Bryce Canyon, 9 en 10 april 2010

Bryce Canyon, 9 en 10 april 2010.

 

De rit van Zion naar Bryce Canyon was een mooie rit. Ook ging het rijden mij wat beter af.

Ne een dure camping bij Zion onder het mom van “we are a 5 star camping”, hebben we op Bryce Canyon een primitieve camping zonder stroom en water. We staan op plaats 11 en hebben buiten geluncht. We staan midden in de sneeuw. Op sommige plaatsen ligt meer dan een meter. We moesten door de sneeuw en de modder naar de campingtafel, die elke plek heeft. Anneke was op haar douchesandalen, die natuurlijk onder de modder kwamen te zitten. Even wat schoongemaakt en ik dacht laten we ze maar te drogen leggen op de motorkap. Bij het wegrijden om de canyon te gaan bekijken, zijn ze er afgegleden, zonder dat we het merkten. Een sandaal lag op 400 meter langs de kant van de weg; de tweede heb ik pas ’s-avonds gevonden. Ik had even een fiets geleend, maar de tweede slipper lag op minstens 1,5 kilometer. Maar ze zijn weer terecht. Ik hoop dat het zo door blijft gaan: alles wat we verliezen, vinden we wel weer terug.

 

Bryce Canyon is schitterend. Onwerelds gewoonweg. Sprookjesachtig. Gruwelijk. We hebben ’s-middags de uitzichtpunten, die dichtbij liggen bekeken.

 


 

Als ik schrijf is het al zaterdag 10 april. Vanmorgen zijn we naar het eind van de canyon gereden. Een afstand van zo’n 18 mijl. Dat alles na een koude nacht, waarin Anneke ook nog eens een keer een geweldige kramp in haar voet kreeg. Toen hebben we toch maar even de verwarming, die op gas gaat, aangedaan.Het heeft zeker een graad of 5 gevroren. We zijn in een ruk naar het einde gereden en zo langs alle punten weer teruggereden. We hebben ondertussen foto’s genoeg
gemaakt. Na het eten gaan we wandelen. Ik hoop dat het gaat. Er zijn een paar trails die mooi zijn maar er ligt nogal wat sneeuw en modder op de paden. We zien wel wat er van terecht komt

 

Overigens, we gaan niet naar Arches. Toch wel erg ver weg. Ik heb een aantal lange afstanden ook ingekort. Dus de vrijkomende dagen door het wegvallen van Arches gebruiken we om relaxter te rijden. Op dit moment staat de generator aan en dus kan ik telefoons, accu’s en laptop opladen. Anneke roept net voor koffie, dus hou ik er nu even mee op.

 

’s-Middags heeft Anneke de Queens Garden Trail gelopen. Ze heeft zich gevoegd bij andere mensen, die dezelfde tocht maaken. Ik ben niet meegegaan vanwege voet en hoogtevrees. Het was prachtige getuige de foto’s.




Vroeg naar bed gegaan, want het werd flink koud. Volgens de ranger van dienst had het niet gevroren, maar wij zijn een andere mening toegedaan.