Mesa Verde (rotswoningen)
Door familie J.J.ter Beek - 17-07-2008 17:34 dinsdag 15 juliDoor Monument Valley op weg naar de Mesa Verde: een bergketen ("groene tafel"in het Spaans) met als bijzonderheid: verschillende rotswoningen , daterend van 700 -1100 n.Chr.
We reden het Park, want ook dit gebied is een Nationaal Park met rangers met van die aparte hoeden, in en maakten een afspraak voor een excursie voor de volgende dag.
We spraken nog een indiaan die zilverwerk zat te maken bij een restaurant. Hij was in Utrecht geweest! Of all places (laten Lisette en Marc dit maar niet lezen!)
woensdag 16 juli
Snel opgestaan, want we moesten om 11 uur bij Cliff Palace zijn, en het was zeker 3 kwartier rijden. Eerst nog tanken en banden oppompen. Toen bleek 1 band niet goed. Dus snel naar de overkant van de weg waar een Bandenzaak (daarvan zijn er hier heel veel) zat. Het ventiel bleek lek. hele band moest er af. We kochten een bandenspanningsmetertje,want bij een pomp kun je niet zien hoeveel druk er in je band zit (belachelijk natuurlijk, haast vooroorlogs). Voor 4 dollar reden we even later met razende snelheid de bergen in.
De excursie naar Cliff Palace was prachtig, eerst een laddertje af en na een beetje klimwerk konden we de restanten van de oude woningen bekjken. Ze waren gebouwd onder enorme overhangende rotsen. Het was er heerlijk koel.
Om 1 uur hadden we weer een excursie. Een kilometer verderop. Dat heette Balcony Houses. oftewel: de balconhuizen. De huizen waren idem. Maar de tocht er naar toe was redelijk spectaculair. Eerst 125 treden over een ijzeren trap mét leuning naar beneden. Daarna via een houten ladder zo'n 30 treden stijl omhoog. Door een soort spleet achter die huizen langs kwam je op een pleintje.Allemaal erg interessant, prachtig uitzicht. Om weer bij de auto te komen: eerst door een tunnel kruipen van een paar meter. De ingang was zo krap, dat je bijna klem kwam te zitten. Daarna moesten we over houten indianen laddertjes naar boven. Ik heb de treden niet geteld. Het zweet stond op mijn rug! Toen over een rots omhoog waar een soort treden in uitgehouwen waren, er hing wel een ijzeren ketting langs om je vast te houden. Super eng als je hoogtevrees hebt. Daarna weer een houten ladder stijl omhoog.Wat een avontuur. Veel spannender dan een achtbaan!