18 augustus Op weg naar Mono Lake

Door Gabriëls - 19-08-2008 18:47 Vandaag staat een flinke rit voor de boeg, een rit die ons naar het noorden voert dwars door de woestijn. Het duurt uiteraard even voor we de stad uit zijn, en nog steeds ondervinden we gedoe omdat we niet over een creditkaart kunnen beschikken; via de bankkaart kunnen we vaak maar 200 dollar afhalen en vandaag hebben we o.a. geld nodig om te tanken, vanavond maar een mailtje aan de bank wagen. Links en rechts van de weg zien we urenlang een dorre woestijnvlakte met hier en daar een hoge cactus of planten die doen denken aan een Yuca. In de verte, ook aan weerszijden zien we hoge bergketens en nog geen 50 mile buiten Las Vegas staan skigebieden aangegeven. Daar kunnen we ons helemaal geen voorstelling bij maken, behalve dat de hoogte van de bergen wel iets zeggen. In de winter zal de temperatuur ook in Las Vegas wel anders zijn, in de zomer noemen ze deze omgeving de 'oven' van Amerika. We komen in de buurt van Death Valley, maar de camperverhuurder staat ons niet toe daar naar toe te gaan. In de maanden juli en augustus schijn je daar je motor vanwege de hitte op te kunnen blazen. De toegangsborden bij de dorpen verraden al dat je daar onheil kunt verwachten, er worden verwijzingen gemaakt als zou het het einde van de wereld betekenen, overal schedels van dieren. We lunchen in een plaatsje dat Beatty heet; het plaatselijke tankstation wordt aangekondigd als het mooiste van de wereld, je moet j toch ergens in kunnen onderscheiden. Pas laat in de middag verandert het landschap, het dal wordt nauwer, de wegen beginnen te kronkelen en het wordt ook groener. Links en rechts zie je in alle eenzaamheid een boerderij staan. We passeren de grens, verlaten Nevada en rijden Californië weer binnen. Dat gaat niet zomaar, we worden naar een soort douanepost geloodst en gevraagd naar het invoeren van verse producten. Ondeling zijn de staten kennelijk bang voor het importeren van enge ziektes, ach dat doen we in Europa net zo hard! We rijden kilometerslang door verbrande bossen, dat geeft een macabere aanblik ofschoon lang niet alle bomen het loodje hebben gelegd. Langs de weg zien we ook een vlag hangen " thanks to the firefighters, good luck ". Tegen de avond bereiken we monolake, een zoutmeer dat we morgen gaan bezoeken. Het is echt koud buiten, vergeleken met Las Vegas is er zeker 30 graden (Celsius) verschil.  Gelukkig is er internet, niet via de camping maar via iemand die hier in de buurt woont. De jongens kunnen weer even hun contacten onderhouden. Je kunt alleen reageren op dit bericht als je bent ingelogd.