Vancouver

Door Lenssinck J.B. - 14-10-2010 05:55

13.10.10

Vancouver

Yes, we zijn in Vancouver! Om daar te komen moesten we vanmorgen redelijk vroeg op: 07.30 uur. Er moest toch nog wel het een en ander gebeuren voor we naar Fraserway konden rijden. Ontbijten, laatste dingen in de koffer, toilet/ en afvalwatertanks legen en schoonmaken en …..gaan met die karavaan (kleine variant op een bekend thema)..

Dankzij het feit dat we maandag al een verkennende rit hadden gemaakt en dankzij Mientje van de TomTom, vonden we de verhuurder direct. Het weer was perfect, zodat al Joop’s schoonmaakwerk niet door regen en modder voor niets zou zijn geweest.

Bij Fraserway werden we meteen opgevangen door een medewerker, die ons vroeg of alles goed was. Met ons was gelukkig alles perfect, maar we zeiden dat we niet erg tevreden waren over de camper. “Zeker in Whitehorse gehaald, hè ?”, was zijn reactie. Dat gaf ons te denken en moed om het er niet bij te laten zitten en al onze klachten aan te kaarten. Bij een kop koffie moesten we een formulier invullen waarin we alles uit de doeken moesten doen en dat mocht in het nederlands. De technisch manager kwam vervolgens bij ons en meteen werd ons duidelijk waarom we het formulier in het nederlands konden invullen: hij was een nederlander en geboren en getogen in Amerongen, getrouwd met een Veenendaalse. Dat klikte natuurlijk meteen. Het werd een bijzonder plezierig gesprek en hij had alle begrip voor onze problemen. Hij was ook een beetje boos over de behandeling, die wij hadden gehad in Whitehorse. Enfin, het einde van het verhaal was, dat wij de 1142 km, die we teveel hadden gereden boven ons pakket van 6500 km, niet behoefden te betalen en bovendien Can. $ 150,-- extra kregen. Hij wilde ons eerst een voucher geven voor een volgend bezoek aan Canada, maar dat vonden we toch een beetje moeilijk. Ik zou graag willen, maar volgend jaar gaan we naar Noorwegen en wat het jaar daarop zal brengen? We worden toch een jaartje ouder en je weet natuurlijk nooit of je in 2012 nog goed gezond zult zijn. We hopen van wel! Alles bij elkaar petje af voor de prima behandeling door Fraserway in Vancouver (hoofdvestiging).

We werden daarna met een aantal andere camperaars keurig met een shuttlebus naar onze diverse bestemmingen gebracht. Diverse mensen gingen rechtstreeks naar het vliegveld en wij werden bij ons hotel, een paar kilometer vanaf het vliegveld, afgezet. Snel wat gegeten en toen met de boven / ondergrondse trein naar Vancouver Waterfront. We hadden al gezien dat veel lokaal treinverkeer over een monorail gaat, vooral in de voorsteden, dichterbij de stad gaat hij ondergronds. Een prima manier van reizen in zo’n grote stad. Geen parkeerproblemen, zeker niet als je een camper hebt.

Aan het Waterfront was het heerlijk in het zonnetje op een prachtig plekje met veel tafels en bankjes. We zaten direct naast het Conference Centre, dat is gebouwd in de vorm van een schip met enorm grote zeilen. Het maakt net zo’n indruk als het Operagebouw aan het water in Sydney, Australiê . We zijn daar weliswaar nooit geweest, maar we kennen natuurlijk de plaatjes.

Naast ons stond ook een echtpaar van het uitzicht te genieten en op een gegeven moment vroeg de man waar we vandaan kwamen. Onze wedervraag of hij dat kon raden, beantwoordde hij prompt met `from Holland`. Wij waren natuurlijk verbaasd en dachten met Nederlanders te maken te hebben. Maar nee, zij was een Duitse en hij een Oostenrijker. Ze waren in augustus 50 jaar getrouwd, vertelden ze en wij in juli, dus dat gaf gespreksstof. Ze hadden elkaar in Canada leren kennen toen ze er net kwamen en naar de duitse club gingen. We hebben een behoorlijk lange tijd met hen gesproken. Weer zo´n leuke ontmoeting. Trouwens ook die bij het souvenirwinkeltje bij Fraserway. De verkoopster daar kwam oorspronkelijk uit Hengelo en liet vol trots horen dat ze nog steeds ( ze was 6 in 1966 toen ze naar Canada kwam) nederlands sprak. Onze reis hangt van zulke grappige voorvallen aan elkaar en ook daaraan denken we met plezier terug.

In de stad wat gegeten en toen naar het hotel, ons niet realiserend dat het nog spitsuur was en dus razend druk in de trein. Dat werd staan en daarna het laatste stuk sjokkend naar het hotel. Wat was ik blij dat ik mijn wandelstok bij me had.

Ik kon nog net de moed opbrengen om dit verslag te schrijven, maar we wilden jullie toch onze laatste belevenissen vertellen. Morgen lekker uitslapen en wat we daarna gaan doen, weten we nog niet. In ieder geval worden we om 16.45 uur opgehaald om naar het vliegveld te gaan. Misschien kunnen we morgen nog iets laten horen en anders tot vrijdag of zaterdag om onze, hopelijk, veilige thuiskomst te melden.

Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan