Dinsdag 21 juli

Kwart over 7 werden we allemaal wakker, terwijl de kids al voor zevenen in het busje in slaap waren gevallen, dus ze hebben lekker klokje rond geslapen. Allemaal lekker even gedoucht in het super-de-luxe toiletgebouw. Toen we helemaal klaar waren reden we om 9 uur van de ‘camping’ af. Helaas was het weer heel bewolkt, dus toen we over de Golden Gate Bridge San Francisco uit reden, konden we ‘m niet helemaal zien.

Na San Francisco begon de lange weg langs de west kust. In het begin namen we een verkeerd weggetje waardoor we met heel veel haarspeldbochten een berg over gingen. De kinderen werden hier niet zo blij van en voelden zich allebei niet zo lekker (en nu moest Daan spugen). Gelukkig ging de rest van de weg beter.


Bij de camper werd het al een stuk beter en na weer een kampvuur te hebben gemaakt zijn de kids lekker naar bed gegaan om 8 uur en zijn wij lekker een filmpje gaan kijken in de camper.
 

Het was een best wel lange, maar mooie rit. Soms reden we door de bergen, dan weer door de duinen en zagen we de zee. We kwamen ook koeien en hertjes tegen midden op de weg voor ons en in zee zagen we een heel stuk strand vol met zeehonden (zie foto).

Het weer bleef erg bewolkt met soms grote blauwe stukken, maar het had een stuk beter gekund. En door de harde wind was het best fris als we de camper uitstapten.

We zouden stoppen bij een camping in manchester, maar doordat het zo fris was hadden we geen zin om om 2 uur al ergens kou te zitten leiden. Dan maar doorrijden in de hoop dat het beter werd. We zijn toen helemaal doorgereden naar Westport. Niet dat daar wel zon was, maar het was inmiddels al 4 uur en we waren het wel zat.

De camping zag er leuk uit, er is een speeltuin voor de kinderen en we zitten aan zee en er zijn veel klimbomen, wat ineens de nieuwe hobby van de kids en vooral van Esmee is geworden.



Na het eten zijn we even naar de zee gelopen en toen werd de lucht ineens helemaal blauw. Het waaide helaas nog wel behoorlijk, dus het was nog behoorlijk koud.