05-10: Washington DC (dag 2, siteseeing)
Door Leon en Puck - 13-10-2008 23:35 Vandaag zijn we de stad gaan verkennen met de beroemde hop-on en hop-off bus. Zo'n rode dubbeldekker met een open dak. Eerst maar eens een volledig rondje om ons te oriënteren en te zien wat we van dichtbij wildden gaan bekijken. Zo waren we al 2,5 uur verder. Na nog een stukje meerijden zijn we in de buurt van het Witte Huis uitgestapt. Het Witte Huis is alleen nog vanachter een groot hek en op flinke afstand te bezichtigen.
De vorige keer dat Leon hier was kon hij er nog gewoon binnenkijken. Maar net als bij de musea is de beveiliging overal enorm. Na een rondje om het Witte Huis en de nodige foto's zijn we verder gelopen om de diverse monumenten te bekijken. Zo zijn we bij het Vietnam monument geweest. Dit is een schuin oplopende muur met daarop de namen van alle slachtoffers.
Velen zullen deze wel kennen vanuit films of tv. In grote boeken kun je opzoeken wie op welke plaat van de de muur staat. Met een wit papiertje en een potlood kun je dan een afdruk van dat stukje van de muur maken. Van hieruit zijn we langs de Mall naar het Lincoln monument gelopen. De Mall is eigenlijk één lang park waar alle monumenten in staan. Het Lincoln monument is meer een gebouw. Zoals de naam al zegt wordt Lincoln hier geëerd. Lincoln wordt vooral geroemd om zijn rol bij het afschaffen van de slavernij en het verkrijgen van gelijke rechten voor iedereen. Van Lincoln naar het Korea monument. Dit bestaat uit een stuk tuin met daarin een groep soldaten in vol ornaat. Al deze soldaten zijn uit brons gegoten. Ze staan zo opgesteld dat het een groep op patrouille is.
Eromheen staan alle landen die meegedaan hebben aan deze VN- vredesmissie. Oom ons eigen kikkerlandje staat ertussen. Ook de aantallen slachtoffers, gewonden en vermisten staan vermeld. Dan zie je wat zo'n oorlog teweeg brengt. Alles is groots opgezet en lijkt soms wat overdreven maar de Amerikanen eren hun oorlogsslachtoffers met verve! Via het minder interessante monument van de eerste wereldoorlog kwamen we aan bij het monument van de tweede wereldoorlog. Dit monument is pas in 2004 afgerond en geopend door Bush. Een groot aantal wiite pilaren met daarop de staten die meegevochten hebben staan hier om een fontein gerangschikt. Met aan de ene kant ruimte voor de oorlog zoals deze in de pacific ocean gestreden is en aan de andere kant die van de atlantic ocean.
Na een lange dag en moeie voeten van al het wandelen zijn we met onze mooie rode bus weer richting hotel gegaan. Een beetje opgefrist zijn we op zoek gegaan naar een restaurantje in de buurt. Dit werd een Ierse pub. Bij de deur werden we tegengehouden door iemand waarvan wij dachten dat het een gast was die buiten moest gaan roken. Maar nee het was de portier. Hij wilde graag onze paspoorten zien om te controleren of we wel oud genoeg voor drank waren. Toch een mooi compliment omdat die leeftijd in Washington op 21 ligt ;) Met wat overredingskracht mochten we toch naarbinnen om een hapje te eten. Na het eten nog maar eens een bioscoopbezoekje afgelegd. Dit keer een ietwat flauwe film, met sterrecast, over spionage (Burn after reading). Maar ja na een dag stevige wandelen is dat ook best te doen! Met een lekker cocos-ananasijsje voor Puck weer terug naar het hotel en daar lekker op onze Queen-size bedden gaan liggen voor een flink dutje.