Zuid Florida

Door I. Kisteman - 21-08-2012 04:00

Hallo allemaal,

Het is al weer bijna een week geleden dat het laatste verslag is geplaatst dus HOOG tijd voor een update.

We zijn dus woensdag (15 augustus) vertrokken vanuit Napels, richting Miami. Via de 41 dwars door de Everglades, ik wilde nog even stoppen bij het winkeltje van de Indiaanse vrouw, waar ik gisteren ook was. Helaas was ze gesloten……het is vast een zeker met een reden geweest dat ik er gisteren was en dat ze toen even open was. Jammer maar helaas, we rijden door. Op m’n gemak rijd ik over de weg, laat me niet opjagen door een vrachtwagen die achter me zit…….of hij gaat me nu voorbij of hij wacht maar even tot ik de gelegenheid heb om ergens af te slaan om te stoppen. Tegen ca 15.00 uur komen we in Miami aan.  Man………………………….wat een ergernis!  Het is 1 groot gekrioel van wegen, auto’s, borden enz. Gelijk een mededeling voor alle mensen die ’n gat in de markt zoeken: richtingaanwijzers voor auto’s verkopen. Zoals het nu lijkt is het een speciale optie die je kunt kopen bij de aanschaf van je auto, tegen een hoog bedrag!! Alle gekheid op een stokje natuurlijk maar het is een chaos, mensen gebruiken hun richtingaanwijzer echt niet, hoppen van de ene baan naar de andere (alhoewel rechts inhalen hier mag), toeteren naar van alles en iedereen, verkeerslichten die regelmatig op rood staan (jaja, voor de insiders, ik heb het niet over stoplichten haha)…….. Wat een enorme verandering na de serene rust en kalmte van de Everglades maar zeker ook van alle ander plekken waar we geweest zijn!  Lars wil hier graag 2 autodealers bezoeken: een Lamborghini dealer en een Ferrari dealer. Gelukkig hebben we adressen en de TomTom brengt ons er zonder problemen heen. Er staan wel een paar auto’s waar ik wel een keuze uit zou willen maken…..Om ca 17.00uur gaan we op zoek naar een motel, maar we rijden eerst door een gedeelte waar ik niet wil zijn, hier voelt het niet goed en het ziet er absoluut niet goed uit. Een eind verder vinden we een motel aan de rivier, helaas heeft onze kamer geen riverview………..je kunt niet alles hebben. Wat we wel hebben zijn beestjes………mieren………….en………later op de avond krijgen we visite van een kakkerlak. Een schoen met maat 39 maakte in 1 klap een einde aan het levendige bezoek (sorry Lars, ik heb je zool niet schoongemaakt). Niet teveel over nadenken en gewoon gaan slapen, morgen weer een dag.

 

Donderdag vertrekken we naar de Keys, we zien wel hoever we komen. Het duurt ongeveer 2 uur om Miami uit te komen, niet echt leuk maar tenslotte hebben we vakantie denken we maar.  Een uur later rijden we onderin Florida vlakbij Key Largo. Hier veranderd het sfeertje en omgeving gelijk. Prachtige bruggen over het water en allemaal eilandjes als een kralensnoer aan elkaar geregen door de bruggen. Een genot om hier om ons heen te kijken (of niet Lars???, die slaapt alweer!) op het eiland Marathon doe ik een boardwalk door de mangrove’s. Jammer dat ze met werkzaamheden bezig zijn, de uitkijkpost is niet te bereiken. Wederom is het heel warm maar een zeebriesje brengt een beetje een aangename verkoeling. Verderop op een van de volgende eilandjes zie ik (terwijl ik rij) een vreemde vorm in de berm, iets remmen dus, het beweegt, harder remmen dus. Omdat er toch niemand achter me rijdt zet ik de auto stil en ga achteruit, ondertussen Lars wakker maken. Wat ik gezien heb waren enorme leguanen (?? Of hoe het ook mag heten), ze zijn zeker 60 cm lang. Op het moment dat we naast ze stilstaan gaan ze ervandoor, de bosjes in. Hahaha……zo makkelijk geef ik niet op! Na goed kijken zien we ze in de boom zitten: klik klik klik klik met de camera dus. Verder maar weer. Ik had in m’n boek gelezen dat Bahia Honda een leuke plek was om het strand op te gaan dus toen dat park werd aangegeven was dat de afslag die ik ging nemen. Wat er niet in het boek stond was dat er een behoorlijk bedrag aan entree wordt geheven en……….het ruikt hier vreemd! Rotte eieren! Bij elkaar reden genoeg om het maar te laten voor wat het is.  Onderweg bij een Visitor Center aangegaan om wat informatie te vergaren. De dame boekt (na overleg met mij natuurlijk) ook gelijk een hotel, het schijnt druk te worden dit weekend in Key West. Na overleg met Lars besluiten we ook gelijk een snorkeltoer te boeken voor de volgende dag. Eenmaal aangekomen in Key West zien we wat een enorm leuke plek dit is! Het ademt helemaal een Caribische sfeer uit! Leuke huisjes in allerlei kleuren, kleine straatjes enz. Bij het hotel aangekomen val ik in een grote verbazing, wat een idyllische plek! GEWELDIG! Een aanrader: Het Wicker House in Key West. Om onze lichaamstemperatuur enigszins naar beneden te krijgen duiken we gelijk het zwembad in. ’s Avonds gaan we de winkelstraat door en op zoek naar een restaurant om een hapje te eten, ook dat is gelukt. Heerlijk vis gegeten, en…….eindelijk zonder dat het gefrituurd is.

Vrijdagochtend moeten we op tijd opstaan, de snorkeltoer vertrekt om 9.00 uur. We rijden naar de kade en gaan aan boord van een catamaran om het rif van de Keys te verkennen. We varen ongeveer 1 uur, gaan dan een uur snorkelen en dan weer terug. Het snorkelen was leuk om te doen, een heleboel vissen, en op een gegeven moment stootte Lars me aan en wees naar beneden: een haai . Mijn eerste reactie was: een iets angstig gevoel: een HAAI!!!! Het gevoel verdween al snel, nu kwam de overweging of ik terug zou gaan naar de boot om het te melden of………… het werd het laatste. Niets doen dus. De haai lag heel rustig op de bodem en ik ging er maar van uit dat allemaal goed was. Ca 2,5 meter haai lag een dutje te doen op de bodem. Ik moet toegeven dat ik niet zo’n held was dat ik naar beneden ging duiken om het nog dichterbij te zien, ik vond 4 meter afstand klein genoeg! Een tijd hebben we boven de haai rondgezwommen, daarna weer verder kijken. Niet alleen op de bodem kijken maar ook om je heen: kwallen! Niet veel maar af en toe even rare bewegingen maken om jezelf of de kwal vlakbij je in een andere richting te dirigeren. We hebben er niets aan overgehouden. Op een gegeven moment hoorden we het fluitje: terug komen naar de boot, tijd om te gaan. De tijd is omgevlogen! Terug in de boot spreek ik iemand van de bemanning aan en vertel hem over de haai. Het bleek een Nurse Shark te zijn geweest en ze zijn inderdaad niet gevaarlijk. Gelukkig maar. De terugtocht vloog ook om en onder het genot van lekker koel drinken en een praatje met andere mensen kwam ook aan deze onderneming weer een einde. Het was leuk om te doen maar…………je kunt het echt niet vergelijken met het Great Barrier Reef in Australië. Ik realiseer me dat wanneer je daar hebt gedoken, het moeilijk is voor andere plekken om dat te evenaren.  De middag vullen we met even rondrijden, uitrusten en zwemmen in het zwembad.  Om een uur of 6 rijden we richting het zuidelijkste punt van Amerika. We rijden erheen, niet omdat het ver weg is maar omdat het nog steeds flink warm is. Toen we hier vanmiddag langsreden stonden er vee mensen, nu was het bijna verlaten. Goed moment voor de foto dus. ’s Avonds weer een eettent opgezocht en onze magen gevuld bij een Italiaan.

Zaterdag rijden we weer terug richting Miami. Onderweg zie ik nog meer leguanen in verschillende kleuren: groen, grijs en bruin. Dit keer kon ik ze echter niet op de foto zetten. Op een eiland nog wel even gestopt bij een strandje. Niet in het water geweest maar gewoon even rondkijken. Het loont zich, ik zie grote krabben in meerdere kleuren op een hoger gelegen gedeelte. Ze zijn blauw, groen en oranje. Ik had me al eerder afgevraagd waardoor er gaten op het strand zijn en tevens op hoger gelegen plekken. Hierbij werd dus het antwoord geleverd: Krabbenholen. Grappig is eigenlijk dat wanneer je daar staat te fotograferen er andere mensen stoppen met het voorbij lopen. Ze kijken snel even, zien meestal niets, totdat je ze aanwijst en zegt wat je fotografeert. In een mum van tijd sta je met mensen te praten en geven ze aan dat ze er nooit op gelet hebben wat er gebeurt als je goed kijkt. Een goede daad verricht dus haha. Verder maar weer. We besluiten om door te rijden naar Fort Lauderdale, hier schijnt een groot automuseum te zijn, zodat Lars weer wat te fotograferen heeft. Het blijkt een enorm museum te zijn met grote Amerikaanse auto’s maar ook met dwergauto’s. Hier brengen we enkele uren door en verbazen we ons over al het moois dat hier is uitgestald. Aan het begin van de avond zoeken we een hotel in Fort Lauderdale. Het eten bestellen we via de telefoon en laten we bezorgen in het hotel.

Zondag slapen we uit. We besluiten om Fort Lauderdale in de middag in te gaan. Grote jachten liggen in het kanaal, hilarisch detail is dat ze ook tegenover de gevangenis liggen. Lars maakt de opmerking dat de rijken dan kunnen zien waar ze terechtkomen als ze de belasting niet betalen. We rijden nog wat rond en gaan dan terug naar het hotel, we zijn moe.

Maandag: Op één of andere manier wil ik graag naar de Seminole indianen die in de Everglades wonen. We  hebben ze niet kunnen bezoeken toen we een paar dagen terug door de Glade’s reden omdat ze aan een geheel andere weg liggen.  Vandaag is een goede dag om dat alsnog te doen. We rijden erheen en ik bezoek de nederzetting, Lars blijft in de auto, het kan hem niet bekoren. Het is een mooie omgeving. In het restaurant ga ik een Indiaanse aardappelsoep eten (als ontbijt) en het smaakt heerlijk! Ik besluit om ook een Buggy tour te doen, vraag Lars ook mee maar het antwoord is nee. Ik begeef me naar de locatie en er volgt een tour van ongeveer een uur. Het is wel schudden en hobbelen in de buggy maar zeker de moeite waard. De gids vertelt veel en onderweg zien we verscheiden dingen. Helaas geen alligators. Terug in de nederzetting nog even heerlijk gezeten onder één van de typische hutten met een glas ijskoude cola, mijmeren over de tijd die ik hier in Amerika ben en de belevenissen. Wat het me gedaan heeft en wat het met me doet. Hier is een goede plek voor overdenkingen (niet dat ik het niet eerder gedaan heb), gevoel gevoed door oeroude omgeving en rituelen. Een innerlijke rust. Tevens ook een gevoel dat het nog niet af is……… om ca 15.00 uur besluiten we om terug te gaan, aan alles komt een eind. Ik besluit nog een picknickplaats op te rijden om een laatste groet te kunnen doen aan deze omgeving, de omgeving die me dierbaar is geworden. Ik loop naar een plek waar boten te water worden gelaten. Er zwemmen daar een heleboel visjes en na goed kijken zie ik ook een paar hele grote vissen. Ik loop nog even op de pier rond en opeens verschijnt er vlak voor me een alligator in het water! Wat een geluk! Het dier is niet bang en ik maak dan ook een behoorlijk aantal foto’s. Aan de andere kant van de plek waar de auto staat is ook een boothelling. Hierop zit een oude donkere man te vissen, een mooi tafereel. Even kijken of hij wat gevangen heeft resulteert in een heel gesprek met die man. Geweldig wat een mooi persoon! Nooit zijn eigen omgeving uitgeweest, verbaasd dat hij met iemand uit Nederland staat te praten. Hij slaat bijna om van verbazing als hij antwoord op zijn vraag krijgt hoelang het vliegen is naar Nederland. Hij vraagt zich af waar we onderweg stoppen, zolang kan een vliegtuig toch niet vliegen? En is de piloot dan de hele weg dezelfde en stel dat hij onderweg in slaap valt!? Ook vraagt ie om de waarheid: hij heeft ooit eens gehoord dat er een land is waar het 24 uur per dag licht is. Ik vertel hem over de midzomernacht in Scandinavië, hij is verbaasd dat het echt zo is. De mededeling dat een dag in de winter maar heel kort daglicht heeft, doet hem zn hoofd schudden. Geen plek voor hem meldt hij. Afijn…ik kan het niet in woorden uitleggen, het was een heel bijzondere ontmoeting met deze oude man, beiden zijn we blij dat we elkaar ontmoet hebben. Het heeft zo moeten zijn.

Teleurstelling is in zicht, het is bijna weer tijd om naar Nederland te gaan.

Lars en Inge.

Reacties

Aïda 22-08-2012 09:08 {{button-9561}}

Wat een belevenissen allemaal,
super, wat zal je een mooie herinneringen over houden.
Heel speciaal. Blijf nog even genieten, groetjes,
Aïda

Martina 23-08-2012 20:49 {{button-9602}}

Hallo vakantiegangers!
Ik kan alleen maar zeggen, jullie hebben een hele mooie vakantie!!!! XXX
Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan