Ulysses Simpson Grant

Portret van president Ulysses Simpson Grant, president van de VS van 1869-1877 De achttiende president van de Verenigde Staten was naast staatsman bovenal een militair. Ulysses Simpson Grant vocht mee in de oorlog tegen Mexico en speelde een belangrijke rol in de Amerikaanse Burgeroorlog. Voordat hij president werd, was Grant opperbevelhebber van het leger. Hij werkte nauw samen met president Lincoln. Na diens dood werd hij een belangrijke kandidaat voor het presidentschap, dat hij in 1869 op 46-jarige leeftijd aanvaardde.

Voor presidentschap

Vroege leven

Hiram Ulysses Grant werd op 27 april 1822 geboren in Point Pleasant, Ohio. Zijn vacder was van Engelse komaf, zijn moeder was Schotse. Toen Grant zeventien jaar was, ging hij naar de vermaarde militaire academie in West Point. Hij werd daar benoemd door congresman Thomas Hamer, die bij Grant's inschrijving per ongeluk de S toevoegde aan zijn naam: 'U.S. Grant'. Toen hij in 1843 zijn diploma haalde, startte zijn carrière als kwartiermeester bij de infanterie. Later klom hij op tot tweede luitenant.

Ulysses S. Grant Memorial in Washington DC

Oorlog met Mexico en carrière in het leger

Toen in 1846 de Mexicaans-Amerikaanse oorlog uitbrak, diende luitenant Grant onder de generaals Taylor en Scott. Hij nam deel aan verschillende veldtochten. Grant keek de kunst van het oorlog voeren af bij andere generaals en hoge officieren. Twee jaar later trouwde hij met Julia Dent, met wie hij vier kinderen kreeg. Grant moest zijn gezin echter achterlaten toen hij in 1852 naar Fort Vancouver in Oregon gezonden werd. De tocht naar Oregon bleek geen voorspoedige; Grant ontsnapte ternauwernoot aan een cholera-uitbraak. Grant bleef een jaar in Oregon, waarna hij promoveerde tot kapitein en gestationeerd werd in Fort Humboldt, Californië. Een jaar later nam hij plotseling ontslag – pas later bleek dat Grant meermaals berispt was vanwege overmatig drankgebruik.

Grant in de Burgeroorlog

Toen in 1861 de Amerikaanse Burgeroorlog uitbrak met de aanval op Fort Sumter, riep president Lincoln 75.000 vrijwilligers op om de Unie te beschermen. Grant hielp met het rekruteren en trainen van de vrijwilligers. Al snel maakte hij naam en met de hulp van invloedrijke mensen werd hij al snel gepromoveerd en kreeg hij de leiding over het 21ste vrijwilligersregiment van Illinois. Na een paar maanden kwam daar het district van Cairo bij. Grant vocht tegen het Geconfedereerde leger vanuit deze regio omdat het een belangrijk knooppunt was omdat de rivieren Mississippi en Ohio hier samenkomen. Grant viel Fort Belmont aan en ging met zijn troepen op weg naar de Zuidelijke Staten. Samen met de marine nam hij de forten Henry en Donelson in. Grant werd door de president gepromoveerd tot belangrijkste generaal van de vrijwilligers.

Slag bij Fort Donelson onder leiding van Ulysses S. Grant

Aanval en verdediging

Na het verliezen van Fort Henry en Fort Donelson, moesten de Geconfedereerde Staten een snelle tegenaanval maken. Via de Slag om Shiloh moest het westelijke regiment van de Unie worden uitgeschakeld. Na een kort succes ten zuiden van Pittsburgh Landing, werd het leger van de oprukkende Confederatie al binnen een maand weer teruggedrongen. Hoewel Grant de aanval succesvol had neergeslagen, was er ook veel kritiek. De Slag bij Shiloh had veel slachtoffers en geld gekost. Volgens de kritiek had generaal Grant zijn troepen terug moeten trekken om manschappen te redden.

Grant maakt furore

Het lukte de Unie om de Geconfedereerde Staten terug te dringen. President Lincoln wilde de opstandige staten graag de genadeslag toedienen. Een van de belangrijkste plaatsen van de Zuidelijke Staten was Vicksburg, vlakbij de Mississippi-rivier. De Unie viel aan over land, vanuit Memphis. Door een gebrek aan succes zag Grant zich genoodzaakt om Vicksburg via het water te lijf te gaan. Pas na een aantal mislukte pogingen kon Grant Vicksburg veroveren. Een gigantisch voordeel voor het noorden: De Unie had nu toegang tot de graanschuren van Georgia en met de verovering van New Orleans (een jaar eerder) hadden zij nu totale controle over de Mississippi. Hierdoor werd het zuiden in tweeën opgedeeld.

Generaal Grant samen met president Lincoln en legeraanvoerders Porter en Sherman

Ulysses S. Grant wordt opperbevelhebber

Na zijn succes in Vicksburg werd Grant door de president benoemd tot opperbevelhebber van het nieuwe Mississippi-regiment. Hierdoor kreeg hij leiding over vrijwel het gehele westelijke oorlogsfront. Een gewaagde actie in Cumberland leverde Ulysses S. Grant de promotie op tot luitenant-generaal: hij werd opperbevelhebber van het leger van de Unie. Daarna beëindigde Grant met president Lincoln de Burgeroorlog definitief in Washington DC. De genadeslag van de oorlog kwam uiteindelijk pas op 10 april 1865, toen Grant met zijn troepen Richmond veroverde en Generaal Lee van de zuidelijke staten zich over moest geven.

Generaal Lee van de Confederatie geeft zich over aan Ulysses S. Grant van de Unie

Lincoln wordt vermoord

Vijf dagen na de overgave, op 15 april 1865, werd president Lincoln vermoord. John Wilkes Booth schoot hem dood tijdens de voorstelling My American Cousin in Ford’s Theatre. Naar het schijnt was ook Grant een potentieel slachtoffer, maar ontkwam omdat hij op het laatste moment zijn plannen wijzigde. Op de begrafenis van Lincoln huilde Grant in het openbaar om de, volgens hem, ‘grootste man die hij ooit gekend had’.

Tijdens presidentschap

De jongste president ooit

Toen de Burgeroorlog eindigde, werd Grant benoemd tot generaal van het leger van de VS. In de jaren die volgden wist hij snel en eenvoudig de Franse dreiging vanuit Mexico en de Ierse dreiging in Canada de kop in te drukken. Grant was zeer populair en werd een van de belangrijkste kandidaten voor het presidentschap. Zijn moeilijke relatie met president Johnson maakte hem een held binnen het Republikeinse kamp. Helemaal onbesproken was hij gedurende zijn campagne niet, omdat zijn vermeende antisemitisme veelvuldig ter sprake kwam. Ulysses S. Grant werd op 46-jarige leeftijd gekozen tot president en was daarmee de jongste tot dan toe.

Ulysses S. Grant inauguratie

Presidentschap

Grant werd verkozen tot achttiende president van de Verenigde Staten. Het grootste deel van zijn activiteiten wijdde hij aan de reconstructie van het land, dat verdeeld en verwoest was door de Burgeroorlog. Hij kreeg te maken met rassendiscriminatie, de Ku Klux Klan en conflicten met indianen in het westen van het land. Ondanks economische tegenslag en onderlinge strijd, bleef Grant populair. Onder zijn bewind ging de emancipatie van Afro-Amerikanen door en wist het land zich enigszins te herstellen. De vele schandalen die Grant bleven achtervolgen, zorgden ervoor dat hij na acht jaar regeren niet in aanraking kwam voor een derde presidentstermijn.

Na presidentschap

Laatste reis

Grant verlaat het Witte Huis in 1877 en gaat op wereldreis naar onder meer Europa, Egypte, Israël, Japan en China. De kostbare reis zorgde er, samen met verkeerde investeringen, voor dat Grant aan het eind van zijn leven weinig te besteden had. In die tijd kreeg hij ook te horen dat hij keelkanker had. Doordat hij diep in de schulden zat, begon hij te schrijven. Net voor zijn dood maakte hij zijn memoires af, die meer dan 300.000 keer verkocht werden. Op 63-jarige leeftijd stierf Ulysses S. Grant in Mount McGregor, New York. Zijn lichaam werd op een trein geplaatst en naar New York City gereden. Nu ligt zijn lichaam in Riverside Park in het grootste mausoleum in Noord-Amerika. Grant heeft bovendien een memorial in Washington: het Ulysses S. Grant Memorial op Capitol Hill.

De uitvaarttrein van president Ulysses S. Grant
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan