New York (aankomst)

Hallo allemaal. Onze reis is begonnen, en hij begon ehhhh, bijzonder.
De controle op Aruba bij de vertrekhal voor naar Amerika was streng. Maar als je gewoon beleefd blijft en meewerkt en alles in orde hebt, gaat het best nog wel snel (lees iets meer dan 1 uur).
Stijn was het dus toen al zat.
De vlucht ging voorspoedig en goed. Stijn vermaakte zich goed en het viel dus best mee. Aankomst te New York was 4 uurtjes later dan vertrek, dus omstreeks 19:00 uur warfen we geland. Toen duurde het nog een uur voord dat we daadwerkelijk uit het vliegtuig waren.
We vlogen met Continental, maar moet zeggen dat zij de boel niet echt op orde hadden. Chagarijnige stewardessen, waardeloze piloot (had zelfs moeite om vliegtuig goed bij de terminal te zetten. Maar gooed, we waren eindelijk geland in New York.

Vervolgens onze koffers opgehaald ( waren ze ook niet al te voorzichtig mee geweest de ...).
Toen naar de taxi, en vanaf dat moment werd het lachen zeg, WELKOM IN AMERIKA!
Een nog chagarijinger taxichauffeur die helemaal verkeerd was gereden omdat hij maar half hoorde waar wij heen wilden. Toen hij vervolgens 74 dollar wilde voor de rit moest ik even in aktie komen. Onze buurman op Aruba, Willem, had ons keurig uitgelegd hoe het gaat met zo'n taxirit. Voordat je instapt moet sta je in een rij. daar wordt gevraagd waar je heen moet, er wordt je een bedrag doorgegeven en dat ben je dan kwijt aan de rit. Ons was verteld daT wij 63 dolaar moesten betalen, en dan wil Chris toch echt geen cent meer betalen. Hij zei dat de meerprijs voor de tolwegen was. Ik dacht zal wel, dat gaan we even navragen. Toen ik hem vervolgens ook nog even vroeg naar zijn chauffeursnummer (ze hebben een nummer dat ze goedgekeurd zijn voor de verzekering en een chauffeursnummer). Die laatste nummer had hij niet op de dashboard staan. Die lieve taxichauffeur had het niet meer, hij dreigde meteen de politie te bellen. Ik dacht bij mezelf, DE POLITIE IS JE BESTE VRIEND, ga je gang. En ja hoor, hij ging de politie bellen. Ik dacht nog, niet vergeten een foto te maken.
Nadat Petra binnen bij het hotel had nagevraagd of dit correct was kwam ze bij mij terug en vertelde dat dit normaal was (volgende keer wel vertellen Willem).
Ik vervolgens naar de taxichauffeur en heb hem verteld dat wij rustig even nagevraagd heben of hetgeen hij vertelde correct was en dat ik hem het gekld nu ging geven. (kreeg ik uit dank meteen zijn chauffeursnummer, verzekeringspapieren, ziektekostenverzerkeingnummer enz..)

Afijn, chauffeur blij, wij bijn het hotel, klaar zou je zeggen. NEEEEEEE, de politie kwam echt. Lachen man. Even een praatje gemaakt met ze en uitgelegd dat het om een misvefrstand ging. Kreeg sterk het vermoeden dat het maar goed was dat de taxichauffeur weg was, ze hadden niet echt een goed woord over hoe hij zich opstelde. Maar goed, vriendelijk te woord gestaan door onze vriend en vriendin van de politie, ze hebben ons nog een prettige vakantie gewenst en gingen weer verder.
Vervolgens ingecheckt bij het Hotel 31 aan de 120 East 31 street te Manhatten en naar onze kamer gegaan. (o ja, natuurlijk vergeten een foto te maken van onze vrienden).

Eenmaal in de kamer aangekomen schoot ik in de lach, want ja, wat moet je anders. Onze kamer was nog kleiner dan een gemiddelde wc van een studentenkamer. Kunnje nog beter het formaat van een studentenkamer hebben. Er paste precies een bed in, een klein tafelte en een stoel, en met heel veel passen en meten een bed voor stijn. En dat had je een heel klein gangpadje over. Maar ja, die werd door mij geclaimd later, want het bed was veel te klein voor mij en ook nog eens te dicht op Petra. Ja, ben stapel gek op haar hoor, maar heb wel ruimte nodig als ik slaap. Kun je je voorstellen, 480 dollar en dan slaap je op de grond. Het mooiste is nog dat ik beter heb geslapen dan Petra, haha.

Maar goed, aangekomen in new York,  nu slapen en dan de stad verkennen.

see you later!