Terug langs de kust
Door familie Reinbergen - 22-08-2010 06:50 Via Monterey naar Malibu.Na de Apple store en een bagel bij Noah's, zijn we met de antieke tram en vervolgens met de cablecar de "Powell-Hyde line" door de enorm steile straten van de stad gereden. Omdat de jongens last hebben van vermoeide benen slaan we China Town en Littel Italy maar over. 's Avonds stroomt alweer de koude mist de stad binnen en is de Golden Gate Bridge weer in nevelen gehuld. Stukje naat het zuiden gereden om te overnachten op de RV Campground Mission Farm San Juan Batiste. Inderdaad weer een oude missieplaats. Ik geloof dat elk dorp en elke stad in California is begonnen met een Spaanse missiepost. Deze dateert van 1757 en de camping is gevestigd op de voormalige boerderij. Toch interessant om even bij stil te staan.Of de oorspronkelijke Indiaanse bewoners zo blij waren met de missionarissen uit Spanje is niet altijd even duidelijk. Soms werden ze met harde hand tot bekering gedwongen of ze stierven massaal aan uit Europa geimporteerde ziektes als mazelen.
Vrijdag nemen we de California 1, de kustweg vanaf Monterey naar het zuiden. De weg is 2-baans en slingert langs de ruige kustlijn emn doet een beetje denken aan de Costa Brava. Het zicht op de Pacific is geweldig. Bij Point Lobos stoppen we om naar zeeleeuwn te zoeken. En na een wandeling van bijna een uur horen we hees geblaf in de verte. En jawel hoor, daar liggen de heren en dames zij aan zij op de rotsen. Af en toe krabbelen ze elkaar met hun voorflappers wn slaan ze met hun staart. In de verte op een hoge rots in zee zit het opperhoofd (denken we). Hij steekt parmantig zijn kop in de lucht en blijft aan het blaffen. Wat zou ie toch allemaal te melden hebben. Na dit avontuur komen we bij het Pfeiffer State Park. (Ja, dit land hangt echt van nationale parken aan elkaar.) En wat een bof, hier blijken heuse sequoa's te staan. Weliswaar niet even dik als de Giants uit Yosemite maar deze de "coast redwood" blijkt wel langer te worden. En gigalang zijn ze....Indrukwekkend.
Het volgende kadootje is een grote kolonie wilde zeeolifanten die al rijdende op het strand zien liggen. Er is een parkeerplaats bij gebouwd en je kunt ze van heel dichtbij bekijken en ruiken! Deze dieren zijn reusachtig groot, de mannen wegen rond de 2000 kilo en hebben een slurfneus. A:sof ze zo uit de prehistorie komen, De vrouwtjes zijn 3x kleiner en hebben een lief snoetje. De mannen grommen en grauwen naar elkaar. Het lijkt wel of ze een show opvoeren voor ons. Met hun enorme blubberlijven slepen ze zich voort over het zand en denderen over elkaar heen. Valt ook niet mee om je met zo'n gewicht en zo'n onhandig lichaam moet voortbewegen over het zand. In het water zal dat een stuk gemakkelijker gaan. Ook hier wordt het steeds kouder en een dikke mist komt vanaf de oceaan binnendrijven. Maar een stukje verder is het opeens weer strakblauw. Overnachten doen we in Morray Bay. 's ochtends is het ook hier mistig en koud. Snel weer verder. Vanaf Santa Barbara komen we in een andere klimaatzone, het Southern California. Voor ons vakantiegangers toch wel plezierig want wij willen natuurlijk liever zon dan mist,
En nu zijn we dan in Malibu Beach waar we de komende 2 nachten blijven. Vanaf onze camperplaats hebben we een super zicht over de oceaan. De mannen hebben vanmiddag gedoken in de woeste golven. Boris en Thomas vinden het prachtig en krijgen er niet genoeg van om op de enorme hoge golven mee te deinen.