5e dag Yosemite en El Portal
Door Theo en Marlo - 15-09-2010 02:01 5e dag richting Yosemitepark en El Portal RV parkVanmorgen vroeg opgestaan om zo snel mogelijk de parkeerplaats waarop we hebben overnacht weer te verlaten. Vannacht hoorden we vrachtwagens komen en gaan. De chauffeurs lijken een paar uur te slapen en dan gaan ze weer. Het leven gaat hier gewoon door, weekend of niet. Gisteravond heb ik flinke kiespijn gekregen. Precies hetzelfde euvel als vorig jaar. In het begin hoop ik nog dat het met een paar Ibuprofen onder controle te krijgen is maar al gauw blijkt dat niet het geval. Dit houd ik niet vol tot het einde van de vakantie. Eerst maar eens richting Oakhurts op weg naar Yosemite NP en daar zien we wel verder. We rijden door een groot land en tuinbouwgebied. Open stallen met honderden koeien, boomgaarden en veel eenvoudige kleine huisjes met een groot aantal auto`s ervoor. O ja, en aankondigingen van car swaps! Je kunt hier met je auto naar een ruilbeurs. Handig, niet? Het is goed zichtbaar dat alles hier oorspronkelijk Spaans of Mexicaans was. Veel Spaanse namen. Ook hier trouwens weer veel mensen die nauwelijks Engels spreken en die ook niet kunnen lezen. Borden langs de weg van families die een weg hebben geadopteerd en de vraag om nog meer adoptief families!! We denken dat je zo`n weg dan moet schoonhouden omdat we mensen papier zien prikken langs de kant.
Langs de weg zien we ineens grappige beestjes zitten waarvan we denken dat het prairiehondjes zijn. We hebben ze vaker in de dierentuin gezien. Eigenwijze beestjes die rechtop zitten rond te kijken. Daarna zien we tot onze grote vreugde een paar coyotes lopen. Nog geen uur onderweg en al heel bijzondere dingen gezien. Dit is voor ons het Amerika dat we in gedachten hadden.
We komen al vrij snel in Oakhurst aan waar we eerst maar eens de supermarkt [Ralley`s] gaan bezoeken en pijnstillers bijhalen. Het is een klein bergplaatsje waar alles tip top aan kant is en een jaren 50 uitstraling heeft. Kerktijden langs de weg en borden met teksten over het geloof. Als we in de supermarkt aan de koffie zitten komen er ouderwets geklede families binnen die duidelijk net van de kerk komen om koffie te drinken….in de supermarkt!! Ik hoor een man aan een vrouw vragen: ” will you give me your blessing?” Iedereen is allerhartelijkst tegen ons en nieuwsgierig waar we vandaan komen. De boodschappen worden voor ons ingepakt. Nee, we nemen zelf de kar wel mee naar de auto. Als we op de aanwijzingen bij het RV park aankomen hangt er een bordje: sorry, church visit from 11 to 1 am.
We besluiten door te rijden en op zoek te gaan naar een volgend RV park. We komen door een schitterend berglandschap. Steeds hoger en hoger. Het is heet en op 2000 meter krijgen we tenminste af en toe een zuchtje wind. Voor we het in de gaten hebben zijn we al bij de ingang van het Yosemite NP. We kopen een jaarpas voor 80 dollar die goed is voor alle parken die we gaan bezoeken. Het is druk in het park omdat het weekend is. Het is het meest populaire NP van de VS en dat zien we. Toch kunnen we overal de camper kwijt als we een mooi punt willen bekijken. We zien ook de shuttles al rijden die we morgen zullen nemen om in het hart van het park te komen. Maar eerst een camping want ondertussen moet er “black water” (rioolwater) geloosd worden en schoon water ingenomen. In El Portal vinden we het “Indians Flat Rv park” en krijgen met verontschuldiging de laatste en meest onaangename Full-Hooked-Up plek van de camping tegenover het armetierige sanitair. Naast ons staat een aardig Zwitsers stel en aan de andere kant twee Nederlandse vrouwen in een kleine camper. We staan dicht op elkaar maar het is goed te doen. Als ik voor de camper zit te lezen zie ik uit mijn ooghoek ineens een soort hamsterkop uit een holletje uit de grond komen. De Zwitsers lachen zich een hoedje want ook zij werden gisteravond al zo verrast. Het beestje is staartloos en graaft overal holletjes. Ik neem snel wat foto`s van hem als bewijs voor Theo. Die heeft ondertussen naar een tandarts geïnformeerd en ja hoor, midden in het NP! is een praktijk waar we morgen heen kunnen. Hopelijk ga ik het tot die tijd met mijn “rose vriendjes” redden.
PS het valt niet mee om verbinding te krijgen met het internet of te bellen zelfs dus vandaag wat verlate berichtjes van ons.