Mooie tocht!

De reisorganisatie suggereerde een rechttoe, rechtaan route van Williamsburg naar Washington. We kozen voor een alternatief en zijn langs de kust noordwaarts gereden. Een prachtige rit met veel bos, meertjes, rivieren en dorpjes.

Opvallend is het grote aantal kerken en kerkjes dat we onderweg tegenkwamen. Op het platteland zijn vrij veel slecht onderhouden huizen te zien en soms regelrechte armoede. Maar de kerken zien er altijd onberispelijk uit. Meestal wit en omzoomd door een groot, kort geschoren grasveld.

Zo zien de meeste tuinen er trouwens ook uit: een groot grasveld met soms nog wat heesters en bomen en dat is het. Die gazons worden goed onderhouden: het gras ziet er altijd pas gemaaid uit.

Onderweg zagen we een groepje eender geklede mannen zwerfvuil prikken in de berm. Aan de kop van het kluitje mannen stond een bewaker met een geweer over de schouder. Gevangen aan het werk.

Washington was erg druk: het Haloween-weekend was begonnen en er stonden veel files. Het hotel ligt tussen buitenwijken en het centrum in. Het ziet er goed uit, vergelijkbaar met het motel in Williamsburg. Wel ligt het naast een grote invalsweg, een spoorlijn en een hoogspanningslijn.

In dit hotel was de reservering niet gebeurd, maar kamers genoeg. Wel moest er nog met het hotelboekingsbureau gebeld worden over de betaling. Alles kwam goed, al duurde dat even.

We zijn nog even de omgeving wezen verkennen, maar dat was geen goed idee. Voor we het wisten liepen we door wijken zoals die ook in de serie The Wire (Baltimore, drugs en corruptie) voorkomen. Bij een bushalte stond een negerin met lang blond haar (pruik?) tegen een pinchertje te blaffen. Stoned als een garnaal.