Dag 18 van Vegas naar Death Valley

Door Theo en Marlo - 27-09-2010 16:57

Dag 18 van las Vegas naar Death Valley, Furnace kreek.

 

Vanmorgen dwars door Las Vegas gereden richting Death Valley.

Wat een stad, 2 miljoen inwoners terwijl er in de complete staat Nevada 2,5 miljoen wonen.

Overal politie, veel zwervers en heel druk. We komen langs New York, New York met het Vrijheidsbeeld en vele andere bekende hotelketens. We zien hotel Paris ook in de verte liggen omdat de Eiffeltoren er bovenuit steekt. Zelfs als we het tankstation ingaan om af te rekenen staan daar gokautomaten waaraan wordt gespeeld. Onze creditkaart wordt voor het eerst grondig gecontroleerd. Alle biljetten vanaf 20 dollar worden nagekeken. We worden gewaarschuwd goed op onze spullen te letten in deze stad. Mooi dat we nog even de stad uitgaan dan.

Maar voor we een uur later eindelijk de stad uit zijn valt me op hoeveel drive-thru mogelijkheden hier zijn. We hadden al de drive-thru banken gezien maar er is nog veel meer mogelijk. De drogist en apotheek bijvoorbeeld. Je hoeft hier helemaal je auto niet meer uit.

Eindelijk rijden we de woestijn weer in. Een Inmiddels vertrouwd beeld. Een dorre vlakte en nergens een huis. Toch zien we na een dik uur rijden ineens leven in de verte. Het blijkt de plaats Pahrump.

Een heel levendige plaats waar langs de weg geadverteerd wordt met het bordeelmuseum en de vele casino`s. En dat op zo`n korte afstand van Utah en de alcoholvrije Mormonen. We stoppen bij een kitsch cowboydorp en vragen een sheriff waar we het beste een kopje koffie kunnen drinken.

Hij vindt het casino de aangewezen plek. De deurknoppen hebben de vorm van pistolen. Dat beloofd wat. En ja hoor, we komen weer een soort nachtclub binnen vol met gokautomaten en tv `s met sportuitzendingen waar ook op gegokt kan worden. Mijn blik wordt meteen naar de vloerbedekking getrokken. Knalrood pluche met afbeeldingen van cowboys met lasso`s, coyotes, cactussen en the flying V , een V met vleugels. Als ik daar een  foto van maak om thuis te laten zien komt er gelijk iemand van de security op mij af want foto`s maken in een casino is verboden. Het is gelukkig een echt lieverd en hij verteld dat het tapijt in Engeland speciaal voor dit casino is gemaakt  en dat de Flying V een benzinemerk uit de dertiger jaren was.

Met alleen een kopje koffie om 11 uur kom je echt niet weg in de VS. Je tafel wordt gelijk gedekt met bestek en placemat. Overal om ons heen etende mensen. Het zijn complete diners die naar binnen worden gewerkt. Niemand neemt alleen een kopje koffie. Theo is helemaal in zijn element en besteld alvast weer een variant op de hamburger met friet. Omdat dit me toch wel tegenstaat zo vroeg neem ik de Belgische wafel met fruit. Ik had beter moeten weten want van die kleine dingen hebben ze hier gewoon niet. Hij is zo groot als een pizza, vol met diepvries aardbeien en volledig opgespoten met slagroom. De serveester zegt: “try to eat as much as you can dear”.

Als we het niet op krijgen zijn er take away boxen voor het eten en take away cups voor de cola beloofd ze.

Voldaan vervolgen we onze weg de woestijn in. Het is inmiddels nog warmer geworden. Warmer dan die 35 graden die was voorspeld. We rijden een berg op naar ons eerst uitkijkpunt. Ons karretje werkt zich een slag in de rondte met die hitte maar kan het goed aan. Eenmaal boven hebben we een fantastisch uitzicht over Badwater. Een enorm zoutmeer en tevens het laagste punt van Noord Amerika met 86 meter onder zeeniveau. Daaromheen een berglandschap in prachtige kleuren.

Het is echt weer zo`n moment waarop je even geen woorden hebt. Al snel voelen we weer hoe bloedheet het hier is. We rijden verder en geloven nauwelijks onze ogen als we zien dat er hier een wielerwedstrijd wordt gehouden. Tientallen renners zwoegen door de hitte, 135 mijl. Het was ons al eerder opgevallen dat die Amerikanen beslist geen watjes zijn.

Na nog een paar geweldige punten bekeken te hebben waaronder een stuk met alleen maar zandduinen zoeken we alvast de camping op. We trekken een kaartje [er wil hier geen beheerder zitten] en vinden een leuke plek met een paar boompjes. Helaas geen stroom of andere luxe dus dat wordt wel afzien in de hitte. We weten niet hoe snel we de auto weer in moeten en maken nog een rondje, hangen lang rond in de winkel van een hotel en besluiten uiteindelijk dan toch maar naar ons plekje te gaan. De camping is nauwelijks bezet natuurlijk. We stoken gelijk de BBQ op voor het vlees en de marshmallows en zien al snel de zon onder gaan. Het koelt niet af.

 

 

 

 

 

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan