USA 2004 Rondreis(3) Grand Canyon tot Las Vegas
Door Familie Mochel - 05-08-2008 17:2325 juli
2004
Dag
10
Grand Canyon NP
en de
1ste
etappe van de rit naar Canyon de Chelly
Wassen, Ontbijten,
Pleiten. Camper afkoppelen. Betaald hadden we
gisteren al. Dus terrein af, naar rechts en weer naar de ingang.
Geen file, zoals gisteren. Nationale Park Pass + paspoort tonen en
naar binnen. Op de splitsing, waar we gisteren links naar Market
Plaza afbogen, gaan we nu rechts. Voor de rest van de South Rim. In
oostelijke richting. Beduidend beter weer vandaag dan gisteren,
zonnig. Niet broeierig, maar wel lekker warm. Met de nadruk, in
tegenstelling tot Brenda, op lekker.
Eerste stop Yaki Point.
Meerdere prachtige vergezichten. De
North Rim, de overkant van ons uit gezien (ligt in de staat Utah),
is heel goed te onderscheiden. Ook de diverse steenlagen uit
evenveel oudheden zijn prachtig in beeld. De videocamera maakt
overuren. Vlak voor ons een rots met een voor pa herkenbare vorm.
Geboetseerd door wind, regen, sneeuw en wat dies meer zij aan
weerkundige steenvorm verschijnselen. Bekende vorm? Ja, pa vindt
dat ze op een eend lijkt. Zal wel zegt ma.
Tweede stop Grand View Point, en
met die naam is niets overdreven.
Derde stop Moran Point.
Hier zou je, mits beter ter been dan
pa, via een trail de canyon in kunnen gaan. In vroeger tijd, de
Gold Rush, werd dat dan ook gedaan.
Vierde stop, Tusayan Hopi Indian
Historical Kiva (woonhuis-woonomgeving) & Museum. Ruines van een
eeuwenoud indianen dorp.
Vijfde en laatste stop voor de
oostelijke uitgang, Desert View Point & Watchtower. Op 7600ft(=
±2500mtr). Zeer indrukwekkend. Hier heeft pa zich een hoed gekocht.
Geen cowboy maar een indianen klak. Echt leer.
Het verschil in rotslagen is hier
nòg beter te zien. De onderste laag, die het dichtst bij de bodem,
is zeker 600 meter maar waarschijnlijk 3700 meter dik. Deze laag is
tussen de 1.680 miljard en 1.840 miljard jaar geleden gevormd. De
canyon is hier op het diepste punt zo rond de 1500 mtr
diep.
Hoe de canyon is ontstaan?
Waarschijnlijk, want er leeft uit die tijd geen hond meer, die het
kan navertellen, heeft de Colorado rivier middels erosie het
voorbereidende graafwerk verricht, waarmee hij zo´n 1,8 miljard
jaar geleden is begonnen. Zomerse stormen, winterse smeltsneeuw en
gletschers hebben grotendeels de breedte van 10-16 mijl(16-22km)
bepaald.
Deze Colorado rivier is 1450
mijl(2350km) lang en heeft tussen de bron in Lees Ferry (Colorado)
en daar waar hij, breed als een beekje, in de Golf van Californië
druppelt, een verval van 12000ft(± 3700mtr). Zo van boven lijkt ze
dan ook nauwelijks groter dan een pies straaltje, edoch ze blijkt
gemiddeld 300ft(=90mtr) breed.
In het Grand Canyon National Park
leven 28 verschillende soorten wild, varierend van konijnen,
hagedissen, kolibri´s, muledeer, rotseekhoorns, massief grote raven
en coyotes (die we allemaal hebben mogen aanschouwen in het wild)
tot (wurg)slangetjes, korthoornige hagedissen, Bobcats (een lynx),
boomspechten(Woody Woodpeckers) enz.
FF lunsen in de snacktaria op
Desert View.
“Kan u mij een burger apart
klaarmaken, zonder broodje?`”, vraagt Pa aan een indiaanse kok van ruim 2.20
bij 2 mtr.
“Why?” grauwelt de
man met een aardbevingzware donkere donderende stem. Pa legt uit
dat hij allergisch is voor alles wat op tarwe betrekking heeft en
dus vooral voor brood. Snel worden enkele bevelen door gedonderd
aan andere medewerkers, die beginnen met de bakplaat en alles wat
daarom heen aan aanrecht voorhanden is aan een grondige
reinigingsbeurt te onderwerpen, waarbij de te gebruiken
instrumenten niet worden overgeslagen. Daarop wordt speciaal voor
pa een steak gebakken. Portie frietjes en sla erbij. Vaas grote
colabeker gevuld en naar de kassa.
Daar heeft de dondervogel
intussen plaats genomen. Een naamplaatje, dat op zijn omvangrijke
borstkas ruimschoots in het niet valt, vermeldt zijn
naam.
We mochten zoveel cola komen
drinken als we opkregen, voor de prijs van één beker, zolang we
maar gebruik maakten van de speciale beker die we erbij gekocht
hadden. Lief van Bubba.
Na het eten naar de camper.
Tussenstop bij de Chevron pomp ($2,29 per gallon) en via de
oostelijke uitgang het park uit.
Buiten het park heet de weg in
eens weer state-64, net als tot aan de zuidelijke ingang
gisteren.
In oostelijke richting, langs
diverse door Navaho indianen gerunde marktkraampjes, onze weg
vervolgd tot Cameron met aan onze linkerzijde, oogverblindend mooi,
de uitlopers van de Grand Canyon. Na Cameron, in noordelijke
richting over op de US-89, met aan onze rechterzijde, adembenemend
uitzicht op Painted Desert.
Bij Tuba City, in oostelijke
richting de state-160 gevolgd en op de Jct met de state-264, over
deze laatste 1 mijl lang tot het Tuba RV Park, welhaast onzichtbaar
verstopt achter Quality Inn Tuba City. Plaats ingenomen op site
16.
Dit is Navaho gebied, onderkomen
tot op het haveloze. Maar het kan nog erger, zou blijken.
Morgen in Hopi Country.
26 juli
2004
Dag
11
2de
etappe van de rit Grand Canyon naar Canyon de
Chelly
Vanaf de camping oostelijk over
de state-264, via Moenkopi een Navaho familie dorp. Langs een hele
lange 2-baans weg, altijd maar rechtdoor. Met aan de einder grillig
gevormde rotsbrokken. En halverwege de afdaling van één van de
heuveltoppen, wegwerkers. De hele weg was afgezet en een soort
gidsauto reed af en aan. Geen stoplichten die je vertelden of je
wel of niet mocht doorrijden, maar een meters brede indiaanse vrouw
die een bord ophield, wat aan de ene kant groen en aan de andere
kant rood was.
Andere, nu Hopi familie dorpen,
volgden. Hottevilla, Kykotsmovi, 1st-2nd&3rd Mesa en Polacca.
Bij Ganado(weer terug in Navaho land), noordelijk de US-191 op.
60mijl tot Chinle. Daar oostelijk over de Navaho Indian Road No.7,
tot aan de camping van de Canyon de Chelly. (spreek uit als Canyon
dá Tsjé)
THIS IS NO FEE AREA
stond op een bordje bij de ingang. De
camping was dus gratis. Een toevallig aanwezige, indiaanse, ranger
gaf enige uitleg over waar we zoal mochten gaan staan. Een oude,
heftig sigaren rokende, man in een golfkarretje kwam ook kijken,
gaf nog iets meer uitleg en voorzag ons van folders en andere
documentatie. Tevens adviseerde hij ons, mits we tenminste plannen
in die richting hadden, een Canyon de Chelly dagtour te bespreken
bij de Thunderbird Lodge. Die zou uitgebreider, interessanter en
meer gedocumenteerd zijn. En hij werd gerund door Navaho indianen,
de bewoners van de Canyon. De man bleek een gepensioneerde generaal
te zijn uit het Amerikaanse leger, oorspronkelijk woonachtig in
Lake Havasu City in west Arizona, hier gedurende enkele
zomermaanden liefdewerk-oud papier verrichttend. General Vernon
Dewey.
Op advies van de generaal dus de
giftshop van de Thunderbird Lodge opgezocht, teneinde