Moab en Arches National Park

Moab was bloedheet. We kwamen aan en wisten niet hoe snel we het zwembadje in moesten springen. Het werd 's nachts niet koeler dan 27 graden. We hadden de (plafond)airco aangedaan om toch nog koel te kunnen slapen, maar die gaf rond 6 uur de moed op en stopte ermee. Natuurlijk was het zondag, dus er was niet effe een monteurtje te vinden. Gelukkig kreeg Rob het toch weer aan de praat. Net als de laptop die tot twee keer toe crashte. Het feit dat ik deze blog toch kan vullen, is aan zijn technische genialiteit te danken.

Het bezoek aan Moab stond geheel in het teken van het bezoek aan de Arches National Park, nog geen 5 mijl van Moab. We zijn heel vroeg vertrokken, rond 7 uur, want na 11 uur moet je eigenlijk geen inspanningen meer plegen, want je legt het gewoon af.
We hadden zo'n drie uur uitgetrokken om het park te bezichtigen en dan door te rijden naar Bryce. Rob had via de TomTom een 100 mijl kortere route gevonden, dus we hadden tijd genoeg, dachten we. Blijkt dat TomTom aan het begin van Highway 12 had aangegeven dat daar de camping zat, maar dat was niet helemaal correct: het was ruim 100 MIJL verderop, aan het einde van Highway 12! Foutje, bedankt. Dat viel even tegen, maar uiteindelijk was het toch een schot in de roos, want Highway 12 bleek een uitzonderlijke bezienswaardigheid. Een avontuur op zich. Prachtige vergezichten en diepe afgronden (iets minder leuk voor degene met hoogtevrees, maar goed). De afgronden waren dus aan beide kanten. Je reed als het ware over de kam van de berg!

We hebben de rit overleefd en kwamen rond 18.00 uur op de camping in Bryce aan, waar we natuurlijk weer een groep Nederlanders tegenkwamen en weer gezellig aan de klets raakten.

Morgen om 9.00 uur paardrijden :--)