Woensdag 22 juli

En weer hebben de kinderen klokje rond geslapen. Pas tegen achten werden ze wakker. Lekker hoor, konden wij dus ook uitslapen. Na een lekker ontbijt zijn we de camping weer afgereden. Op naar de volgende camping in Eureka.

Weer begon de reis met veel bochten. Toen Esmee na 10 minuten aangaf zich weer niet lekker te voelen, mocht ze meteen voorin zitten. Daar ging het gelukkig wel weer goed.

Daarna heeft ook Daan nog een poos voorin gezeten. Toen we bijna in Eureka waren kwamen we een supermarkt tegen waar we even boodschappen hebben gedaan en zoals je zo vaak ziet was er bij deze supermarkt ook een Mac Donalds en aangezien het lunch tijd was zijn we daar maar even naar binnen gegaan. Het was een hele leuke, want ze hadden er een groot speeltoestel staan. Dus hebben de kinderen daar nog een tijdje gespeeld en toen moesten we nog een half uurtje doorrijden.

Om half twee kwamen we op de camping aan. Helaas was het de hele dag al bewolkt en ook op de camping was het niet beter. Gelukkig was het niet echt koud. Daan is eerst even gaan slapen en Esmee zag leuke ligfietsen staan. Ze vond ze helemaal te gek en heeft er een hele tijd op gefietst.



Toen Daan tegen drieën wakker werd, scheen de zon wel even. We zijn toen maar snel naar het zwembad gegaan (met hot-tub). Daar hebben we even heerlijk gezwommen en gezeten in het hete water. Er waren wat Amerikaanse kinderen waar Esmee mee wilde spelen en dan vroeg ze aan ons wat ze moest vragen, zoals, wat’s your name? en do you wanna play? En dat ging ze dan aan die kinderen vragen . Echt knap dat ze dat gewoon probeerde (heeft ze niet van haar moeder).

Op een gegeven moment kwam er ook een man inzitten die een praatje begon en zo zei hij dat hij wel een leuk restaurant wist te zitten. Wij zouden eigenlijk Taco’s eten, maar omdat er alleen schelpen in het pak zaten (en geen saus, zoals in NL) hadden we niet echt wat te eten en besloten we naar dat restaurant te gaan. Van buiten zag het er niet uit, maar ja dat maakt niet uit. Maar ook van binnen was het te idioot voor woorden. Lange tafels met rood/witte ruitjes tafelkleden en vol met luidruchtige mensen. We konden wel ergens aanschuiven, nou mooi niet dus, we wisten niet hoe gauw we weer weg moesten.

Toen maar ergens anders in het dorpje een restaurant gezocht. Ook niet echt sfeer, maar ja, dat was nergens. We zaten tenminste met z’n viertjes aan een tafel en hebben redelijk lekker gegeten. Weer terug op de camping zijn we allemaal lekker vroeg naar bed gegaan.