dag 16 van Bryce NP naar Zion

Door Theo en Marlo - 25-09-2010 03:54

Dag 16 van Bryce NP naar ingang Zion NP

 

`s Morgens was het nog steeds heel koud en kwamen we op het idee de kachel maar eens aan te zetten. Het bleek natuurlijk gewoon de omgekeerde airco te zijn en binnen 10 minuten was het behaaglijk warm. Stom dat we daar niet eerder aan hadden gedacht.

Snel even kijken of de kinderen op skype zijn en de mail lezen want we hebben weer even WIFI.

Niemand op skype maar wel een mail van Anne dat er vannacht bij haar is ingebroken en o.a. haar laptop gejat met alles van school. Dat is even schrikken. Op zulke momenten wil je dan wel graag even thuis zijn. We schrijven snel een mail terug en hopen er het beste van.

In alle vroegte rijden  we het park binnen en zien al snel dat we niet de enigen zijn. Busladingen vol

Koreanen, Italianen etc worden aangevoerd. Op ons eerste uitkijkpunt is het dan ook een gekwetter van jewelste. Maar…wat een fantastisch uitzicht. We zien oranje pilaren in duizenden vormen en maten, de zogenaamde Hoodoos. Zelfs Dali  had dit nooit kunnen bedenken. Het is werkelijk adembenemend mooi wat we zien. Een Koreaan neemt een paar foto`s van/voor ons en beloofd snel ook Nederland te bezoeken. We dalen een heel stuk af de kloof in en Theo besluit spontaan de hele ‘loop” te gaan lopen van een paar mijl.  Ik bedank want zeker zonder water op zak is het best zwaar klimmen. Niet in het minst omdat je zo hoog zit en dus minder zuurstof hebt. Ik klim weer rustig terug naar boven en ga lekker op een bankje genieten van al het moois dat ik zie. Er komen zo nu en dan mensen naast me zitten die vertellen hoe mooi ze het wel niet vinden. Iedereen is hier enthousiast.

Theo komt gelukkig heelhuids weer boven en heeft genoten van zijn wandeling. Hij is niemand tegengekomen. We hebben heel erg veel foto`s gemaakt. Het is ook zo mooi dat je alles doet om het beeld te “vangen” en vast te houden. Ik kan er nu al bedroefd om worden dat ik dit straks voor het grootste deel weer vergeet.

We rijden verder het park in en komen heel veel hertjes tegen die we vrij goed kunnen fotograferen.

Ook een paar chipmuncks heb ik te pakken. Wat een prachtig park is dit en wat zijn die Hoodoos mooi. We rijden aan het begin van de middag het park weer uit en hebben flink honger gekregen. We komen al heel snel op higway 12 een restaurant tegen waar we heerlijk uitgebreid eten voor weinig geld. Met alle drankjes en fooi erbij zijn we 32 dollar kwijt. Hadden we dit gisteren maar geweten.

We rijden door richting Zion NP en komen door een gebied dat steeds vruchtbaarder en dus groener wordt. Er loopt een lieflijk stroompje mijlenver met de weg mee en de huizen zien er hier een stuk beter uit. We komen weer door een prachtig bosrijk gebied. Alleen, wat een hoop dode hertjes langs de weg. Vreselijk om te zien. Het is nog steeds het gebied van de Mormonen. Als Theo geld gaat trekken en er wat meer over vraagt aan de supermarktmedewerkster wil ze hem gelijk een blauwe bijbel meegeven. Nou zover gaat zijn interesse nu ook weer niet. Ook in dit dorp weer een eenvoud

in levensstijl die aan de jaren 50 doet denken. Een rechte weg met daaraan het postkantoortje, de sheriff, de kerk, een kleine kruidenier en wat winkeltjes met stenen en visspullen. Houten huizen met een veranda en een gazonnetje; twee tieners die een ijsje eten en met de schoolbus van en naar school gebracht worden.

Het straalt in elk geval een soort rust en overzichtelijkheid uit waar we jaloers op zijn. Theo zegt dat hij dit leven nog wel maanden kan volhouden. We overwinteren gewoon aan de kust en vertrekken in het voorjaar naar het noorden en dan de grens over naar Canada.

Met gezellige oubollige Amerikaanse muziek op de radio trekken we weer verder. Op een gegeven moment wordt onze aandacht getrokken door een bord van makelaar ERA! Hee, is onze makelaar nu ook al in Utah actief? We maken een foto om die door te sturen.

Vlak voor het Zion NP vinden we een soort RV campground. We zitten weer heel afgelegen dus nauwelijks verkeer dat langskomt en een stoffig terreintje met kapotte kranen. Wel veel dierengeluiden uit de bergen waarvan er eentje het geluid maakt van een ratelslang. Toch eens vragen welk dier dit nu weer kan zijn. Vast geen slang, toch?

Geen WIFI of mobiel netwerk dus geen contact met thuis. Morgen Zion in en daarna richting Vegas.

 

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan