Rondje om de kerk.

 Rondje om de kerk.

Zo voelde het toen we als eersten aan de wandeling om de Devils Tower begonnen. De zon kleurde de enorme monoliet geel en groen. Twee bergbeklimmers hingen al in de touwen op weg naar de top. Grote arenden cirkelen rondjes. De trail loopt om de berg heen, een heilige berg voor de Indianen, gebed vlaggetjes en kledingstukken in bomen getuigen daarvan. Vandaar dat rondje om de kerk. Als we weer op de parking komen stromen de Japanners en andere bustoeristen ons tegemoet. Timing is evrything…..

We trekken verder door de Black Hills en prairies via New Castle naar Custer en Custer state Park.  We houden het kort vandaag en stoppen op een campsite in Black Hills State Forest. a 12 $. Het is heel vroeg donker ineens, zijn we weer een tijdzone overgegaan?

Mount Rushmore, wie kent het niet? De enorme in rotsen uitgehouwen hoofden van 4 Amerikaanse Presidenten? We rijden een immense parkeerplaats op, ik vraag aan de parkeer wachter hoe laat het is. 7.40 Mam, gelukkig we zijn toch nog bij de tijd. Via een indrukwekkende entree, stenen collums van alle staten en hun vlaggen er op lopen we naar het grote terras waar we een fantastisch zicht hebben op het kunstwerk. Er zijn nog bijna geen mensen, een ranger hijst de vlag, we zijn onder de indruk. We lopen de Presidential trail, we komen slechts twee mensen tegen, en genieten in alle rust en stilte van dit bijzondere werk. In het Carvers café drinken we een heerlijke cappuccino, de eerste busladingen zijn inmiddels gearriveerd en zitten aan het ontbijt in deze sfeer volle ruimte.

Het kan nog gekker, we rijden naar Crazy Horse Monument. Gisteren vingen we al een glimp op van dit enorme kunstwerk, kleurend in de na middagzon boven de Black Hills uit starend over de eeuwige jachtvelden. De oprit er naar toe is imposant, het ligt nl veel verder weg dan je denkt. We parkeren de camper en nemen (verplicht) de bus. In een gele schoolbus rijden we naar het bouwwerk toe. Crazy Horse, een Indianen Chief, wordt hier op zijn paard uit de rotsen gehouwen. 6 x groter dan Mt Rushmore, hoger dan de piramide van Gizeh, de obelisk in Washington.etc. Werk lieden zien we als poppetjes boven aan het werk, ze zijn met de hand bezig die vooruit wijst naar zijn jachtgronden de Black Hills. (Kijk maar eens op Google Earth )

Daarna zien we de film, de tentoonstellingen, craft shops etc. Inmiddels is het druk geworden en we zoeken een rustige plek aan een meer om te lunchen.

Deadwood, een stadje hier verderop, waar ooit de Goldrush begon en het Wilde Westen ontstond. Een toeristische attractie met saloons, steakhouses, kunst en kitch winkels, heeeeel veel kitch. De oude gebouwen zijn mooi gerestaureerd, het stadje kan zo figureren in een Western film, wat dan ook vaak gebeurd is. Elke avond herleven de oude tijden en schieten ze elkaar nog eens overhoop. Voor een paar dollar mag je mee doen.

Deadwood is een gokstad, Las Vegas in mini formaat. We kruipen ook eens achter zo, n speel machine, we doen maar wat, we snappen niet echt hoe het werkt maar trekken er toch nog een paar dollar winst uit. Er staat een levensgrote Bizon in de hal van het steakhouse annex gokhal. Een Amerikaanse familie parkeert Opa in een rolstoel onder de Bizon voor een foto. De oude bijziende man kijkt verschrikt omhoog. “No Dad, he is not real”. Anton gaat er ook even naast staan, voor Wessel. “Aaien?” Het lijkt trouwens wel bejaarden dag, alleen maar ouderen die hier rondlopen en met verbeten trekken achter de speelautomaten zitten. Ik pas er prima tussen vandaag, mijn heup speelt weer op en ik loop al even beroerd als de oudjes hier.

Op het Elk Creek ressort komen we bij van alle indrukken en komen tot de conclusie dat we meer mensen zijn van de natuur. Daarom duiken we morgen de Badlands in.