afscheid van Bryce, op pad in Zion en bezoek aan Las Vegas
Door Margriet en Kees Nicolai - 13-06-2009 02:49Dinsdag 9 juni: afscheid van
Bryce, vertrek naar Zion National Park.
Na een niet zo’n koude nacht
zijn we voor achten vertrokken naar Bryce: we wilden de route naar
Far View Point rijden, een route waar de shuttle bussen niet komen.
Het uiterste punt ligt op 3000 meter, vrij hoog dus. Het is nog
koud en bewolkt, wel jammer want nu kunnen we niet erg ver kijken.
Toch is het een mooie trip en we zien weer veel. Er moet ook veel
wild zitten, maar die laten zich niet zien; zegge en schrijve 1
muildierhert, het houdt niet over zogezegd…
We gooien bij Ruby’s Inn de tank
vol en met een coffee-to-go en nog even wat wijn gekocht (we zijn
nog steeds in Utah-mormonenland, dus weinig
wijnverkoopmogelijkheden…-)vertrekken we naar Zion.
De route is niet zo spectaculair
als de route die we eergisteren gereden hebben, maar toch ook heel
mooi: heuvelachtig, veel groen van de bossen en weilanden, af en
toe een paar bergen.
We naderen Zion in de – helaas-
stromende regen via de oostelijke ingang: we moeten twee tunnels
door, voor de laatste moet je betalen ($15, -). Een ranger vertelt
wanneer je er door mag; het andere verkeer wordt dan tegengehouden,
want de tunnel is niet breed en hoog genoeg om campers van beide
kanten door te laten. Hier hoge, steile kliffen als we de tunnel
uit zijn; we dalen via een weg die zich naar beneden slingert met
soms hele scherpe u-bochten. Jammer dat het zo hard
regent….
We vinden de camping in
Springdale, vlakbij de ingang van het park, installeren de boel en
gaan als het een beetje droog is op stap in dit dorp. ’t Is hier
veel toeristischer dan in Bryce, een lange hoofdstraat waaraan veel
winkeltjes met leuke hebbedingen, maar ook mooie kunstvoorwerpen te
koop zijn. Huizen zien er verzorgd uit met mooie tuinen, eigenlijk
voor het eerst dat ik mooie tuien en rozenstruiken
zie…
Ook veel restaurants, onder
andere een vlak bij de camping.
Hier hebben we lekker gegeten
vanavond. Erg opvallend is dat onze buren aan de tafeltjes naast
ons meteen een gesprek met ons beginnen, dat hebben we in Frankrijk
of in Nederland nog nooit meegemaakt! Er wordt belangstellend
gevraagd waar we vandaan komen, hoe lang we al in de US zijn, wat
we gezien hebben en wat we ervan vinden. Dat gebeurt trouwens ook
op de campings en parkeerplaatsen bij uitzichtpunten; men begint
altijd een gesprek. Men maakt erg makkelijk contact.
Dag 27, woensdag 10 juni : op
pad in Zion.
Aangezien het gisteren vreselijk
slecht weer was en de weersverwachting voor vandaag ook niet
overhield, hebben we ons goed voorbereid en nemen de regenjassen
mee. Helaas (of niet, net hoe je het bekijkt..) op het moment dat
we uit de shuttle stappen bij het Zion Human History Museum,
verdwijnen alle wolken als sneeuw voor de zon en is het stralend
weer en ook warm. Loop je daar te sjouwen met een regenjas… In het
museum eerst de film gezien over ontstaan van deze canyon en alle
beesten, planten en mensen die hier leven/geleefd
hebben.
Deze canyon heeft rechte steile
wanden van zandsteen, er is heel veel water, en dus ook veel groen.
Je loopt in tegenstelling tot alle andere canyons nu over de
bodem, en de trails gaan naar boven. Is weer eens wat anders, maar
je wordt er goed moe van.
We hebben weer veel gelopen,
onder andere een trail (de Riverside Walk) langs de Virgin River,
dit is de rivier die over de bodem loopt en voor het klimaat zorgt
in de canyon. Dit is een redelijk makkelijke trail, dat betekent
dan wel dat je soms file loopt, maar het is wel heel mooi; veel
bomen, struiken, bloeiende planten, stromend water (ook van de
kliffen die aan weerszijden torenhoog boven je uit torenen).
Aan het einde kun je verder lopen door het water: de kloof wordt hier heel nauw en er is dan geen pad meer. Wij zijn omgekeerd, vonden het wel weer mooi.
Aan het einde kun je verder lopen door het water: de kloof wordt hier heel nauw en er is dan geen pad meer. Wij zijn omgekeerd, vonden het wel weer mooi.
Verder hebben we ook de trail
naar de “middle and lower emerald pools” gedaan, ga je héééél steil
omhoog en dan kom je bij een paar vennetjes, met stromend water van
de kliffen, erg leuk om te zien.
’t Is wel heel handig om goede
wandelschoenen aan te doen, anders is het wel
gevaarlijk.
Je kunt ook nog trails lopen,
waarvan de gids bij de beschrijving al aangeeft “ not for anyone
fearful of heights” : dan loop je op een pad van ongeveer 3 ft
breed, met links een steile rotswand en rechts 1200ft beneden je de
rivier; die hebben we ook niet gedaan…
Deze canyon is heel geschikt
voor mensen die van uitdagende bergwandelingen en bergbeklimmingen
houden.
We waren rond 5 uur weer terug
op de camping, hebben weer lekker gegeten in het restaurant en na
een wijntje redelijk op tijd naar bed; morgen gaan we naar Las
Vegas!
Dag 28, 11 juni : Las
Vegas.
We vertrekken weer bijtijds, om
8 uur zitten we in de camper.
We verlaten Zion, langzamerhand
verdwijnen de rode bergen. We rijden via hwy 9 naar de interstate
15, die volgen we tot aan Las Vegas. We dalen, af en toe gaan we
weer omhoog en dan rijden we door de “Virgin Gorge”, links en
rechts licht bruine kale bergen, veel bochten omhoog en omlaag. Het
waait ook erg hard, de camper schudt. Was wel inspannend
rijden.
En dan rijden we een andere
wereld in: de woestijn- een onafzienbare kale vlakte, met aan de
rand heuvels/ bergen van steen. Weinig begroeiing, alles wat je
ziet is kaal, hier en daar wat cactussen, zand en stenen. ’t Is ook
niet helemaal helder, lijkt wel of hier een deken van smog (?)
hangt. De zon schijnt wel, en het is ook warm.
Na ongeveer 100 mijl zien we Las
Vegas liggen, heel erg vreemd, zo’n stad die dan opdoemt in de
woestijn..
Ik heb de tom-tom ingesteld,
want het is hier nogal druk, de camping wordt makkelijk
gevonden.
We hebben het “Oasis
Resort” uitgezocht, mede vanwege het zwembad, we hebben nog
geen 1 keer gezwommen en daar hebben we zo langzamerhand wel zin
in.
Het is een prachtig resort,
heerlijk koel binnen (want airco), prachtige zwembaden (de kinderen
moeten in het familiebad, de volwassenen in het zwembad voor de
“adults”, alleen bereikbaar met een code), een motel en 700 (!!)
camperplaatsen. Er is bewaking, het is heel schoon, met
douchefaciliteiten waarbij je een douchekamer met toilet, douche en
wasbak hebt. Nog nooit zoiets gezien.
Alleen jammer dat het pal naast
de interstate ligt, dus je wordt gek van de herrie.(wij in ieder
geval,misschien hebben anderen daar minder last van)
’s Middags lekker in het zwembad
gelegen, en om 5 uur op naar de STRIP.
Je kunt niet met camper naar
downtown, dus er is een “bustransportation” vanaf de camping
geregeld (min of meer). We lopen eerst naar het benzinestation
(vlakbij volgens de mevrouw van de receptie, volgens mij toch zeker
10 minuten in straf tempo lopen, langs een weg met voortrazend
verkeer), vervolgens opstappen op bus 117 naar het busdepot, daar
overstappen op bus 301 – the Deuce- genaamd. Deze bus stopt op alle
plaatsen die van belang zijn op de “strip”, de Las Vegas
Boulevard.
Wij wilden pas uitstappen aan
het eind en dan teruglopen, maar het was zo druk en er was zoveel
verkeer, dat we iets voorbij het Palazzo afgestapt
zijn.
We hebben onze ogen uitgekeken!
Zo druk, zoveel mensen, zoveel lichtreclames, zoveel grote hotels,
lawaai, grote stretchlimosines, casino’s…
We zijn in het Venetian geweest,
niet te filmen. Hebben ze een palazzo uit Venetië nagebouwd, met
gondels en al. Niet alleen op de begane grond is een soort kanaal
met water, maar ook op de eerste verdieping. Als je met de roltrap
naar boven bent gegaan, en de grote klapdeuren door bent, dan kom
je in een gigantisch winkelcentrum. En in het midden een kanaal,
met gondels en een gondelier die aria’s galmt. Waren t