Benjamin Harrison

Portret van president Benjamin Harrison, president van de VS (1889-1893) Benjamin Harrison was de 23e president (1889-1893) van de Verenigde Staten. Hij kwam uit voor de - toen net opgerichte - Republikeinse Partij. Hoewel hij niet de meerderheid van de stemmen kreeg, werd hij dankzij het Electoral College wel president. De stemmen van deze groep wijze mannen uit het bedrijfsleven en de wetenschap wogen zwaarder dan die van het 'gewone' volk.

Voor presidentschap

The Human Iceberg

Harrison zag het levenslicht in 1833, op een boerderij aan de Ohio-rivier vlak bij Cincinnati. Hij groeide op in een vooraanstaande familie die politiek actief waren. Zijn opa was de 9e president van de Verenigde Staten; William Henry Harrison. Harrison kreeg thuis les en was liever alleen aan het lezen dan dat hij contact had met andere mensen. Hier komt zijn bijnaam 'The Human Iceberg' vandaan.

Studie en eerste baan

Benjamin Harrison studeerde rechten aan de Universiteit van Cincinnati en ontmoette daar de jonge Caroline Lavinia Scott, met wie hij trouwde. Na zijn studie werd Harrison in 1854 advocaat in Indianapolis. Als jonge, succesvolle, in politiek geïnteresseerde advocaat kwam Harrison al snel in aanraking met de denkbeelden van de net opgerichte Republikeinse Partij, waar hij actief lid van werd.

Harrison in de Senaat

Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog (1861-1865) was Harrison brigadegeneraal. Na de oorlog hervatte hij zijn politieke werkzaamheden. Hij ondersteunde de verkiezingsprogramma’s van zijn voorgangers Rutherford Hayes en James Garfield, die succesvol waren. Hij werd toen ook aangewezen als lid van het Senaat namens Indiana. Tot 1913 werden leden van het Senaat nog niet gekozen, maar aangewezen. In het Senaat maakte Harrison zich hard voor de oorlogsveteranen van de Amerikaanse Burgeroorlog; hij zorgde bijvoorbeeld voor een pensioen. Ook was hij voorstander van de modernisatie van het leger en het behouden van het grondgebied in het Westen. Ook had hij een aantal opvattingen die tegengesteld waren aan de opvattingen van de Republikeinse Partij. Harrison was tegen het aannemen van de wet die de immigratie van Chinezen naar de VS zou blokkeren. Deze 'Chinese Exclusion Act' is uiteindelijk wel aangenomen, maar zonder de steun van Harrison.

Niet de meeste stemmen, wel president

Toen Indiana State in 1887 democratisch werd, was dit ook het einde van Harrisons carrière in het Senaat. Een jaar later stelde hij zichzelf verkiesbaar als president van de Republikeinse Partij. Met Levi P. Morton als zijn ‘running mate’ streed hij tegen de Democratische president Grover Cleveland. Na een rustige verkiezingscampagne had Cleveland de meeste stemmen gekregen. Harrison werd echter president, omdat hij de voorkeursstem van het ‘Electoral College’ kreeg. Het Electoral College was orgaan bestaande uit prominenten uit het bedrijfsleven of wetenschap die een zwaarder wegende stem uit mochten brengen. Het idee was dat de mening van de relatief ‘wijze’ groep mannen belangrijker was dan de mening van het gewone vol. Zo won Benjamin Harrison uiteindelijk de verkiezingen van 1888.

Tijdens presidentschap

McKinley Tariff Bill

Op binnenlands terrein was Harrison vooral bezig met het opzetten van wetgeving rondom buitenlandse handel. Hij voerde enorm hoge (49,5%) importheffingen in. Dit tarief werd vastgelegd in de McKinley Tariff Bill. Hierin werd bijvoorbeeld ook opgenomen dat de president de mogelijkheid had om zelfstandig handelsovereenkomsten af te sluiten, zonder overleg met het Congres. De autoriteit van Harrison steeg hierdoor dus hard.

Sherman Antitrust Act (1890)

Onder de inwoners van de Verenigde Staten heerste onvrede over de grote publieke organisaties, die een monopoliepositie binnen de economie innamen (zoals bijvoorbeeld Standard Oil Trust). Deze grote ondernemingen konden hun tarieven naar eigen wens vastleggen, waar veel kritiek op was. Harrison pakte dit aan door de Sherman Antitrust Act (1890), de eerste wet die deze dominante ondernemingen tegen probeerde te gaan. De wet bleek niet concreet te zijn en daarnaast was er niet genoeg personeel en budget aanwezig om echt door te kunnen pakken. Toch was de wet een eerste stap in de goede richting. Een andere belangrijke wet die in 1890 aan werd genomen was de Sherman Silver Purchase Act, waarin werd afgesproken dat het westen de McKinley Tariff zouden steunen, in ruil voor de door het westen begeerde handel in zilver.

Buitenlands beleid

Qua buitenlands beleid was Harrison erg actief en boekte succes op verschillende gebieden. Hij was degene die de eerste moderne Pan-American Conference organiseerde. Dit zijn bijeenkomsten van de Pan-American Union, een internationaal orgaan voor samenwerking, vooral op het gebied van handel. Het doel was het openen van de Latijns-Amerikaanse markten voor de handel van de Verenigde Staten. Ook onderhandelde Harrison met Duitsland en Groot-Brittannië over het oprichten van het protectoraat de Samoan Islands en stelde hij Frederick Douglass aan als minister van Haïti. Douglass was een van de belangrijkste voorvechters van de afschaffing van de slavernij en een van de invloedrijkste schrijvers en sprekers uit de Amerikaanse geschiedenis.

Na presidentschap

Zijn leven na het presidentschap

Na zijn presidentschap werd Harrison een 'Elder Statesman'. Dit hield in dat hij af en toe colleges gaf op een aantal universiteiten en bij een aantal overheidsprojecten betrokken was. Uiteindelijk stierf Benjamin Harrison op 13 maart 1901 in Indianapolis.

Hoe wordt Benjamin Harrison herinnerd?

Vaak wordt er over Harrison gezegd dat hij nogal makkelijk door het presidentschap heen is gewandeld. Hij leek niet voldoende gepassioneerd voor zo’n belangrijke functie en veel van de grote en belangrijke projecten die speelden werden niet voldoende aangepakt. Hij werd gezien als een gemiddelde president; iemand die niet tot de top behoort, maar ook zeker niet slecht gepresteerd had.

De latere stroming waardeert Harrisons beleid meer. Vooral zijn buitenlandbeleid word geprezen. Het beleid zorgde ervoor dat de Verenigde Staten als natie hogere ogen gooide in de wereld. Dat dit beleid de visie van Theodore Roosevelt heeft gevormd, staat vast. Ook heeft deze buitenlandse georiënteerde blik gezorgd voor het stichten van het protectoraat bij de Samoan Islands, de annexatie van Hawaii en het uitbreiden van de buitenlandse handel. Harrison wordt ook geprezen voor zijn moed om op te treden tegen buitenlandse naties wanneer het belang van de Verenigde Staten in het geding was, ook al was dit niet altijd succesvol.

Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan