in het hotel. Best vermoeiende reis. Volgende ochtend werden we opgehaald door een oud wijfie die ons naar de camper bracht. Bij een ander hotel nog een paar duitsers opgehaald en hup op weg. Halverwege de reis kwamen we er achter dat er een verstekeling aan boord was. Die dacht dat het hij in het busje naar het vliegveld zat maar hij reed er nu verder vandaan. Deze verstekeling bij een hotel afgezet en doorgereden. En ja hoor eindelijk bij de camper aangekomen wat een onwijs gaaf ding. Groter dan we hadden gedacht. Een groot bed achterin met 2 ramen aan de zijkant en 1 groot raam aan de achterkant. Lekker licht. Een aparte douche en apart toilet. Klein leuk keukentje met oven, magnetron en koelkast met vriezer. Prima voor de pizza dus. Arjan ligt op het tweepersoonsbed boven de bestuurdersstoel. Erg charmant om te zien hoe hij zich daar ’s avonds een weg naar boven klimt in alleen zijn onderboek. Het uitschuifbare gedeelte geeft echt veel extra ruimte. Het is de eettafel en de 2 banken die naar buiten schuiven. Na alle uitleg op weg naar de Wal-mart, de favoriete winkel van Jiri en mij en de iets minder favoriete winkel van Arjan. Arjan heeft hier zijn I-Pad gekocht met de creditcards van mijn werk. Kijk dat schiet lekker op al 3 kaarten weg. 2 winkelwagens gepakt en 2 uur later eindelijk zo goed als alles bij ons. Dat was maar goed ook want Arjan trok het niet meer. Zo daar gaan de alweer 2 creditcards en de laatste creditcard opgemaakt in de drankwinkel. Agrometius ook weer blij. Meteen een prachtige rit door de bergen gemaakt en de camper op een camping gezet bij een stokoud vrouwtje en een oude camping. ’s Avonds de koffers uitgepakt en Arjan sloopte bij het opmaken van zijn bed meteen de kabel van de tv. Hij zal er geen traan om laten want hij wilde toch al niet dat er tv werd gekeken. Lekker gekookt en op tijd naar bed. Alles was er oud en bij het douchen kon je aan de kakkerlak vragen of hij je rug wilde wassen. Kramperen is het toch. Op zaterdag vroeg vertrokken. Eerst naar de Wal-mart want dankzij Arjan moesten we op zoek naar een nieuwe tv-kabel. Arjan bedankt, we konden weer een rondje Wal-mart doen. Daarna naar Mount Rushmore (4 gezichten van de President uitgehakt in een rotswand). Een hele lange rit gemaakt en eind van de dag eindelijk bij de Presidenten op bezoek. Prachtig om te zien. Omdat er ’s avonds een speciale voorstelling was gekookt op het parkeerterrein in de camper en daarna weer terug. Dat is echt het voordeel van een camper. Weer in het donker op de camping aangekomen en ’s ochtends gezien dat het een prachtige camping is. Wat een grote campers zijn er, echt volledige bussen omgebouwd tot rijdend huis. Gaaf om te zien. Daarna op weg naar Crazy horse, hierin hakken ze op het moment een indiaan uit een rotswand en de verwachting is dat het over 50 jaar klaar is. Mooi verhaal omheen gemaakt, dat kunnen die gekke Amerikanen wel. Heel indrukwekkend. ’s Middags in een oud western stadje geweest. Net alsof je in een oude film stapt, wat rondgekeken en gedronken. Om de volgende dag niet al te veel te moeten rijden weer een heel eind gereden naar Buffalo. Weer in het donker aangekomen, dus weer een verrassing voor de volgende dag. ’s Nachts wat buikgriep gehad en dan in het donker om 4 uur over een onbekende camping naar het toilet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik een sprintje heb genomen met Jiri achter me aan want die vond het niet verantwoord dat ik alleen ging. Goed he. De volgende dag weer vroeg vertrokken (dat vonden Jiri en ik tenminste welJ) naar Yellowstone. Een prachtige bergtocht gereden zo een 3100 meter hoog. Je kijkt je ogen uit. Van het ene landschap in het andere. Mooie herfstkleuren, we hebben foto’s gemaakt. Zo rond 7 uur ’s avonds het park binnen gereden. Op de borden kon je zien dat de campings 2 uur verder rijden nog vrij waren dus nog een aardige rit voor de boeg. Dat wordt dus weer een latertje. Binnen een kwartier al een standje van de ranger. Je mag niet midden op de weg stil gaan staan en uit de auto stappen om een hert te fotograferen. Sorry doen we niet meer. Vreselijk om Jiri moeten lachen want die vond elke stilstaande auto interessant want er zou wel eens iets spannends rond kunnen lopen een beer of een bison. Helaas niks gezien. Om half tien bij de camping aangekomen en ja hoor wat denk je vol en in de buurt geen camping te bekennen. Papa en Mama sorry maar we hebben het toch gedaan. Wild gekampeerd, het kon echt niet anders. Wel ergens op een parkeerplaats bij een bouwterrein en een hotel in de buurt. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit niet echt helemaal super vond. De heren geloof ik ook niet helemaal. Ik was bijna in staat m’n oorbellen en ringen door te slikken. Van schrik de volgende ochtend maar meteen een camping geboekt voor die dag en meteen maar even een douche gepakt. Vandaag in Yellowstone op zoek gegaan naar wilde dieren. Bisons, een wolf, vos en een eland gezien. Gelukkig geen beer tegen gekomen. Arjan en ik keken af en toe over onze schouder om er zeker van te zijn dat er echt geen beer op je schouder tikte. Geisers gezien en flinke stukken gewandeld naar watervallen. Arjan en Jiri nog een keer te horen gekregen dat ze niet te dicht bij een bison moesten komen. Ik kon het allemaal prima volgen vanaf ons bed bij het achterraam. Ik moet zeggen dat het weer ons zeer gunstig gestemd is. En je gelooft het bijna niet maar vandaag (dinsdag) eindelijk eens met licht en op tijd op de camping aangekomen en dus ook eindelijk eens tijd om een mail te typen. Ik heb een was gedraaid en Arjan en Jiri hebben in het donker ge-bbq-ed. Overal waarschuwingsborden dat je niks van eten buiten moet laten staan en voor het donker binnen moet zijn. Maar nee hoor tuurlijk niet ze gaan in het donker buiten lekker vlees gaan staan bakken. Vinden beren vast lekker. Arjan wist niet hoe snel hij binnen moest zijn. Ik moet van Arjan eerlijk vertellen dat ik in het donker terug ben gelopen met de was langs het bos en dat ik me rot schrok van een klein wit hondje dat achter een container vandaan schoot. Je loopt toch niet helemaal op je gemak. Morgen doen we nog een dagje Yellowstone. Afgesproken dat er vannacht niemand naar buiten gaat en als je naar het toilet moet dat je dat dit keer gewoon alles in de camper mag doen. Voor 1 keer dan. De taken zijn goed verdeeld de mannen koppelen de camper los en legen het toilet (dat doe ik dus echt niet). Koken gaat vanzelf omstebeurt. Jiri en Arjan zitten voorin en wisselen met het rijden en ik heb een heerlijk lekker luie stoel achter de bijrijdersstoel. Niks mis mee. Ik kan gewoon mee kijken en lekker lezen. Het slapen gaat goed. Arjan ligt helemaal voorin dus het snurken vindt een stuk verderop plaats. Omdat we nu geen internet hebben hoop ik dat hij morgenavond verstuurd kan worden. Ik wilde iedereen nog veel plezier wensen met de jaarmarkt maar dit zal wel achteraf worden. We zijn weer een klein weekje verder en Arjan en ik komen net van het strand. Ik mocht een uurtje liggen en ik heb het tot de laatste minuut afgedwongen. Beloofd is beloofd. Heerlijk in het nazonnetje. Jiri moest nog werken dus die zat lekker boven in de schaduw aan een picknick tafel te laptoppen. Zo intensief rijden als we de eerste dagen hebben gedaan, zo relaxed zijn de afgelopen paar dagen geweest. In Yellowstone hebben we op de tweede dag nog lekker rondgekeken in de natuur. Nou ja lekker, ergens bij een meer geparkeerd en even een wandelingetje het bos in. Overal borden pas op voor de beren, neem berenspray mee, niet wegrennen als je een beer ziet, achteruit weglopen als je oog in oog komt te staan en hou je rugzak om want als hij je aanvalt op je buik gaan liggen en hopen dat de rugzak je nog een beetje bescherming biedt. “Nou zullen we dan maar” zei Jiri. Hmmmm, met kleine tegenzin toch maar het bos in. Oke 5 minuten later hadden Arjan en ik het wel gezien en iets sneller weer terug naar de kamper. Lekker zitten lunchen bij de picknicktafels met overal weer waarschuwingsborden laat geen eten liggen voor de beren. Naast ons een gezin met 2 kinderen en het meisje van 12 jaar ging alleen wandelen in het bos. Ik dacht nog of we horen niks meer van haar of ze komt terugrennen met een beer achter zich aan. Ik ben niet echt een berenfan. ’s Avonds bij een luxere camping geboekt en ik ben om half negen al gaan slapen. De volgende ochtend stap ik op m’n slippertjes, korte broek en t-shirt naar buiten. He de buren staan met winterjassen, laarzen, oorwarmers en handschoenen aan. Het was inderdaad best frisjes. Superdeluxe badkamer. Voor de middag een boottocht in Jackson geboekt en ’s ochtends lekker geshopt. Leuk ouderwets stadje. Arjan heeft hier mooie schoenen gekocht en meteen z’n oude sportschoenen ingeleverd. ’s Middags naar de boot (een soort raftboot) voor een tocht van ongeveer 2,5 uur. Heerlijk zonnetje. Leuke jonge gozer, vreselijk gelachen hij zal wel gedacht hebben gekke hollanders. Prachtige herfstkleuren onderweg. Dat is echt het voordeel van dit tijd van het jaar. ’s Avonds gekampeerd op een Campground oftewel geen aansluiting van stroom, water of afvoer van de riolering. Midden in het bos tussen de prachtige gele herfstkleuren en uitzicht op de bergen. Rust alom. Totdat wij kwamen want de laptops, camera’s en mobielen moesten worden opgeladen dus de generator moest aan. Weg rust, sorry buren. ’s Ochtends om 7 uur in onze pyama zo achter het stuur gaan zitten op zoek naar Wildlife, dat is echt het voordeel van de kamper. Om 9 uur weer terug op de camping. Alleen wat bisons gezien. Voor het eerst in de camper gedouched. Gaat prima. Op weg naar de Idaho Falls. Een klein beetje tegengevallen. Gewoon een waterval midden in de stad. ’s Avonds een prachtige camping gevonden tussen de bergen en een groot veld met paarden, die tijdens het avondeten vlak langs je heen gallopeerden met een avondzon op de achtergrond. Dat zie je niet vaak. De volgende dag op weg naar Salt Lake City en een tussen stop gemaakt op een eiland. Hier een oude ranch bezocht en daarna aan het strand op een picknickplek de macaroni van de vorige avond opgegeten met een borrel erbij. Dit laatste mag niet in het openbaar maar we doen net alsof we die waarschuwingen niet hebben gezien. Ik moet eerlijk zeggen dat we dit bijna elke middag wel doen en ook als we eind van de middag aan komen op de camping. Eerst even lekker borrelen voordat we de camper aansluiten. ’s Middags door naar Salt Lake en daar m’n ogen uitgekeken bij de kerk van de Mormonen. Er voltrokken zich die dag 35 huwelijken en je hoefde maar om te kijken en hup weer een bruidje. Hierdoor mochten we helaas niet binnen kijken. Daarna doorgelopen naar het winkelcentrum en Arjan heeft hier iets in een Fan-shop gekocht (ik mag niet zeggen wat). Lekker een ijsje zitten eten en toen daar naar de camping. Ditmaal langs de snelweg. Zelf een plek uitzoeken en geld in een envelop doen. Even een heuvel afrijden en daar sta je langs een beekje en niks meer te horen van de snelweg. Nogmaals een was gedraaid en Arjan heeft pannenkoeken gebakken. Goed gelukt. ’s Avonds gezellig zitten scrabbelen, nee er wordt geen tv gekeken. Arjan heeft nog steeds zijn zin. ’s Ochtends een ijskoude douche genomen, Arjan had als enige een lekker lang een warme douche gehad. Hoe zal dat nou komen. Volgende dag een oude zilvermijnstad bezocht waar een soort jaarmarkt werd gehouden. Joepie toch nog een beetje jaarmarktgevoel. Hier scheen de zon gelukkig welJ. Hier zat een waarschuwing onder de ruit. We hadden voor 1 plek parkeergeld betaald, maar we hadden voor 2 moeten betalen. Gelukkig geen boete. Doorgereden naar Baker, een stadje wat alleen bestond uit een camping, 3 huizen, een postkantoor, een tankstation, een kerk en een bar. Hier hebben we gezellig geborreld en zitten praten met een Amerikaan die een motortocht aan het maken was. Dat kunnen ze hier goed. Hun hele hebben en houwen vertellen aan totale vreemden. Jiri heeft hamburgers gebakken en ik een salade erbij gemaakt. Heerlijk, thuis eten we wel weer gezond. De volgende dag een lange reisdag richting Reno. Vanaf Baker ruim 550 km gereden op 1 lange saaie weg. Phoe 7 uurtjes rijden. Ik ben inmiddels in boek nummer 5 begonnen. Ditmaal op het parkeerterrein van een hotel gekampeerd speciaal ingericht voor RV’s, maar je mocht wel gebruik maken van de fassiliteiten van het hotel. De mannen hebben nog even geplonsd en ik heb lekker liggen chillen. Walmart aan de overkant, joehoe kom op even lekker shoppen. Is nog steeds niet iedereen het mee eens. Ik noem geen namen. ’s Avonds Reno bezocht, dit moet na Las Vegas de 2de gokstad zijn, maar niet op maandagavond. Geen kip op de weg, wel aardig wat mensen in de casino’s maar niet echt spetterend zoals Las Vegas. De mannen hebben bij het hotel een poging gedaan vanaf een driving range ballen te slaan op eilandjes in het water. Ik denk dat jullie gewoon de video beelden maar eens moeten bekijken, is niet te beschrijven. Van de 85 ballen hebben 2 ballen een eiland geraakt. Dan nog even een zielig verhaal van alleen maar horen zeggen, maar Jiri en ik nemen het maar voor waarheid aan. Arjan is vannacht bij het uitstappen van het hoge bed uitgegleden van zijn afstap en heeft een klapper gemaakt op de grond. Rakelings langs de tafel en gelukkig ook het keukenblad niet geraakt. Hij heeft nog even aan ons bed gestaan maar helaas wij hadden oordoppen in en hebben niks gehoord. Anders hadden we hem natuurlijk even getroost. Hij was ’s middags ook al uitgegleden in het zwembad. Maar wees gerust hij heeft het overleefd, alleen een zere schouder en dit viel denk ik wel mee want hij heeft vanmorgen nog eens 100 ballen in de driving range weg staan meppen. Morgen moeten we de kamper helaas inleveren en nu zijn we onderweg naar onze laatste camping. Helaas, maar lekker naar San Francisco in een hotel is ook wel weer lekker. Groetjes vanuit een zonnig Amerika Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.