Lyndon Baines Johnson

Portret van president Lyndon Baines Johnson, president van de VS van 1963 tot 1969 In de campagne van 1960 werd Lyndon B. Johnson de running mate van John F. Kennedy. Kennedy werd president, maar werd op 22 november 1963 vermoord. Johnson werd ingezworen als zesendertigste president van de Verenigde Staten. Zijn droom was 'A Great Society for the American people'.

Voor presidentschap

Jeugdjaren

Lyndon Baines Johnson is de 36e president van de Verenigde Staten. Hij is geboren op 27 augustus 1908, in Stonewall, Texas. Johnsons vader, Sam Ealy Johnson had gediend als wetgever in de staat van Texas. Nadat hij veel geld verloor met het handelen in katoen, kreeg hij het moeilijker om zijn twee zonen en drie dochters groot te brengen. Johnsons moeder was een lieve en zachtaardige vrouw die haar kinderen aanmoedigde boeken te lezen en zich verantwoordelijk te voelen. Johnson ging studeren aan de ‘Southwest State Teachers College’ in San Marcos, Texas. Toen hij aan de universiteit verder studeerde, combineerde hij zijn studie met een bijbaan als docent. Hij gaf les aan Mexicaans-Amerikaanse kinderen.

Privéleven

In 1932, op 24-jarige leeftijd, ging Lyndon Johnson naar Washington DC, waar hij ging werken als secretaris van het Texaanse congreslid Richard Kleberg. Al snel bleek dat Johnson een talent had voor het aantrekken van genegenheid en respect bij anderen. Tijdens de komende vier jaar als secretaris bouwde Johnson een breed netwerk op van politieke contacten. Op 17 november 1934 trouwde Johnson met Claudia (Lady Bird) Taylor. De vrouw afkomstig uit Karnak, Texas was een constante kracht voor Johnson die hem ondersteuning en liefde gaf. Zijn vrouw stond bekend om haar warmte en intelligentie. Ze kregen samen twee dochters, Lynda Bird, geboren in 1944, en Luci Baines, geboren in 1947.

Na drie jaar in Washington ging Johnson terug naar Texas, waar hij directeur van The National Youth Administration werd. Hij streefde er in deze functie naar om werkgelegenheid en scholing voor jongeren te creëren.

The Democratic Whip

In 1937 overleed plotseling een congreslid uit Texas. Er kwam een speciale verkiezing om een vervanger te vinden. Johnson deed mee. Tot verbazing van vele politici won de nog geen dertig jaar oude Johnson de race. Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, trad hij korte tijd toe tot de marine. In 1942 kreeg Johnson de Silver Star voor zijn bijdrage aan een missie in Nieuw-Guinea. In 1948 won Johnson uiteindelijk de verkiezingen voor het Senaat. De andere senatoren zagen al snel dat Johnson niet zomaar een ‘first-term senator’ was. Hij was altijd goed geïnformeerd over elk onderwerp dat werd voorgelegd aan het Senaat. In januari 1951 kreeg Johnson de bijnaam 'The Democratic Whip', wat Democratische zweep betekent. In 1953 werd Johnson gekozen om leider te worden van de Democratische senatoren. Onder hem verwierven de Democraten grote populariteit. Johnson werd de jongste leider ooit van de meerderheid in het Senaat.

Johnson helpt Kennedy president te worden

Toen Lyndon Johnson in 1958 de Verenigde Staten vertegenwoordigde bij een vergadering van de Verenigde Naties, stelde hij voor om onderzoek te gaan doen in de ruimte. Ook startte hij een onderzoek naar geldverspilling bij Defensie. In 1960 deed Johnson een poging om Democratisch presidentskandidaat te worden, echter verloor hij deze strijd van John F. Kennedy. Later koos John F. Kennedy Johnson als vicepresident. Sommige aanhangers van Kennedy waren hier niet erg blij mee, maar experts zijn het er over eens dat Johnsons onvermoeibare strijd en campagnevoering er uiteindelijk voor zorgden dat Kennedy de presidentsverkiezingen van 1960 won.

Lyndon Baines Johnson als vicepresident

Johnson kreeg veel belangrijke opdrachten tijdens zijn periode als vicepresident. Een van zijn taken was om het programma van de Amerikaanse ruimtevaart te verbeteren, omdat deze overschaduwd werd door het ruimtevaartprogramma van de Sovjet-Unie. Johnson werd ook voorzitter van de President’s Committee on Equal Employment Opportunity. Hier verbaasde Johnson vele critici door een constante druk uit te oefenen op de Amerikaanse bedrijven om het zo op te nemen voor de werknemersrechten.

Tijdens presidentschap

De Civil Rights Act

Toen op 22 november 1963 president John F. Kennedy in Dallas, Texas werd vermoordt, legde Johnson de volgende dag de presidentiële eed af. Johnson werd dus president zonder verkiezingen. Vijf dagen na het aantreden verscheen Johnson voor het eerst als president bij een vergadering van het Congres. De nieuwe president hielp bij het doorvoeren van belangrijke wetgevingen, waar president Kennedy al mee begonnen was. Echter werd hij hierin gehinderd door verschillende comités van beide huizen (zowel de Democraten als de Republikeinen). Johnson wilde vooral het wetsvoorstel voor gelijke burgerrechten doorvoeren, mede omdat dit voor Kennedy een belangrijk thema was. Op 2 juli 1964 ondertekende Johnson de Civil Rights Act, waarin stond dat het discriminatie en segregatie op openbare plaatsen, op het werk, en bij het stemmen, verboden werd.

Great Society

Zes maanden nadat hij president was, kondigde Lyndon B. Johnson het ‘Great Society’ plan aan. Hierin werden vooral de gezondheidszorg en het onderwijs benadrukt. Johnson gebruikte deze programma’s voor zijn campagne tijdens de presidentsverkiezingen van 1964. Ondertussen raakte Amerika steeds meer betrokken bij de oorlog in Vietnam. Johnsons tegenstander, senator Barry Goldwater (1909-1998), viel Johnson hiermee verbaal aan. Hij bekritiseerde Johnsons beleid en aanpak en wilde het geweld tegen Noord-Vietnam verhogen. Johnson reisde het land door om kiezers ervan te overtuigen voor hem te kiezen. Hij won uiteindelijk met de grootste marge ooit in de geschiedenis van de Amerikaanse presidentsverkiezingen.

Volgende termijn als president

Met de aanvang van zijn tweede termijn introduceerde Johnson een massaal wetgevingsprogramma. In de periode tussen 1965 en 1968 werden er meer dan 207 wetten aangenomen door het Congres. Ook werden de uitgaven aan onderwijs en gezondheidszorg flink verhoogd. Binnen drie jaar nadat de Bill of Rights werd ingevoerd, gingen bijna een miljoen Afro-Amerikanen stemmen. Dit was een enorme overwinning in de strijd tegen discriminatie.

Binnenlandse politiek

Meest belangrijk voor Johnsons presidentsperiode was de nationale welvaart en economisch successen. Zijn regeerperiode werd gekenmerkt door een economische groei die maar liefst 85 maanden duurde. Het loon van de arbeiders werd verhoogd, miljoenen arbeiders kregen minimumloon-protectie, de werkgelegenheid steeg en het werkloosheidspercentage daalde.

Buitenlandse zaken

De presidente behaalde belangrijke overwinningen in het buitenland. De Amerikaanse betrokkenheid in Cyprus en Congo voorkwam een uitbraak van oorlogen in beide landen. In de Dominicaanse Republiek dreigde een communistische machtsovername. Deze werd tegengehouden door een overweldigende show van geweld door de Verenigde Staten en Latijns-Amerikaanse landen. Tevens waren er onderhandelingen over een ruimteverdrag met de Sovjet-Unie en in juni 1967 was er een ontmoeting tussen Johnson en de Sovjet-leider Alexei Kosygin.

Vietnam

Alle drie presidenten die voor Johnson dienden, vonden dat het Amerika's taak was om Zuid-Vietnam te beschermen tegen het communistische Noord-Vietnam. Echter was er veel onenigheid over de manier waarop dit probleem werd aangepakt. In 1965 stuurde Amerika nog veel meer troepen naar Vietnam. In 1968 deden velen een beroep op de regering van Johnson om de troepen terug te roepen. Door de toenemende kritiek op de oorlog, maar toch vastbesloten om de oorlog te beëindigen en serieus vredesonderhandelingen te beginnen, liet Johnson de Amerikanen schrikken door op 31 maart 1968 aan te kondigen zich niet meer beschikbaar te stellen voor de volgende verkiezingen. Johnson zei dat hij het zó belangrijk vond dat het Vietnam-conflict zou eindigen met vrede, dat hij hier zelfs zijn eigen politieke carrière voor liet wijken. Daarnaast zei hij dat hij de dagen die hij zou moeten wijden aan het voeren van campagne, beter zou kunnen besteden aan het zoeken naar een oplossing. Op 11 mei 1968 bereikte Johnson zijn doel door aan te kondigen dat er vredesbespreking zouden komen in Parijs en dat in november dat jaar alle bombardementen op Noord-Vietnam zouden eindigen.

Na presidentschap

Na zijn presidentschap

Aan het einde van zijn presidentschap trok Johnson zich terug op zijn ranch in de buurt van San Antonio, Texas. Hier raakte hij geïnteresseerd in de zorg en de verkoop van vee. Op 22 januari 1973 overleed Johnson aan de gevolgen van een hartaanval.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan