Clearwater en 100 miles house

Op zondagochtend 20 juli zijn we vanuit Jasper vertrokken. Het was een lange rit van 360 kilometer. De eindbestemming was Clearwater. We verlieten het nationale park en kwamen nu een in een provinciaal park terecht. Dit houdt vaak in dat er meer mag en je ziet dan ook dat er meer boeren zijn en ook een aantal kleine dorpjes. De eerste stop was bij Mount Robson, een hoge berg die geisoleerd in het landschap ligt. Imposant, want de berg ligt bedekt met veel sneeuw, zelfs in de zomer. We hebben hier even lekker koffie gedronken en genoten van het mooie uitzicht.Bovendien kan hier vermeld worden dat dit de hoogste berg van de Rocky Mountains is, hoogte bijna 4000m.

De rit verliep voorspoedig en veel eerder dan verwacht, kwamen we in Clearwater aan. De temperatuur was hoog, ongeveer 30 gr. Nadat we hadden ingecheckt bij het hotel, zijn we er nog even op uit getrokken en de omgeving kort verkend. We besloten om maar even naar het Dutch Lake te gaan waar we lekker onder de bomen hebben liggen lezen.

De volgende ochtend, 21 juli, zijn we naar het Wells Gray Parc gegaan. De eerste stop was bij de Hellmken Falls, en waterval die bijna 2 keer zo hoog is als die van de Niagara. Wel veel smaller hoor. Het was daar heel rustig, zoals ook de rest van dit park. Daarna reden we naar Ray’s Farm. De eerste pioneer die in dit afgelegen gebied een boerderij is begonnen heette Ray. Dit gezin heeft daar tot ongeveer 1940 gewoond, een klein huisje met wat bijgebouwen. De restanten van de gebouwen staan er nog, ook kun je op foto’s zien hoe ze daar geleefd hebben. Wat een leven, veel rust maar ook een erg hard bestaan. Nu is het grasland weer bijna teruggeven aan de natuur, ook het huis is in verval. Wel kun je je daar een goed beeld vormen van hoe het geweest is.

Omdat we al een goede ervaring hadden met kanovaren, wilden we dat vandaag nog een keer doen. Dit lukte niet helemaal, veel te lastig bij het Clearwater Lake. Dus dit ging niet door.

We hebben toen ‘s middags maar weer even lekker liggen genieten op het strandje bij het Dutch Lake.

Op dinsdagochtend 22 juli zijn we vanuit Clearwater vertrokken. Dit keer ging de reis naar 100 Miles House. Een korte rit van ongeveer 170 km. 110 Miles House is bekend geworden als een pleisterplaats voor postkoetsen.

De omgeving veranderde, wat meer open en meer mensen die in dit gebied een bestaan kunnen vinden. Ook het aantal boeren nam toe, we zagen zelfs koeien.

Bovendien kwam er na bijna elke bocht weer een ander meer in beeld. Omdat we niet zo ver hoefden te reizen dit keer, besloten om een boot of een kano te gaan huren voor een paar uurtjes.

Dit ging niet zomaar, bijna elke stek aan het water bleek privé te zijn of van een resort. Nadat we bij een resort hadden gekeken met echt Canadees vertier zoals barbecueen of vissen, besloten nog even verder te zoeken.

Het volgende resort was raak, een keurig terrein met bootjes!

We huurden daar een soort van ‘fluisterbootje’. Daar ging het stel het meer op, het was eerst nog wat frisjes dus het Canadese jasje werd weer aangetrokken.

Na van een heerlijk broodje te hebben genoten in dit bootje, trok Ate weer aan het gaspedaal en daar gingen we met een razend tempo van ongeveer 5 km per uur. Het wild in de omgeving werd niet verstoord want rondom het jacht zwommen de eenden en aan de kant zagen we een eland.

De zon kwam steeds beter te voorschijn en de kapitein zette koers naar een steiger. We hebben daar lekker liggen zonnen en lezen. Wat een rust en Ate heeft zijn natuurfoto’s weer kunnen uitbreiden.

Iets na 4 uur zijn we naar het hotel gereden, ingecheckt en van een heerlijke maaltijd genoten. De dag was lekker relaxed geweest, echt vakantie!

Morgen hebben we een lange rit voor de boeg, dan gaan we st. George. Volgens de boeken ongeveer 41/2 uur rijden.

.