Nederland.

 Nederland.

Wat lijkt het al weer lang geleden dat we aan het Grand Lake op een prachtige plek tussen de goud geel gekleurde populieren stonden. Changing of the leaves, de herfstkleuren, ook al weer een reden voor de Amerikanen om massaal af te reizen naar de Rocky’s. Mooi om te zien hoe de berghellingen kleuren tussen al de donker groene spar en dennen bossen. (Onze herfstkleuren zijn mooier vanwege de variatie in bomen en blad.)

We waren het niet van plan, terug te gaan het park in. Het is zo, n stralende ochtend, na een vrieskoude nacht, dat we nog een keer de Moose en Elken willen zien bij de rivier. Om half 8 passeren we voor de zoveelste keer een parkingang. Blij verrast begint de vrouwelijke ranger Nederlands te praten toen ze mijn i d zag. Ze heeft, zo vertelt ze, een paar jaar in Voorschoten gewoond, en is blij weer even Nederlands te kunnen praten. Prettige dag en tot ziens roept ze ons na met een zwaar Amerikaans accent.

De damp slaat van het meer en de rivier. Alles om ons heen is berijpt. Ons geduld wordt beloond, uit het niets verschijnt een Eland, kalmpjes grazend aan de oever van een spiegel meertje. Opeens een tumult en gebrul van een elk, vlak achter ons op de weg probeert een grote bok zijn geliefde in het gareel te houden. Twee Amerikanen met grote camera’s en statieven hollen er achter aan, ik hobbel mee met m’n Panasonic/Lumixje….. Twee prachtige foto’s heb ik van de bok kunnen nemen.

We wandelen lekker in het inmiddels warme zonnetje, het bos in. Oeps. Jachtgebied staat er. Een eindje verderop staan twee jonge mannen, geheel in camouflage kleding gestoken koffie te drinken. Ze zijn bewapend met een boog, van metaal, en pijlen. Ze kijken een beetje vreemd naar Anton’s rode fleece jack en mijn rode muts.

Het venijn zit in de staart, we rijden nu echt de Rocky’s uit richting Idaho Springs en moeten nog (weer) een hoge bergpas over. De Berthoud Pass, 11.315 ft, een dikke 3000 mt, die weer de nodige stuurmanskunst van Anton vergt. Hier ook weer de Continental Divide, de waterscheiding. Het uitzicht op de Rocky Mountains in het noorden en de Mt Evans, in het zuiden is geweldig.

Idaho Springs is een grote Yard Sale, rommelmarkt, zo lijkt het……De oude huizen in Mainstreet zien er mooi gerestaureerd uit, leuke gevels en leuke cafeetjes maar een beetje sfeerloos. Kan ook aan ons liggen maar we zoeken gauw een campsite op. In de bossen aan de Cottonwood rivier loodst de eigenaar Anton op een ongelooflijk krappe plek. Op 40 cm afstand van de snel stromende rivier.( niet aan de verkeerde kant uitstappen dus vannacht!) Hij krijgt applaus van overburen die kwamen kijken….. T,lijkt een beetje op een luxe woonwagen kamp met veel vaste trailers en zo.

We hebben een dag over!! Extra tijd dus, wat gaan we doen? Stadjes zijn aan ons niet zo besteed dus we rijden weer de bergen in en gaan op zoek naar Nederland. Een klein dorp aan een scenic byway, (lees veel bochten en hoge steile wanden) waar het wel gezellig is. Het is warm, 25c, eindelijk kan die dikke spijkerbroek uit!! We slenteren op ons gemak rond, zitten zelfs op een terras. In het visitor center prikken we onder gejuich en applaus een punaise op de kaart van Nederland. Zo zetten we Lelystad weer eens op de kaart. (smile). Sundance heet het restaurant met een groot terras en uitzicht op de bergen waar de zon langzaam achter verdwijnt. We staan nu echt voor de allerlaatste keer op een National Forest Camping.(zucht…) en genieten van de rust, de geur van de houtvuren en het gelach van 2 families verderop.

Relaxed.

Met een diepe zucht laten we ons achterover op de kingsize boxspring vallen………

Ik kijk op mijn horloge, 11.15 am. Genietend van deze luxe denk ik aan de afgelopen dagen. Zo zit je nog in de bergen, in Nederland. Een lange, lange afdaling door een mooie canyon bracht ons in Boulder waar we de I.25 South op draaien naar Denver. Zondagochtend, lekker rustig, hoewel in Denver het toch opletten geblazen is. Ik heb gebeld naar het inleverstation voor een camping in de buurt. Veel campgrounds zijn al dicht nl. Chat Lake campground, ook een State Park ligt op 8 ml afstand. Ik krijg de schrik van mijn leven als ik het bordje Full zie hangen. Er is in de verste verte geen andere campground hier te vinden. Een babbeltje met de jongeman bij de receptie doet wonderen. Formeel moet hij wachten tot 12 uur, dan kan hij de vrije plaatsen weer weggeven! Als we even later ook nog een bos sleutels van een speedboot brengen die Anton zag liggen, krijg ik een mooie plaats toegewezen.

Het is warm, veel dagjesmensen met boten op het grote meer. Dit is de beste campsite die we gehad hebben. Ruime plek, vrij uitzicht, full hook up voor 26 $.

Shop till you drop!!

Een middag geven we ons over aan het shoppen. Castle Rock heeft een grote outlet factory. Echt groot, waar je je per auto verplaatst naar het volgende blok…….. Spot goedkoop, vooral met deze dollar koers. De creditcard maakt overuren.

Voor de laatste keer zien we de zon achter de bergen verdwijnen, het meer ligt er spiegelglad bij. We pakken onze tassen in en beginnen aan de eind schoonmaak. Ontspannen slapen we de laatste nacht in de camper.

Ruim 5000 km hebben we gereden, zo voelt het niet. Om 10 uur leveren we de camper af, schoner dan we hem kregen……. Geen schade, dus de borg krijgen we terug.

Een local staat met een supergrote auto te wachten op een vrachtje. We maken een deal en voor 130 $ brengt hij ons met al onze bagage naar het La Quinta Hotel en Suites. (70 km. Ruim een uur rijden van Castle Rock naar Denver North.)

Straks lekker in de zon bij het zwembad, nog een middag genieten van de warmte en de zon.