Gerald Rudolph Ford

Portret van president Gerald Rudolph Ford, president van de VS (1974-1977) Gerald Rudolph Ford werd geboren als Leslie King Junior. Toen zijn moeder hertrouwde met zakenman Gerald R. Ford, nam Leslie King die naam over: Gerald Rudolph Ford Junior. Hij behaalde fluitend zijn diploma's en was een begenadigd football-coach. Hij diende lange tijd in het leger en vocht mee op de Stille Oceaan in de Tweede Wereldoorlog. Via het Huis van Afgevaardigden werd hij vicepresident en later president.

Voor presidentschap

Jeugd

Bij zijn vrienden beter bekend als ‘Jerry’, werd president Gerald Rudolph Ford geboren als Leslie King Junior op 14 juli 1913 in Ohama, Nebraska. Nadat zijn ouders van elkaar scheidden, verhuisde zijn moeder naar Grand Rapids in Michigan. Hier hertrouwde zij met een prominente zakenman genaamd Gerald R. Ford. De zakenman adopteerde Leslie King en gaf hem zijn naam: Gerald Rudolph Ford Junior.

Opleiding

Hij bracht zijn jeugd vooral door in Grand Rapids waar hij tevens afstudeerde aan de voormalige South High School. Ford behaalde zijn bachelor diploma in 1935 aan de University of Michigan. Daar was hij ook nog eens een lid van ‘The Senior Honor Society Michigamua’. Dit was een soort club voor de beste studenten van de universiteit. Later ontving hij zijn diploma rechten die hij behaalde op de Universiteit van Yale in 1941. In datzelfde jaar werd hij toegelaten tot het Amerikaanse Hooggerechtshof, waar hij in de praktijk aan de slag kon. Op latere leeftijd zou hij (1965) ook nog eens een eredoctoraat als ‘Doctor of Laws’ ontvangen van de universiteit van de staat Michigan. Daarnaast ontving hij nog talloze onderscheidingen voor zijn prestaties. Gezegd kan worden dat Gerald Ford zeer getalenteerd was en dit in de praktijk ook liet zien.

Sport

Naast zijn uitstekende prestaties die hij behaalde met het studeren was Ford ook nog eens een echte atleet. Hij won vele prijzen als American Football-speler in Grand Rapids. Hij was ook nog eens een teamlid van het onoverwinnelijke team dat ongeslagen bleef en het kampioenschap American Football in 1932 en 1933 won. Tijdens deze twee kampioenschappen werd hij in 1934 uitgeroepen tot Michigans meest waardevolle speler. Tijdens zijn studietijd in Yale was hij assistent-coach American Football. Tot slot werd hij in 1972 bekroond met de gouden medaille van de National American Football Foundation.

De Tweede Wereldoorlog

Ford moest tijdens de Tweede Wereldoorlog in 1942 maar liefst 47 maanden in actieve dienst. Zijn achtergrond als coach en trainer maakte hem een goede kandidaat voor instructeur bij de marine. Na een maand opleiding ging hij naar de Navy Preflight School in Chapel Hill in North Carolina, waar hij een van de 83 instructeurs werd. In 1943 werd hij luitenant. Niet lang daarna ging hij aan boord van vliegdekschip Monterey en voer hij mee naar Japan. Hij werkte als assistent navigator, atletisch officier, en officier. De Japanners brachten het schip geen schade toe, maar tijdens een tyfoon verloor de vloot meer dan 800 mensen. Het schip werd ongeschikt verklaard Na de oorlog en zijn periode in dienst, keerde Ford terug naar Grand Rapids.

Familie

Op 15 oktober 1948 trouwde Ford met Elizabeth Bloomer uit Grand Rapids. Samen kregen ze vier kinderen: Michael Gerald (geboren op 15 maart 1950), John Gardner (16 maart 1952), Steven Meigs (19 mei 1956) en Susan Elizabeth (6 juli 1957). Ford was een lid van de Grace Episcopal Kerk in Grand Rapids.

Politieke carrière

In zijn politieke carrière heeft Ford vele verschillende functies beoefend. Het begon toen hij in 1949 werd gekozen in het Huis van Afgevaardigden. Van 1965 tot 1973 was Ford de fractieleider van de Republikeinen. In die periode was hij tevens de tegenstander van de democratische president Lyndon Johnson. Ze hadden veel onenigheden, vooral over de sociale plannen met betrekking tot het inzetten van militaire eenheden tijdens de Vietnam Oorlog. Deze onenigheden liepen vaak uit op sterke discussies, waar beiden niet voor terugdeinsden.

Vicepresident

Toen vicepresident Spiro Agnew moest aftreden wegens corruptie (hij was betrokken bij een omkoopschandaal) werd Gerald Ford de nieuwe vicepresident.

Tijdens presidentschap

Ford, Nixon en het Watergate-schandaal

Toen op 9 augustus 1974 president Richard M. Nixon aftrad wegens het Watergate-schandaal, werd Ford zijn opvolger als president. Hij werd dus niet gekozen door het volk, maar werd benoemd als opvolger. Het aantreden van president Ford is op vele vlakken opmerkelijk. Het meest controversieel is waarschijnlijk de gratie van de voormalige president Richard M. Nixon. Op 8 september 1974, slechts een maand nadat hij benoemd was, verleende Ford Nixon ontslag van rechtsvervolging. Ontslag van rechtsvervolging betekent in het strafrecht dat een verdachte (in dit geval Nixon) niet veroordeeld kan worden, hoewel het ten last gelegde strafbare feit wel bewezen is. Dit is dus iets anders van vrijspraak. Deze opmerkelijke beslissing van Ford werd hem niet in dank afgenomen door een groot deel van het Amerikaanse volk.

Nieuwe uitdagingen voor Ford

Het jaar 1975 bracht nieuwe uitdagingen voor president Gerald Ford. In april 1975 werd de Vietnam Oorlog beëindigd doordat Zuid-Vietnam veroverd was door het communistische Noord-Vietnam. President Ford vroeg het Congres 700 miljoen dollar aan militaire steun voor Zuid-Vietnam. Het verzoek werd afgewezen en Ford evacueerde het Amerikaanse leger uit Vietnam. President Ford overleefde in datzelfde jaar twee afzonderlijke moordaanslagen, beide in de maand september in Californië.

Economie

Tijdens Fords ambtstermijn hadden de Verenigde Staten te maken met economische problemen. In 1976 won Ford maar net de Republikeinse nominatie voor het presidentschap. Zijn uitdager was voormalig gouverneur van Californië Ronald Reagan. Ford werd bij de presidentsverkiezingen van november 1976 voorbijgestreefd door zijn Democratische tegenstander Jimmy Carter. Pas voor de tweede keer in de Amerikaanse geschiedenis was er een reeks van debatten tussen de presidentskandidaten op de nationale televisie.

Na presidentschap

Na het presidentschap

Na zijn presidentschap raakte Ford bevriend met Jimmy Carter, de man die versloeg in de race om het presidentschap. De laatste jaren had Ford veel problemen met zijn gezondheid. In 2000 werd hij tweemaal getroffen door een beroerte. Ford overleed op 26 december 2006 op 94-jarige leeftijd. Er waren vanaf 30 december 2006 zes dagen van nationale rouw in de Verenigde staten.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan