Bryce Canyon 12 augustus

Woensdagochtend 11 augustus vertrokken uit Page voor een ritje van ongeveer 200 km naar Utah. Het plan is daar 2 nachten te blijven, zodat we morgen de Bryce Canyon in kunnen trekken.
We gaan er een echte trailtrekking van maken: goede schoenen
aan en gewapend met rugzakken en inhoud. Dat we dankzij TomTom
al dezelfde dag en met complete camper een heuse survivaltocht
zouden gaan maken, hadden we niet kunnen denken. De camper en ik
zijn nu echte vrienden geworden. Ik mopperde nogal eens op vooral
de eigenzinnige invulling van de automaat in de versnellingskeus,
maar ik begon er al aardig achter te komen dat cruise-control en
mijn eigen rechtervoet een goed samenspel kunnen vormen. Je helpt
elkaar als het ware. Enfin, Tomtom stelde ons een prachtige afslag
voor. En dat was heerlijk, want totdantoe was het wegdek ronduit
slecht; wat een gerammel van alles en nog wat was het aan boord.
Nee, nu gingen we zeer smoothly over een smalle weg, een zeer
veranderend en prachtig landschap, waar overigens zeer veel te koop stond, in
de goede richting van......Bryce Canyon. Na een kilometer of 30
werd het wegdek plotseling onverhard. De weg bleef breed. Het zou
geen feest zijn geweest voor een eventuele achterligger, maar
die hadden we niet. Daarna ook nooit meer gehad. We hadden wel
even van: "Zullen we niet omdraaien?" Niet gedaan, want we waren
al zo'n eind op gang. De weg werd smaller, steiler, het wegdek
ribbeliger, we zagen niemand meer, telefoonbereik nulkommanul,
kortom: een heus avontuur voor de boeg. TomTom bleef overigens
stug volhouden dat we het goed deden. Regelmatig werden we wel
op de hoogte gehouden door waarschuwingen langs het pad, dat het
er zeer muddy kan worden. Het was gelukkig schitterend droog weer.
Je zag wel aan de droge sporen dat we geen kans hadden gehad, als
er ook maar een druppel regen was gevallen. Ik denk dat we zo'n 80
kilometer onverhard gedenderd hebben. Tweemaal echt gevoeld dat de
achterkant van onze 25-footer maar net door de diepe doorgang
(zonder water) gesleept werd. Uiteindelijk zie je gelukkig weer eens
een huis of een auto en daar was ie dan ook weer: de verharde weg, die
ons leidde naar de eindbestemming, de camping ongeveer 15 km van het
Bryce Canyonpark vandaan. Achteraf hadden we beter wat meer in de buurt
van het park kunnen gaan staan. Jammer alleen was wel dat na opening
van de koelkast bleek dat een bijna volle fles olijfolie het ritje niet
had overleefd. Een plakbende dus.

Donderdag 12 augustus 2010 zijn we ondanks het advies zeer vroeg Bryce te
bezoeken, pas later gegaan. Het was zeer de moeite waard. Je staat echter
wel versteld van het gegeven dat er zo enorm veel franse toeristen in het
zuidoosten van de VS zijn. Meer dan Amerikanen zou je soms denken. Ik heb
al wel gevraagd aan een franssprekende buurman in Page of hij het wist. Wist
het ook niet. Het zal de crisis wel zijn in Frankrijk(!?).

Vrijdag willen we vroeg weg. Naar Zion Park willen we. DE jongens willen
eigenlijk dezelfde dag in Las Vegas belanden. Vanuit Bryce is Las Vegas
nog zo'n 450km. En dat inclusief een bezoek aan Zion, is misschien iets
te veel van het goede. We houden jullie op de hoogte.